پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل راهبردهای ارتقاء کیفیت آموزش مجازی مدارس ابتدایی به شیوه سنتزپژوهی صورت گرفت. روش تحقیق به صورت کیفی و از نوع سنتزپژوهی است که با روش تحلیل محتوا به کمک فراترکیب صورت پذیرفته و از نظر هدف نیز کاربردی می باشد. محیط پژوهش مشتمل بر کلیه مقالات معتبر در داخل و خارج از ایران طی 25 سال گذشته در رابطه با آموزش مجازی منتشر شده است. شیوه نمونه‌گیری پژوهش به روش هدفمند تا حد اشباع نظری داده‌ها می باشد. به‌گونه‌ای که مطالعه مقالات تا جایی ادامه یافت که داده‌های مکفی به ‌دست ‌آمدند؛ لذا 27 مقاله براساس ملاک‌های ورودی انتخاب شدند. شیوه تحلیل داده‌ها به‌صورت کدگذاری و طبقه‌بندی اطلاعاتی از پژوهش‌های انجام شده صورت گرفت. مرحله مذکور حاصل تحلیل محتوایی استقرایی و ترکیبی مقولات، نتایج و ترکیب‌ها می باشد که نتیجه آن به صورت استخراج یک چهارچوب مفهومی در حوزه ارتقاء کیفیت آموزش مجازی حول 3 سطح فنی، آموزشی و ارزیابی قابل مشاهده است. نتایج حاصل شده بر ارتباط مقوله‌های یادگیری مستقل، یادگیری ارگانیکی، دسترسی فوری به سامانه، زمان‌بندی برنامه‌ها، آموزش چندرسانه‌ای، توسعۀ جعبه‌ابزارهای یادگیری، افزایش ظرفیت‌ها، نداشتن محدودیت یادگیری، ساده‌سازی فرایندهای یادگیری، بازنگری مکانیزم‌های یادگیری، ارزشیابی سازنده‌گرا و ارزشیابی همه‌جانبه با ارتقاء کیفیت آموزش مجازی با یکدیگر اشاره دارند. پرونده مقاله