اثر کود شیمیایی نیتروژنه و کود زیستی نیتروکسین بر عملکرد و درصد پروتئین دانه لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.)
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
بابک لطفی
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران)
فربد فتوحی
2
(استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران)
سید عطاءالله سیادت
3
(استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی دزفول، ایران)
مهدی صادقی
4
(استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران)
کلید واژه: اجزای عملکرد, نیتروژن, کود زیستی, لوبیا چشم بلبلی,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی امکان کاهش مصرف کود شیمیایی نیتروژنه با استفاده از کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی، در سال 1391 در منطقه دره شهر انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، با 3 تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل کود نیتروژنه؛ از منبع اوره در 3 سطح شامل صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار و فاکتور دوم شامل کود زیستی نیتروکسین؛ در 3 سطح عدم کاربرد، تلقیح به میزان 1 لیتر به ازای 60 کیلوگرم بذر و محلول پاشی به میزان 3 لیتر به ازای یک هکتار بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که پروتئین دانه با تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین به میزان 96/24 درصد به دست آمد که نسبت به تیمار عدم کاربرد 1% افزایش داشت. همچنین، مقدار پروتئین به دست آمده در حالت محلول پاشی نیز بیشتر از تیمار عدم کاربرد و اختلاف بین آنها نیز معنی دار بود. در مورد اثر متقابل کود اوره و کود زیستی نیز بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب در تیمار تلقیح بذر با کود نیتروکسین + مصرف 50 کیلوگرم کود اوره و عدم کاربرد کود زیستی +عدم مصرف کود اوره به مقدار 2046 و 1336 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در تمامی سطوح مصرف نیتروژن بیشترین و کمترین عملکرد دانه در حالت عدم تلقیح و عدم کاربرد به دست آمد. به طورکلی، نتایج نشان داد با کاربرد کود زیستی می توان بخشی از عناصر غذایی مورد نیاز گیاه لوبیا را تأمین کرد. همچنین، اگر کود زیستی نیتروکسین همراه با مقادیر پایین تر کود اوره مصرف شود، می تواند در بهبود و افزایش عملکرد نقش مؤثری داشته باشد.
To study the possibility of reducing the consumption of nitrogen fertilizer using biological fertilizer on yield and yield components of cowpea. A factorial experiment in a randomized complete block design with three replications was conducted at Darreb Shahr in 2012. The first factor, which was at 3 levels of urea nitrogen, containing 0, 50 and 100 kg nitrogen per hectare, and the second factor was the biological fertilizer Nitroxin at 3 levels containing no inoculation, inoculation rate of 1 ml per 60 kg seeds and spraying a rate of 3 liters per ha. The results showed that protein content of seed inoculated with bio-fertilizer nitroxin was 24.96 percent which is one percent more than non-inoculated seeds. The amount of protein obtained in application of nitrogen was also more than non-application treatment and the difference between them was significant. The interaction of urea fertilizer and bio-fertilizer, resulted in highest and the lowest yield in seeds inoculated with 50 kg of urea fertilizer and no fertilizer application biological fertilizer + no fertilizer urea in 2046 and 1336 kg per hectare, respectively. All levels of nitrogen in the highest and the lowest yield was in a state of inoculation and non-application. Generally the results showed that the use of biological fertilizers can be used as part of the nutrients needed by cowpea, Also, if Nitroxin was supplemented with lower amounts of urea fertilizer seed yield may be increased seed yield may be improved.
_||_