رابطه حد ارتداد و مدعی امامت
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیمحمدعلی عرب عامری 1 , محمدرسول آهنگران 2 , مریم آقایی بجستانی 3
1 - دانشجوی دکترای فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2 - استاد گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه تهران، پردیس فارابی ، تهران، ایران: نویسنده مسئول
3 - دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
کلید واژه: امامت, ارتداد, جرم ادعای مهدویت, ادعای مهدویت, مدعی امامت,
چکیده مقاله :
امامیه با استناد به ادلة محکم عقلی و نقلی، امامت را منصبی الهی دانسته و معتقد است ایمان به دوازده امام به نحو عام مجموعی از جمله ضروریات مذهب است و از آنجا که امامت جزء اصول دین می‌باشد، ادعای امامت با این امر منافات داشته و ارتداد از مذهب و دین می‌باشد. این نوشتار به روش کتابخانه‌ای نگاشته شده است پرسش اصلی این‌که شارع برای مدعیان امامت چه حدی در نظر گرفته است؟ هدف اصلی مقاله تعیین حد ارتداد برای مدعیان امامت با نظر شارع است. فرضیه اصلی این است که شارع برای مدعیان امامت، حد در نظر گرفته است. بر اساس نتایج با استناد به مواردی چون ادله ارتداد، ادله وجوب امر به معروف و نهی از منکر، ادله وجوب قواعد تعزیر و ... ، ادعای مهدویت با مجازات روبرو است و میزان این مجازات بستگی به محدوده فعالیت مدعی و میزان تخلف و .. خواهد داشت
Based on strong intellectual and narrative evidence, Imamiyyah considers Imamate as a divine position and believes that belief in twelve Imams is generally one of the wisdoms of religion, and since Imamate is part of the principles of religion, the claim of Imamate contradicts this matter and it is apostasy from religion. This article is written in a library method. The main question is: what extent the legislator has considered for the claimants of Imamate? The main purpose is to determine the extent of apostasy for the claimants of Imamate with the opinion of the legislator. The main hypothesis is that the legislator has set a limit for the claimants of Imamate. Results show, citing cases such as the reasons for apostasy, the reasons for the necessity of enjoining the good and forbidding the evil, the reasons for the necessity of the rules of ta'zir, the claim of Mahdism faces punishment and the amount of this punishment depends on the scope of the plaintiff will have.
_||_
