بررسی میزان باقی‌مانده نقره در کبد، کلیه و عضله جوجه‌های گوشتی پس از تجویز نانوسیلور

محورهای موضوعی : علوم و صنایع غذایی

عزت‌اله فتحی هفشجانی ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشکده دامپزشکی، استادیار بخش بیماریهای طیور، شهرکرد، ایران.)
فرزاد فهامی ² (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشکده دامپزشکی، دانش‌آموخته دکترای دامپزشکی، شهرکرد، ایران)

تاریخ دریافت : 1392/08/28 تاریخ پذیرش : 1393/06/03 تاریخ انتشار : 1393/06/01

کلید واژه: جوجه‌های گوشتی, نانوسیلور, باقی‌مانده,

چکیده مقاله :

نانوسیلور یا همان نانوذرات نقره، یکی از پرکاربردترین ذرات در زمینه نانو می‌باشد. یکی از دلایل کاربرد گسترده این ذرات در واحدهای مرغداری به دلیل خاصیت ضدمیکروبی آنهاست. کاربرد بی‌رویه این مواد در واحدهای مرغداری سبب شد تا مقادیر باقی‌مانده نقره در بافت‌های عضله، کبد و کلیه مرغ‌های گوشتی پس از یک دوره مصرف خوراکی مورد ارزیابی قرار گیرد. در این بررسی270 قطعه جوجه‌ گوشتی یک روزه نژاد راس انتخاب گردید، ماده نانوسیلور مصرفی (نانوسید) ساخت شرکت بهبهان شیمی ایران بود. غلظت نانوسید مصرفی بین 1 تا 7 (ppm) در نظر گرفته شد. یک هفته پس از قطع مصرف نانوسیلور و پس از کالبدگشایی جوجه‌های تحت مطالعه از اندام‌های کبد،کلیه و عضله سینه قطعاتی به ابعاد 2 سانتی‌متر مکعب (جمعا 36 نمونه از هر اندام) اخذ شد. نتایج با استفاده از رویه GLM و نرم‌افزار SAS و آزمونDuncan مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.میانگین کل باقی‌مانده نقره درگروه‌های مختلف ppm 5/1 بود و میزان باقی‌مانده نقره در بین گروه‌های آزمایشی اختلاف آماری در سطح کوچکتر از 1% را نشان می‌داد. میزان باقی‌مانده نقره در اندام‌های کبد و عضلات باهم اختلاف معنی‌داری نداشت، اما با مقدار باقی‌مانده در کلیه، اختلاف آماری را نشان داد. اثر متقابل عضو بر مقدار مصرف نیز معنی‌دار بود، که نشان می‌دهد میزان نقره باقی‌مانده در بافت اندام‌های مختلف بر اساس مقدار مصرف متفاوت می‌باشد. نتایج این مطالعه بیانگر این مطلب است که مصرف این مواد بایستی با احتیاط صورت پذیرد.

چکیده انگلیسی:

   Nanosilver, as nano-particles of silver, is one of the most widely used in the field of nano- technology. The particles cause widespread use of poultry houses due to their antimicrobial properties. Application of excess material in poultry houses lead to the residual of silver in muscle, liver and kidney in broiler chickens after a period of administration that it should be evaluated. In this study, 270 one-day old broiler chickens (Ross strain) were selected. The nanosilver that used in this study (nonacid) was manufactured by Chemical Bahaman Iran Co. The Concentration of nanocid was between 1 to 7 ppm. A week after end of nanosilver administration, chickens were slaughtered and liver, kidney and breast muscles (total of 36 samples for each limb) were obtained. The data was analyzed by SAS statistical program and Duncan test. Total mean residual of silver in different organs were 1.5 (ppm). The residual silver of the experimental group were significantly higher than those of the control group (P<0.01). There were no significant differences between residual amount of silver in the liver and muscles, but there was significant difference between kidney and other tissues. Results indicated that the amount of silver residue in the different organ was depended to the level of nanosilver consumption. These results seem to support the hypothesis that application of nanosilver must be with precaution.

منابع و مأخذ:

● نبی نژاد، عبدالرضا؛ شهابی، ایرج و علامه، عبدالرسول (1387). استفاده از سیستم فعال‌سازی نوترونی برای تعیین باقی‌مانده نقره در بافت‌های خوراکی و غیر خوراکی مرغ. دومین همایش ملی کاربرد فناوری هسته‌ای در علوم کشاورزی و منابع طبیعی، 20-19 خرداد، کرج، ایران.

 

• Badawy, A., Feldhake, D. and Venkatapathy, R. (2010). State of the Science Literature Review: Everything Nanosilver and More, U.S. Environmental Protection Agency (EPA), Office of Research and Development Washington, DC). No. 95:11,36,110,131.(www.epa.gov)


• Borm, P.J., Robbins, D., Haubold, S. andKuhlbusch, T. (2006). The Potential Risks of Nonmaterial's: A Review Carried Out for ECETOC, Partical and Fibre Toxicology, 3)11): 4-6


• Fauss, E. (2008). The Silver Nanotechnology Commercial Inventory. University of Virginia. http://www.nanoproject.org.


• Furchner, J.E., Riehmond, C.R. and Drake, G.A. (1968). Comparative metabolism of radionudides in mammals.IV. Silvernano the mouse, rat, monkey and dag, Health Physicist journal, 15: 505-14.


• Gulbranson, S.H., Hud, J.A. and Hansen, R.C. (2004). Algeria following the use of dietary supplement containing colloidal silver protein, Journal of Toxicology, 66(5): 373-4.


• Gatti, A.M., Montanari, S., Monari, E., Gambarelli, A., Capitani, F. and Parisini, B. (2004).                  Detection of micro- and nano-sized biocompatible particles in the blood. Journal of Materials Science: Materials in Medicine, 15(4): 469-472.


• Hadis, M. (2007). Adnced Semiconductor and organic nano-techniques, 4^th Edition, London University press1, 856-932.


• Hussain, S.M., Javorina, A.K., Schrand, A.M., Duhart, H.M., Ali, S.F. and Schlager, J.J. (2006). The interaction of manganese nanoparticles with PC-12 cells induces dopamine depletion. Toxicology Science, 92: 456–463.


• Lession, S., Diaz, G. and Summers, J.D. (2009). Poultry metabolic disorder and mycotoxines, Publ.University. Books, Canada, pp. 248–279.


• Luoma, S.N. (2008). Silver nanotechnologies and the environment, Woodraw Wilson international center for scholar, The Pew Charitable Trusts, pp. 44-57.


• Kim, Y.S., Kim, J.S., Cho, H.S., Rha, D.S., Kim, J.M. and Park, J.D. (2008). Twenty-eight-day oral toxicity, genotoxicity, and gender-related tissue distribution of silver nanoparticles in Sprague-Dawley rats. Inhalation Toxicology, 20(6): 575– 583.


• Samuel, S., Shouse, M.D., George, H. and Whipple, M.D. (1931). Effects of the intravenous injection of colloidal silver upon the hematopoietic system in dogs. Journal of Experimental Medicine, 53(3): 413–20.

·    James, S., Gunnar, F., Nordberg, B.A., Fowler,M.N. and Lars, T. (2007). Silver, In:G.F., Nordberg, B.A. Fowler, M. Nordberg and L.T. Friberg, Handbook on the Toxicology of Metals. Third Edition Elsevier Inc, pp. 809-14