مقدمه و هدف پژوهش: این پژوهش در حوزه مطالعات فرهنگی، اخلاقی و مدیریت اسلامی بیان می‌کند، قرآن به عنوان جامع کتب آسمانی، منّتی بی‌حد است که می‌تواند توان مدیریت انسان را به صورتی ویژه بالا ببرد. روش پژوهش: در این پژوهش با بهره‌گیری از آیات قرآن، زمان و اهمیت آن، چگونگی استفاده از زمان در قرآن کریم، نحوه بهره‌‌گیری از گذشته برای اصلاح برنامه‌های آینده و رفع ایرادات و ارتقاء توانمندی‌ها بیان شده است. یافته‌ها: زمان‌پژوهی از مهم‌ترین مؤلفه‌های فرهنگی مدیریت و از نیازهای ضروری سازمانی است. زیرا ‌می‌تواند فرد را در مدیریت امور خویش به صورت علمی ‌و عملی یاری رساند. پس هر فردی باید توانش را در این زمینه بالا ببرد و قرآن کریم منبع یگانه‌ای برای این پژوهش محسوب شود. نتیجه‌گیری: دانستن عوامل مربوط به زمان‌پژوهی و فرهنگی مدیریت زمان برای افراد تعیین کننده استراتژی‌های سازمان لازم است تا برای لحظه به لحظه سازمان، برنامه‌ای درست داشته باشند. که البته این توانایی زمانی حاصل می‌شود که شخص، علاوه بر داشتن مهارت در رشته مربوطه، از علم قرآنی هم اطلاع داشته باشد. تحقیق در گذشته و آینده، شناخت و علم به آنها، و نیز توجه مداوم به آنها سه راهبردی است که برای مدیریت در زندگی توصیه می‌شود. پرونده مقاله