کج روی اجتماعی پدیده ای است ناگزیر، که رویارویی در برابر آن با اندیشه ورزی و تدابیر نهادینة عدالت کیفری و مساعدت نهادهای مدنی میسر خواهد شد . بحران بزهکاری و پایداری در رفتارهای مجرمانه ، اتفاقی یک باره و بدون گذار از مراحل مختلف نبوده بلکه مسبوق به علل و مؤلفه هایی است که در مسیری طولانی قابل رشد و تحول است . این نگره که بزهکارِ حرفه ای امروز ، بزهکارِ پیش رس دیروز است ، مبنایی برای مطالعه در رهیافت های علمی است که از آن در قالب رهیافت های رشدمدار در روان شناسی و جرم شناسی نام می برند . در این منظر بزهکاریِ کودکان و نوجوانان مستلزم نگاهی افتراقی و برخورد علمی ویژه است تا بتوان با پذیرش این امر که بزهکاری پدیده ای پویا و پایا است ، نه تنها به غربال گری کودکان و نوجوانانِ در معرض کج روی، برای شناسایی زودهنگام آنان نائل شد بلکه با قرار دادن ایشان در برنامه های پیشگیرانه از تبدیل آنان در گذر زمان به اَبَر بزهکار پیشگیری کرد . بر این اساس، مقالة پیش رو در دستة کِیفی و در روش، توصیفی تحلیلی بوده که علاوه بر شناسایی عوامل موجدِ خطر در پیدایش بزهکاری پایدار کودکان و نوجوانان، راهکارهایی را در راستای رویارویی با این پدیده بیان می دارد. پرونده مقاله