پژوهش حاضر با هدف اثربخشی واقعیت درمانی بر بحران هویت و احساس غم غربت بود، که به روش شبه تجربی در یک طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 1500 نفر از دانش آموزان پسر دوره متوسطه خوابگاهی مدارس شبانه روزی شهر اصفهان در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از میان آن‌ها 30 نفرکه مطابق معیارهای ورود و خروج مطالعه بودند به شیوه در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (15نفری) قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه بحران هویت احمدی (1376) و احساس غم غربت فن فلیت (2001) را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت واقعیت درمانی قرار گرفتند ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری تحلیل شدند. تجزیه اطلاعات با آزمون واریانس و اندازه‌گیری مکرر نشان داد که واقعیت درمانی بر کاهش بحران هویت و احساس غم غربت تاثیرگذار است (05/0p<). پرونده مقاله