پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی برنامه‌ی درسی پنهان با خلاقیت دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز بوکان در سال تحصیلی 97-96 انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه ی دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز بوکان است که در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل بوده اند. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد150نفر انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه‌ی برنامه ی درسی پنهان حسن ملکی(1386) و خلاقیت عابدی(1372) استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، شامل (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی، شامل(ضریب همبستگی پیرسونR) استفاده شد. نتایج به دست آمده از تحلیل فرضیه‌ها نشان داد که بین برنامه‌ی درسی پنهان بطور کلی و مؤلفه‌های آن از جمله، رابطه‌ی بین دانشجویی، روش تدریس استاد، ساختار فیزیکی دانشگاه، روابط استاد- دانشجویی با خلاقیت در سطح0/01 رابطه‌ی معناداری وجود دارد پرونده مقاله