پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر داستان‌های فلسفی ایرانی، غیرایرانی و داستان‌های عادی بر رشد تفکر فلسفی کودکان پایه اول ابتدایی شهر شیراز اجرا شده است. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه-آزمایشی استفاده شده است، با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای 54 دانش‌آموز پسر و 41 دانش‌آموز دختر از ناحیه یک آموزش وپرورش شیراز انتخاب و در گروه‌های داستان‌های فلسفی ایرانی، غیرایرانی و داستان‌های عادی، با توجه به جنسیت تقسیم شدند(6گروه). ابتدا پیش آزمون تفکر فلسفی فیلیپ کم روی گروه‌ها اجرا شد، سپس گروه‌ها به مدت 10 هفته تحت آموزش‌های لازم قرار گرفتند و در انتها پس آزمون بر روی آنها اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق با استفاده از روش نمره-ی افزوده، آزمونt، تحلیل واریانس و آزمون تعاقبی شفه نشان داد که فرضیه‌ی اول پژوهش مبنی بر تاثیر داستان‌های فلسفی ایرانی بر رشد تفکر فلسفی دانش‌آموزان اول ابتدایی تایید شد (07/2 = t ، 04/0 P)، فرضیه‌ی دوم پژوهش مبنی بر تاثیر داستان‌های فلسفه غیرایرانی بر رشد تفکر فلسفی دانش‌آموزان پایه اول تایید نشد. نتایج فرضیه‌ی سوم نشان داد که دانش‌آموزانی که با کتاب‌های فلسفی ایرانی آموزش دیده‌اند، نسبت به دانش‌آموزانی که کتاب‌های فلسفی غیرایرانی یا عادی را مورد استفاده قرار داده، از میانگین بالاتری در تفکر فلسفی برخوردارند. فرضیه چهارم پژوهش، میانگین بالاتر تفکر فلسفی پسران را در مقایسه با دختران در داستان‌های فلسفی ایرانی نشان داد و بالاخره در فرضیه‌ی آخر، تفاوت معنی‌داری بین پسران و دختران که داستان‌های غیرایرانی را استفاده کرده بودند، دیده نشد. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه تفکر انتقادی فرهنگیان دوره­های ابتدایی، راهنمایی، متوسطه و پیش دانشگاهی استان بوشهر و ارائه راهکارهایی جهت افزایش مهارت تفکر انتقادی آنها اجرا شده است. در این پژوهش از روش پژوهش توصیفی- پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری شامل فرهنگیان (معلمان، دبیران، مدیران) دوره­های ابتدایی، راهنمایی، متوسطه و پیش­دانشگاهی استان بوشهر بود که با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای و با توجه به فرمول کوکران، 280 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون تفکر انتقادی کالیفرنیا بود. برای پاسخ به پرسش­های پژوهش، از آزمون T و تحلیل واریانس عاملی استفاده گردید. نتایج پرسش اول پژوهش نشان داد بین میزان تفکر انتقادی فرهنگیان دوره­های گوناگون تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتایج پرسش دوم نشان داد مهارت تفکر انتقادی معلمان در مولفه­های استدلال استقرایی و قیاسی بیش­تر از سایر مولفه­ها می­باشد. نتایج پرسش سوم نشان داد که تفاوت معنی­داری بین مهارت­های تفکر انتقادی معلمان زن و مرد وجود ندارد. پرسش چهارم تفاوت بین تفکر انتقادی فرهنگیان با مدرک تحصیلی متفاوت را نشان نداد. پرسش پنجم پژوهش نشان داد که مهارت تفکر انتقادی معلمان رشته هنر بیش­تر از معلمان سایر رشته­ها می­باشد. نتایج پرسش ششم نشان داد که تفاوت معنی داری بین تفکر انتقادی معلمان با توجه به سابقه خدمت آنها تفاوت معنی داری وجود ندارد. پرونده مقاله