هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه­ی علّی حمایت اجتماعی ادراک شده با بهزیستی تحصیلی با توجه به نقش میانجی­گری باورهای خودکارآمدی، حرمت خود و استرس تحصیلی بود. 230 دانش­آموز مقطع متوسطه­ی دوم به شکل نمونه­برداری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شده و  مقیاس­های حمایت اجتماعی ادراک شده، باورهای خودکارآمدی تحصیلی، حرمت خود تحصیلی، استرس تحصیلی و بهزیستی تحصیلی را تکمیل کردند. ارزیابی مدل پیشنهادی­ با روش مدل­سازی معادلات ساختاری صورت گرفت. یافته­ها نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک­شده با مولفه­های ارزش مدرسه، رضایتمندی تحصیلی و مشارکت در امور مدرسه رابطه­ی مثبت و با فرسودگی تحصیلی رابطه­ی منفی دارد. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده از طریق متغیرهای میانجی­گر باورهای خودکارآمدی، حرمت خود و استرس تحصیلی قادر به پیش­بینی مولفه­های بهزیستی تحصیلی است. بر این اساس می­توان گفت که حمایت­های اجتماعی از طریق ارتقای باورهای خودکارآمدی و حرمت خود تحصیلی به کاهش استرس تحصیلی می­انجامند و از این طریق به ارتقای مولفه­های بهزیستی تحصیلی کمک می­کنند. این یافته­ها بر نقش حمایت­های اجتماعی در برانگیختن و توانمندسازی افراد جهت مقابله با استرس و دستیابی به بهزیستی در محیط تحصیلی تاکید می­کند. پرونده مقاله