چکیدهمدیران و سهامداران به منظور حداکثرسازی منافع و حفظ همکاری، به اعمال کیفیت گزارشگری مالی و محافظه‌کاری دست می‌‌زنند. یا به هر دلیلی (و البته شاید اخلاقی) از اعمال آن صرف نظر می‌کنند. هدف، بررسی این تعارض و همکاری بین مدیران و سهامداران شرکت‌ها‌ی بورسی با استفاده از نظریه بازی‌ها‌ و یافتن نقطة تعادلی است که در آن مدیر و سهامدار به مثابة عناصر اصلی بازی در راستای حداکثرسازی منافعشان، رضایتمند باشند. بر این اساس این پژوهش به دنبال یافتن راهبرد حداکثرسازی منافع تعادلی مدیران و سهامداران بـا اعمـال اسـتراتژی ویژگی‌های اطلاعات حسابداری و محافظه‌کاری حسابداری است. روش گردآوری داده‌ها، روش اسناد‌کاوی طی دوره زمانی 1391-1397 و روش تحلیل داده‌ها از نوع استنباطی می‌باشد و نرم‌افزار بکار رفته برای آماده‌سازی داده‌ها و تخمین مدل‌ها SPSS است. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که ترکیب استراتژی‌های محافظه‌کاری بالا-کیفیت گزارشگری بالا و محافظه‌کاری پایین-کیفیت گزارشگری پایین، نقاط تعادلی (تعادل نش) در بازی بین مدیر و سهامدار می‌باشند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که نظریه بازی‌ها در روابط بین مدیران و سهامدارن نقش مهمی دارد؛ و یافتن نقاط تعادلی بازی می‌تواند نقش موثری در تصمیمات طرفین بازی (مدیران و سهامداران) داشته باشد. به این صورت که، طرفین بازی را از استراتژی که بیشترین مطلوبیت و منفعت را برای آن‌ها داشته است مطلع می‌‌سازد. پرونده مقاله