مسئولیت مدنی در حقوق رقابت و حقوق مالکیت فکری در حقوق اسالمی و اتحادیۀ اروپا
محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق اسلامییحیی میرزامحمدی فرد قراخانلو 1 , ناصر مسعودی 2 , مصطفی نوراللهی 3
1 - گروه آموزشی حقوق، دانشکده فقه و حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان مراغه
2 - استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
3 - استادیار گروه حقوق، دانشگاه خاتم، تهران، ایران.
کلید واژه: مسئولیت مدنی, رقابت, حقوق اسلامی, مالکیت فکری, حقوق اتحادیۀ اروپا,
چکیده مقاله :
به دلیل تفاوتهای فراوان از لحاظ شکلی و ماهوی در قوانین رقابت و متعاقب آن تاثیر آن بر مالکیت فکری دستیابی به هماهنگی بین المللی در این زمینه کار بسیار دشواری است. در نظامهای امروزی مسئولیت مدنی، مسئولیتهای محض و نیابتی روز به روز در حال افزایش است در حالی که چنین مسئولیتی اثر بازدارندگی آنچنانی ندارد، زیرا در مسئولیت محض، شخص هر میزان احتیاط کند باز ممکن است مسئول شناخته شود و در مسئولیت نیابتی چون تقصیر را شخص دیگری مرتکب میشود، شخص مسئول هر میزان احتیاط کند، نمیتواند از خسارت جلوگیری کند. مسئولیت شخصی نیز چون مبتنی بر تقصیر عینی است در بسیاری از موارد نمیتوانند به پیشگیری کمک کنند. قانون مسئولیت مدنی در سال ۱۳۳۹ نیز با درج ماده ۸ هر گونه ضرر و زیان وارده به حیثیت و اعتبار افراد را قابل مطالبه اعلام نمود. در سال ۱۳۶۲ نیز قانون تعزیرات در باب دسیسه و تقلب در کسب و تجارت مواد ۱۲۰ تا ۱۲۵ را به این موضوع اختصاص داد. با تصویب بخش تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده قانون مجازات اسلامی در سال ۱۳۷۵، تنها مواد ۵۲۹ و ۵۳۰ در خصوص جعل علامت بیان گردیده اند. در قوانین اتحادیه اروپا نیز مسئولیت مدنی در حقوق رقابت و حقوق مالکیت فکری پیش بینی شده است و راهکارهای لازم برای جبران خسارات ناشی از خطا و تقصیر پیش بینی شده است. این مقاله درصدد است به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی موضوع مسئولیت مدنی در حقوق رقابت و حقوق مالکیت فکری در حقوق اسلامی و اتحادیۀ اروپا بپردازد.
Due to the many formal and substantive differences in competition law and its consequent impact on intellectual property, it has been very difficult to achieve international coordination in this area. In today's civil liability systems, pure and proxy responsibilities are increasing day by day, while such a responsibility does not have much deterrent effect, because in pure liability, a person who is cautious may still be held responsible, and in proxy liability, such as The fault is committed by another person, the person in charge, no matter how careful, can not prevent the damage. Personal responsibility is also based on objective guilt in many cases, they can not help prevention. The Civil Liability Law in 1339, by inserting Article 8, declared any damage to the dignity and credibility of individuals to be claimable. In 1983, the Law on Penalties for Conspiracy and Fraud in Business and Commerce allocated Articles 120 to 125 to this issue. With the approval of the section on punishments and deterrents to the Islamic Penal Code in 1375, only Articles 529 and 530 have been mentioned regarding forgery. EU law also provides for civil liability in competition law and intellectual property rights, and provides for remedial action for damages resulting from errors and omissions. This article seeks to examine the issue of civil liability in competition law and intellectual property law in Islamic law and the European Union in a descriptive-analytical manner.
_||_