اگر چه نابرابری درآمدی پدیده جدیدی نیست و برنامه‌های توسعه در ایران از سابقه طولانی برخوردار است، ولی همچنان شاهد پیوندهای پیچیده‌ای بین توسعه اقتصادی، سرمایه‌گذاری، تورم، بیکاری سرمایه انسانی و نابرابری درآمدی می‌باشیم که منجر به عدم بهره‌مندی بخشی از مردم کشور از مزایای رشد و توسعه گشته است، نابرابری‌های منطقه‌ای می‌تواند موجب به وجود آمدن طیف وسیعی از شرایط ناهمگون زندگی شده و پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی نامطلوبی را به همراه آورد. با توجه به نقش و اهمیت سرمایه‌گذاری (دولت)، تولید سرانه استان‌ها، تورم، بیکاری و سرمایه انسانی بر توزیع درآمد این پژوهش سعی دارد تا تاثیر این عوامل در هر استان را بر نابرابری درآمدی استان‌های ایران طی بازه زمانی1397-1386 مورد بررسی قرار دهد. دراین پژوهش به منظور بررسی این تاثیر از روش داده‌های ادغام شده پویا بارویکردگشتاورهای تعمیم یافته استفاده شده است. براساس یافته‌های پژوهش، افزایش سرمایه‌گذاری، تولید ناخالص سرانه استان‌ها و سرمایه انسانی موجب کاهش نابرابری درآمد استان و افزایش تورم و بیکاری منجر به افزایش نابرابری می‌گردد. پرونده مقاله

این پژوهش با استفاده از داده های هزینه- درآمد خانوار در دوره زمانی 95-1386 با کمک تجزیه شاخص تایل وMLD به ارزیابی نابرابری درآمدی بین ودرون مناطق شهری ایران طی دوره ی مورد نظر و برآورد سهم سطوح تحصیلات در ایجاد این نابرابری درآمدی می پردازد. نتایج نشان می دهد که در طی دوره بررسی سال 86 اقتصاد ایران با بیشترین نابرابری درآمدی مواجه بوده است همچنین سهم بالای نابرابری درون منطقه ای از نابرابری کل را نشان می دهد. کمترین میزان شاخص نابرابری درآمدی به دست آمده از سطوح تحصیلات به منطقه 8 (استان های هرمزگان، سیستان وبلوچستان ، کرمان ویزد) و بیشترین به منطقه 6 ( استان های تهران البرز وقم) تعلق دارد .یافته های پژوهش نشان می دهد که سهم درآمد حاصل از سطوح تحصیلی در ایجاد نابرابری دراستان هایی که تراکم جمعیت وفعالیت بالایی برخوردارند، بیشتر می باشد. استان تهران با تراکم جمعیت 970 نفر در یک کیلومتر مربع و همچنین با 1886 عدد کارگاه صنعتی 10 نفر کارکن وبیشتر از جمله استان هایی است که با بیشترین سهم سرمایه انسانی در ایجاد نابرابری روبرو است ودر مقابل استان های خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان به ترتیب با 5 و15 نفر در هر کیلومتر مربع با 87 و 122کارگاه صنعتی 10 نفر کارکن وبیشتر،جزوه استان هایی هستند که کمترین سهم سطوح تحصیلات در ایجاد نابرابری را دارا می باشند. پرونده مقاله