بازده سهام یکی از مفاهیم اساسی در پارادایم مالی شرکتی است که کاربردهای متعددی در مالی شرکتی دارد، یکی از این کاربردها نقش بازده سهام در انگیزش سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در سهام شرکت ها می باشد. در این پژوهش توان توضیح دهندگی بازده سهام توسط مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ و مقایسه این دو مدل در قدرت تبیین و پیش بینی بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1398- 1391 مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با استفاده از تکنیک داده های پنل با مدل اثرات ثابت (FEM) و با روش حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS)، مشتمل بر 2960 مشاهده (شرکت/ فصل) انجام شده است. طبق نتایج این پژوهش، قدرت تبیین بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران توسط مدل پنج عاملی فاما فرنچ در مقایسه با مدل سه عاملی فاما فرنچ بیشتر می باشد. پرونده مقاله

ریسک‌های عملیاتی به عنوان یکی از پایه‌ای‌ترین چالش‌های مدیریت سیستم‌های مالی محسوب می‌گردد. به همین جهت، توسعه یک مدل ریاضیاتی که وظیفه تصمیم‌سازی و معرفی بهترین راهبردهای برای مدیریت اثربخش ریسک‌های عملیاتی در بانک‌ها را بر عهده ‌دارد به عنوان گامی موثر در این زمینه معرفی گردد. مطالعه حاضر بر مبنای روش پژوهشی توصیفی- تحلیلی با توسعه یک مدل ریاضیاتی تصمیم‌گیری چند معیاره جامع سازوکاری استاندارد و قابل اثبات را به جهت تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی بهینه برای مدیریت اثربخش مجموعه ریسک‌های عملیاتی در سطح نظام بانکداری کشور ارائه داده است. جامعه آماری مطالعه حاضر عبارتند از؛ بانک مرکزی، بانک‌ها و موسسات مالی-اعتباری وابسته به بخش دولتی و خصوصی. حجم جامعه آماری 250 عنصر گزارش می‌شود. قلمرو زمانی پژوهش برای دوره زمانی 1400-1395 است. اطلاعات ورودی موردنیاز جهت ایجاد از مدیران و کارشناسان ارشد بانک‌ها با ابزار پرسشنامه و بر اساس روش دلفی-فازی جمع‌آوری شده است. پرسشنامه‌های طراحی‌شده مطابق با چارچوب متناسب‌سازی شده برای طبقه‌بندی عوامل و محرک‌های بروز ریسک عملیاتی بانک در شش گروه منشأ، طراحی و بین خبرگان توزیع شدند. مطالعه حاضر، بمنظور تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک‌های فازی تصمیم‌گیری چند معیاره به‌صورت گروهی (FMCGDM) و تاپسیس فازی (FTOPSIS) استفاده نموده است. پرونده مقاله