مقدمه و هدف پژوهش: سکوت سازمانی می‌تواند مانعی بر سر راه ابراز ایده‌های افراد در سازمان باشد، بنابراین شناسایی عوامل موثر بر آن و تلاش به منظور رفع آنها، می‌‌‌تواند شرایط ابراز عقاید، بیان ایده‌ها و ارائه نظرات کارکنان را تسهیل نماید. هدف این پژوهش تبیین نقش متغیرهای هنجاری در سکوت سازمانی می‌باشد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع پژوهش‌های کیفی است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شد. داده‌ها به روش مصاحبه با روش هدایت کلیات و به صورت نیمه‌ساختار یافته گردآوری شد. برای به دست آوردن اعتبار و روایی داده‌ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور خبرگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد. داده‌ها به روش تحلیل محتوا بررسی شدند. مقوله محوری مطالعه حاضر سکوت سازمانی است که تحلیل و با توجه به شرایط علّی، شرایط زمینه‌ای راهبردهایی تدوین و مدل نهایی براساس آن ارائه شده است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد متغیرهای هنجاری موثر بر سکوت سازمانی دارای 3 بعد بی‌اعتمادی، نگرش مدیران و استرس شغلی می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نقش متغیرهای هنجاری را در سکوت سازمانی نشان داده است. پرونده مقاله