ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻫﺎی ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎزان آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﻘﻼب اﯾﺮان ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ گیری(1979-1976م)

محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات سیاسی

شهروز شریعتی ¹ (ﻋﻀﻮ ﻫﯿﺎت ﻋﻠﻤﯽ و اﺳﺘﺎدﯾﺎر ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه آزاداﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﺷﺎﻫﺮود)
مهدی عباسی ² (ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﻣﺸﻬﺪ)

تاریخ دریافت : 1396/08/26 تاریخ پذیرش : 1396/08/26 تاریخ انتشار : 1390/03/01

کلید واژه: آمریکا, ایران, انقلاب اسلامی, پهلوی, تصمیم گیری, کارتر,

چکیده مقاله :

مروری بر تاریخ انقلاب اسلامی ایران، نشان می دهد تصمیمات و سیاست‌های حکومت پهلوی در موارد بسیاری تحت تاثیر راهبردها و موضع‌گیری‌های بلوک غرب و از جمله رهبران دولت ایالات‌متحده قرار داشت. این نوشتار با بهره‌گیری از نظریه‌ تصمیم‌گیری می‌کوشد تا به این پرسش، پاسخ دهد که تناقض‌های تصمیم‌گیری دولت کارتر چه تأثیری بر فرآیند انقلاب ایران بر جای گذاشت؟ در این راستا مقاله حاضر نخست به بررسی آموزه‌های نظریه تصمیم‌گیری در سیاست خارجی و مدل‌های آن می‌پردازد و سپس با اشاره‌ به برخی از مهمترین جریان‌هایی مؤثر در دستگاه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری دولت کارتر، تأثیرات تناقض‌های نظام تصمیم‌گیری آمریکا را بر حکومت پهلوی دوم و انقلابیون، بررسی می‌کند و در عین حال توانمندی نظریه‌ی مذکور را در تبیین حوادث انقلاب اسلامی، مورد آزمون قرار می‌دهد.

چکیده انگلیسی:

A review of the history of Islamic revolution shows that the decisions and policies of Pahlavi’s government were; to a great extend, under the influence of western bloc including U.S. leaders. It is aimed in this paper to find out the impact of Carter’s paradoxical decisions on the occurrence of Islamic revolution in Iran. With this in mind as main objective, the principles of “decision making model” in foreign policy are applied to the making of decisions during Pahlavi’s regime and Islamic revolution. Then, this paper addresses the impact of Carter’s paradoxical decisions on both Pahlavi’s regime and the process of Islamic Revolution. It is also tried to examine the capability of decision making theory in the explanation of Islamic revolution.