گونه‌شناسی سفال های دوره نوسنگی جدید و مس‌سنگی دشت تهران (مطالعه موردی تپه پردیس ورامین)
محورهای موضوعی : باستان‌شناسی پیش از تاریخ
حمیدرضا ولی‌پور
1
,
حسن فاضلی
2
,
محمد حسین عزیزی خرانقی
3
1 - استادیار، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران.
2 - دانشیار، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3 - دانشجوی دکتری باستان‌شناسی، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
کلید واژه: سبک, گونه‌شناسی, نوسنگی, مس‌سنگی, تپه پردیس, دشت تهران,
چکیده مقاله :
طبقه‌بندی و گونه‌شناسی مجموعه‌های سفالی که در کاوش‌ها یا بررسی‌های باستان‌شناختی به‌دست می‌آیند، یکی از روش های استاندارد در مطالعات باستان‌شناختی به شمار می‌رود. در مقاله حاضر نیز بر مبنای طبقه‌بندی مجموعه سفال‌های حاصل از فصل دوم کاوش در تپه پردیس ورامین، به بیان ویژگی‌ها و شاخص‌های گونه‌های سفالی دشت تهران از دوره نوسنگی جدید تا دوره مس‌سنگی جدید پرداخته شده است. این مطالعات به ما کمک می‌نماید تا موضوعاتی چون تداوم یا گسست بین سنت‌ها و سبک‌های سفالی در دوره‌های مختلف را آشکار سازیم و از طریق آن‌ها به تحلیل‌های گسترده‌تری چون تداوم یا گسست فرهنگ‌های پیش از تاریخی در دشت تهران و فلات مرکزی ایران بپردازیم. به نظر می‌رسد، نتایج حاصل از این مطالعه را بتوان به کل منطقه فلات مرکزی ایران تعمیم داد.
The typology and classification of ceramic assemblages, obtained from archaeological investigation and excavations, is one of the standard methods in archeological studies. In this paper, characteristics and parameters of ceramic types of Tehran plain from late Neolithic period to the late Chalcolithic period have been studied, based on the typology the of ceramic collections of the second season of excavation at Tepe Pardis. These kinds of investigations help us study the traditions and styles of pottery in each and among different periods. The outcome of this study can be applied for the classification of prehistoric ceramics in the Central Plateau of Iran.
_||_
