برای مدیریت آب زیرزمینی، تعیین آسیب¬پذیری و ریسک آب زیرزمینی اجتناب ناپذیر است. همچنین رفع آلودگی آب¬ زیرزمینی، هزینه¬های زیادی را در بر خواهد داشت، از این¬رو لازم است از روش¬های مناسب و مقرون به صرفه برای پیشگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی استفاده گردد. از جمله عواملی که سبب کاهش کیفیت آب زیرزمینی می¬گردد؛ وجود منابع مهم آلایندههای منتشر شده و نقطه¬ای ناشی از فعالیت¬های انسانی در سطح زمین و نفوذ این آلاینده¬ها به آبخوان¬هاست. به همین منظور جلوگیری از آلودگی این آب¬ها در مدیریت منابع آب زیرزمینی، ضروری است. هدف این پژوهش ارزیابی روش¬های تعیین آسیب¬پذیری آبخوان¬ها با استفاده از مدل دراستیک در 12 منطقه واقع در برخی نقاط کشور ایران است. ارزیابی هر منطقه بر اساس شاخص¬های متفاوتی ارائه شده است که به مجریان برطرف¬کننده آلودگی¬های سیستم¬های آب زیرزمینی در جهت انتخاب، استفاده مجدد و یا ارائه روش-های جدید کمک می¬کند. به¬علاوه در توضیح هر روش، چالش¬ها و شكاف¬های تحقیقاتی دشت¬های موجود مورد بررسی قرار گرفتند که می¬توانند موضوع کارهای تحقیقاتی در آینده باشند. پرونده مقاله