وجود بازیگران غیردولتی همانند اتحادیه اروپا در عرصه روابط بین‌الملل سبب تحول در ماهیت چندجانبه‌گرایی شده است. این تحول سبب ظهور نوع جدیدی از چندجانبه‌گرایی تحت عنوان چندجانبه‌گرایی2 یا چندجانبه‌گرایی نوین شده است. این مفهوم به استعاره گرفته شده از وب2 بوده که از اصلی‌ترین ویژگی‌های آن تنوع سازمان‌های چندجانبه‌گرایانه، اهمیت روزافزون بازیگران غیردولتی مانند سازمان‌های منطقه‌ای، نظم چندقطبی و سیستمی باز است. از اینرو نگارندگان در تلاشند تا مفهوم چندجانبه‌گرایی2 را به عنوان یک استعاره برای درک نقش اتحادیه اروپا در بافت بین‌المللی در حال تحول روابط‌ بین‌الملل معرفی ‌کنند. این مقاله بدنبال پاسخ به این پرسش بوده که اتحادیه اروپا چگونه در این نوع چندجانبه‌گرایی پیشرو بوده است؟ در مقام پاسخ به این مهم اشاره می‌شود که برای ورود به سیستم چندجانبه‌گرایی2 نیاز به ایفای نقش بایگران منطقه‌ای است، اتحادیه اروپا به عنوان بازیگر منطقه‌ای با عضویت در سازمان ملل و گروه8 توانسته پیشرو در حالت2 چندجانبه‌گرایی باشد. در واقع اتحادیه اروپا بدنبال سازگاری‌ خود با این تحولات بوده تا خود را بر اساس بافت و شرایط در حال تحول، دوباره باز تعریف و معرفی کند. نگارندگان در این مقاله سعی کردند به شیوه توصیفی-تحلیلی سوال و فرضیه مقاله را مورد ارزیابی قرار دهند. پرونده مقاله

چکیده با استناد به شواهدی که برخی منابع آمریکایی‌ ارائه می‌کنند روسیه با تکیه بر توان سایبری و عملیاتی از پیش طراحی شده توانست بر انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا اثرگذار باشد و با بکارگیری تکنولوژی‌های فضای سایبری، اهداف سیاسی خود را در زمانی که به آن عصر پساحقیقت می‌گویند تعقیب نماید. از اینرو پرسش اصلی مقاله حاضر آن است که روسیه چگونه در انتخابات 2016 ریاست جمهوری آمریکا مداخله کرده و اساسا هدف روسیه از این مداخله چیست؟ فرضیه مقاله که به روش توصیفی – تحلیلی بررسی جعلی و اطلاعات گزینشی بر روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اثرگذار بوده و فرصت پیروزی هیلاری کلینتون را کاهش و شانس ترامپ شده این است که از نظر کارشناسان و نهادهای اطلاعاتی آمریکا، عناصری در روسیه با بکارگیری فناوری‌های فضای مجازی نظیر رسانه‌های اجتماعی، ربات‌ها و ترول‌ها و با نشر اخبار را افزایش داده، که این مهم به نوبه خود موجب تضعیف اعتماد مردم به نهادهای سیاسی آمریکا و همچنین تشدید رقابت مسکو-واشنگتن شده است. هر چند روسیه رسما و مکررا چنین مداخله‌ای را از سوی منابع دولتی تکذیب کرده؛ ولی نگارندگان با توجه به شواهد ارائه شده از جامعه اطلاعاتی آمریکا و مدیر اطلاعات ملی آمریکا در 2016 و همچنین گزارش رسمی رابرت مولر در سال 2019 که در آن 26 شخص و سه نهاد روس را متهم به مداخله سایبری کرد فرض بر مداخله عناصری از خاک روسیه (نه ضرورتا دولت روسیه) در انتخابات مزبور می‌گذارند. این مقاله، چگونگی و پیامدهای این مداخله را می‌کاود. پرونده مقاله