تجلی طبیعت در اشعار محمدرضا شفیعی کدکنی (م.سرشک)
محورهای موضوعی : زبان و ادب فارسی
محمدتقی یونسی رستمی
1
(
دکترای زبان و ادبیات فارسی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد واحد رشت
)
حوریا هادی پور
2
(
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد رشت
)
علی خوشه‏ چین
3
(
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد رشت
)
کلید واژه: شفیعی کدکنی, شعر نو, modern poetry, Manifestation of nature, Shafiei Kadkani, تجلی طبیعت, نماد (سمبولیسم), symbol (symbolism),
چکیده مقاله :
علاقه به طبیعت و استفاده از عناصر طبیعی در شعر به دوره ی خاصی از زندگی و انسان حوزه های شعری – کلاسیک و نو- محدود نمی شود. شاعران با بهره گیری از تخیل، عناصر بلاغی و صناعات ادبی کوشیده اند تا با وام گیری از طبیعت، عناصر آن و ترکیبات جدیدی که خلق می کنند، به مفاهیم مورد نظرشان بپردازند. طبیعت گرایی شاعران به سه دسته: تقلیدی، توصیفی و تأویلی و تألیفی تقسیم می شود. رویکرد طبیعت گرایی در شعر کلاسیک با شعر نو تا حد زیادی متفاوت است. در شعر نیما و شعر نیمایی، تجلی طبیعت با خصوصیات متعددی از جمله : سنت شکنی، زبان جدید، جهان بینی ویژه، دوری از منظم الوحدگی شاعر، حضور عناصر بومی و محلی همراه بوده است. یکی از شاعرانی که در دوره معاصر با نگرش نیمایی و با زبان نو قدمایی به طبیعت و عناصر طبیعی به شکل نمادین (سمبولیسم) پرداخته است، شفیعی کدکنی (م.سرشک) است. در تحلیل اشعار شاعر هرچه از دفاتر اول شاعر سوی آثار جدیدتر وی گام برمی داریم، با توسعه زبانی و محتوایی غنی تر روبرو می شویم. بررسی ها نشان داده است که شاعر از هجده عنصر طبیعت بیشتر از سایر عناصر استفاده کرده است. او برای بیان اندیشه های فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و انسانی محیط و روزگارش از واژه ها و ترکیبات : باران، گل، بهار، باغ، ابر و باد با بیش ترین بسامد عناصر بهره برده است.
Interest in nature and using natural elements in poems do not limit to special periods of life and humans in (modern and classical) areas of poetry. Using imagination and rhetorical and literary devices, poets attempt to address their desired concepts through nature, The naturalism of poets is divides into three categories: imitative, descriptive, and interpretative and synthetic. The naturalism approach is in classical poetry significantly different modern from poetry. In Nima Yooshij’s poems, the manifestation of nature was accompanied with different characteristics, including breaking with tradition, new language, special worldview, staying away from the unified order of poets, and presence of native and local elements. One of the poets who addressed the nature and natural elements through symbolism using Nima Yooshij’s view and modern language in the contemporary area is Shafiei Kadkani (M. Sereshk). In analyzing poems, as we move from early books of the poet toward his newer ones, we face more enriched language and conceptual developments. Studies showed that the poet used 18 natural elements more than others. He used terms and compounds, including rain, flower, spring, garden, cloud and wind with the highest frequency for expressing his individual, social, political, cultural and human thoughts relating to his environment and period.
_||_
