هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی‌درمانی بر حرمت خود و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان کم ‌توان ذهنی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با دو گروه آزمایش وگواه همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر کم‌توان ذهنی مقطع ابتدایی شهر رشت با حجم جامعه 200نفر می‌شد كه در سال تحصيلي1402-1403 مشغول به تحصيل بودند که از این میان 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.ابزار مورد استفاده در این مطالعه مقیاس درجه‌بندی مهارت اجتماعی گرشام و الیوت(1990) و پرسشنامه حرمت خود کوپر اسمیت (1967) بود که در هر دو گروه در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. در این پژوهش، شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 60 دقیقه ای، توسط روش بازی‌درمانی آموزش دریافت کردند در حالی که گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط آزمون آماری کواریانس با نرم افزار (SPSS-22) انجام شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نمرات پس آزمون در مقیاس حرمت خود و سازگاری اجتماعی بیانگر تفاوت معنی‌دار میان گروه‌ها بود(001/0>P). نتیجه‌گیری: یافته‌ها‌ نشان‌داد روش بازی‌درمانی موجب بهبود حرمت خود و سازگاری اجتماعی کودکان کم‌توان ذهنی شده است. بنابراین پیشنهاد می‌شود آموزش بازی درمانی به عنوان یکی از راه حل‌های درمان مشکلات ارتباطی افراد کم‌توان ذهنی در برنامه های آموزشی و درسی دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی، تلفیق گردد. پرونده مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اضطراب کرونا و سبک‌های مقابله‌ای در معلمان ورزشکار و غیرورزشکار انجام پذیرفت. روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع مقایسه¬ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان ورزشکار و غیر ورزشکار شهرهای املش و لنگرود در سال1400 می‌شد که از بین آن¬ها تعداد 270 نفر از طریق روش نمونه¬گیری در‌دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 135 نفره ورزشکار(با سابقه تمرینی 3سال متوالی و حداقل 3جلسه تمرین در هفته) و غیر ورزشکار جای‌گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه‌های استاندارد اضطراب کرونا علی‌پور و همکاران و سبک‌های مقابله‌ای اندلر و پارکر استفاده شد که به صورت آنلاین در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. درپژوهش حاضر از کجی و کشیدگی متغیرها برای بررسی نرمال بودن متغیرها واز آزمون لون برای همگنی واریانسها استفاده گردید تا امکان استفاده از آزمونهای پارامتریک فراهم شود.جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات در سطح آمار توصیفی از میانگین، میانه، نما ، انحراف استاندارد و ترسیم جداول و در سطح آمار استنباطی از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل واریانس تک متغیره استفاده گردید. همچنین داده¬های پژوهش حاضر با استفاده از نرم¬افزار SPSS-22 در سطح معنی داری001/0مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین اضطراب کرونا و سبک‌های مقابله‌ای در معلمان ورزشکار و غیرورزشکار،تفاوت معنی‌دار وجوددارد.(اضطراب کرونا و سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار و اجتنابی در معلمان ورزشکارنسبت به معلمان غیرورزشکار کمتر و سبک مقابله‌ای مسئله‌مداردر آنان بیشتر است). نتیجه‌گیری: بنابراین انجام فعالیتهای‌ورزشی در دوران همه‌گیری کرونا به میزان قابل توجهی می‌تواند شدت اضطراب ناشی از این بیماری را در معلمان کاهش‌داده و از مشکلات ناشی از آن نیز پیشگیری نماید. پرونده مقاله