هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سرایت نااطمینانی بین بخشی ( مالی، مسکن و اقتصاد کلان) با استفاده از رویکرد پویا می باشد. در این راستا با استفاده از داده های ماهانه در دوره زمانی 1387:1 تا 1398:12، روش همبستگی شرطی پویا (DCC - GARCH) و تجزیه واریانس خطای پیش بینی تعمیم یافته (GFEVD)، رابطه کل پویا و همچنین رابطه پویای جهت دار جفت شاخص های نااطمینانی بین بخش های مذکور بررسی می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد بخش مسکن، به استثنای ابتدای سال 1387 در کل دوره مورد بررسی، به صورت خالص دریافت کننده نااطمینانی از دو بخش دیگر می باشد. همچنین نتایج پژوهش حاضر بیانگر نقش دوگانه بخش مالی در ساز و کار انتقال نااطمینانی بین بخشی است به طوری که در مقاطعی به صورت خالص دریافت کننده نااطمینانی و در مقاطعی (از جمله سال های 1397 و 1398) به صورت خالص منبع و انتقال دهنده نااطمینانی در سیستم سه شاخصی مورد بررسی بوده است. نااطمینانی تورم نیز به عنوان شاخص نااطمینانی اقتصاد کلان منبع عمده نااطمینانی و انتقال دهنده نااطمینانی به بخش های مالی و مسکن است. پرونده مقاله