چکیده هدف این مقاله بررسی ابعاد سه گانه ی سرمایه‎ی اجتماعی، خشونت نمادین و عرصه ی تولیدات فرهنگی در عدم ارائه خشونت در بین نوجوانان به عنوان سرمایه‎های اجتماعی، با توجه به نظریه ی بوردیو است. بنابراین مطالعه حاضر با بهره گیری از نظریه ی سرمایه ی اجتماعی بوردیو در پی آن است که بداند ارائه‎ی محصولات و تولیدات فرهنگی و ایجاد سرمایه ی فرهنگی و فرهنگسازی در میان نوجوانان بزه کار به عنوان سرمایه های اجتماعی، به چه میزان منجر به عدم ارائه‎ی خشونت در میان آن‎ها می گردد و سعی بر آن است که به نهادینه کردن عادات درست فرهنگی نظیر مطالعه و تحصیل از طریق عرصه ی تولیدات فرهنگی و سرمایه های فرهنگی مد نظر بوردیو پرداخته و بتوان عادات سطح پایین قشر نابه هنجار اجتماع را(جوانان بزه کار) به سطحی مطلوب رساند و خشونت نمادین حاصل از بستر نامناسب فرهنگی و اجتماعی را که در آن رشد یافته اند، در آن ها تقلیل داد و به کمک تسلط از طریق کاربردهای رسمی زبان و آموزش اعمال شده ازطریق طبقه مسلط تر، بر روی این قشر سطح آن ها را در طبقه ی حاصل از ساختار اجتماعی شان بالا کشید و کنترلشان کرد. پرونده مقاله