بررسی کارآیی دو علف‌کش گلایفوسیت و هالوکسی فوپ آر متیل و شعله‌دهی در کنترل گیاه وتیور Roberty(L.) Chrysopogon zizanioides

محورهای موضوعی : بوم شناسی علف‌های هرز

فاطمه حلاج‌نیا ¹ (دانش‌آموخته کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف‌های هرز دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد)
محمد بازوبندی ² (استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی)
شهرام نوروز زاده ³ (استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی)
اکرم حلاج نیا ⁴ (دانشجوی دکتری علوم خاک دانشگاه تبریز)

تاریخ دریافت : 1390/10/08 تاریخ پذیرش : 1392/07/30 تاریخ انتشار : 1392/12/01

کلید واژه: علف هرز, مرحله رشدی, رانداپ, سوپر گالانت, Round-up, Super Gallant, Weed growth stages,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی تاثیر روش‌های مدیریت شیمیایی و فیزیکی در کنترل گیاه وتیور، دو آزمایش هریک در 4 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1389 در محل گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی به اجرا در آمدند. در آزمایش اول 4 تیمار متشکل از دو علف‌کش گلایفوسیت (رانداپ 41% SL) با دزهای 6 و 10 لیتر در هکتار به همراه سولفات آمونیوم 2 درصد و هالوکسی فوپ آر متیل (گالانت سوپر 8/10%EC ) با دز معمول 1 لیتر در هکتار و تیمار بدون مصرف علف‌کش در دو مرحله رشدی: نورستی (سه برگی) و تثبیت رشد نسبی گیاه (شروع تشکیل گل آذین یا توقف افزایش ارتفاع) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایش دوم گیاه وتیور در مرحله تثبیت رشد نسبی در معرض شعله آتش به مدت 0، 10، 30 و60 ثانیه قرار گرفت. کارایی سموم و عملیات شعله دهی بعد از 14 روز مورد ارزیابی چشمی قرار گرفت. به منظور بررسی بیشتر کارایی کنترل شیمیایی 30 روز بعد و در کنترل مکانیکی بعد از 60 روز صفاتی مانند وزن‌تر و خشک اندام‌های هوایی و وزن‌تر و خشک ریشه و تعداد پنجه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در روش کنترل شیمیایی با توجه به عدم اختلاف معنی دار بین دو دز گلایفوسیت، مناسب‌ترین تیمار برای کنترل گیاه وتیور علف‌کش گلایفوسیت با دز 6 لیتر در هکتار به همراه سولفات آمونیم 2% بود و در روش فیزیکی هیچ‌کدام از زمان‌های شعله دهی قادر به کنترل گیاه وتیور نبودند. بر اساس نتایج این مطالعه مناسب‌ترین روش کنترل مصرف علف‌کش رانداپ با دز 6 لیتر در هکتار بود.

چکیده انگلیسی:

The effect of chemical and flaming methods on control of Vetiver grass was investigated at laboratory greenhouse of Khorasan Razavi Agricultural Research Center during 2010 and 2011. Two experiments were laid out in randomized complete block designs with four replications. Chemical control treatments were consisted of application of Glyphosate (Round-up 41% SL) at doses of 6 L.ha-1 and 10 L.ha-1 plus 2% (v/v) ammonium sulfate, Haloxyfop-R-methyl (Galant Super EC10.8) at the rate of 1 L.ha-1. Treatments were applied at two growth stages (the early vegetative and onset of generative growth stage). To apply flaming, mature plants were exposed to flame in durations of 0, 10, 30 and 60 seconds. Flaming and herbicide efficiency were visually evaluated after 14 days. Furthermore, plants were harvested after 30 and 60 days. Number of tillers, fresh and dry weight of shoot and root were recorded. The results showed that flaming was not able to control vetiver grass at least at the range of flaming durations applied under this study. Glyphosate could control plant growth even at its lowest dose.

منابع و مأخذ:

- بی نام. 1387. سیستم ویتور برای پیشگیری و درمان آلودگی‌های شیمیایی آب و خاک. انجمن ایرانی ترویج و توسعه گیاه ویتور.

2- پشمچی زاده، پ.1390. برای کاهش آلودگی هوای تهران کاشت گیاه" ویتور" در بوستان‌ها و فضای سبز منطقه 3 آغاز شد .خبرگزاری پانا. http://www.pana.ir/NSite/FullStory/News 

3- غیاثی، م. 1390. ساحل سه رودخانه خوزستان با گیاه "ویتور" تثبیت شد. خبرگزاری مهر. 26/2/1390. http://kwpa.info/vglfijdcaw6dy.,yww.gip.html

4- موسوی، م.ر. 1387. کنترل علف‌های هرز، اصول و روش‌ها. انتشارات مرز دانش.

5- موسوی، س.ک.، ا. زند؛ و ح. صارمی. 1384 . کارکرد فیزیولوژیک و کاربرد علف کش‌ها. انتشارات دانشگاه زنجان.

6- Aalbersberg, B. 2011. Vetiver the proven soil conservation technique integrated coastal management Nash. Gramineae and sources of potential new germplasm. MOL ECOL 7: 813-818.

7- Adams, R.P., M. Habte, S. Park and R.M. Dafforn. 2004. Preliminary comparison of Vetiver root essential oils from cleansed (bacteria- and fungus)Biochem 66: 762–769.

8- Anon 1976. Vetiver. In: Wealth of India, publication and information directorate. Council of Scientific and Industrial Research. 451-457. New Delhi.

9- Anonymous .2008. Vetiver system for environmental protection and natural disaster management. 2008. National workshop on Vetiver System. 21-23 February 2008 at cochin, Kerala. INDIA.

10- Carey, B.  2006. Monto vetiver grass for soil and water conservation. Natural Resource Science, Queensland, Australia, Council of Scientific and Industrial Research (CSIR).

11- Carlin, G.D., P. Truong, E. Thomas, L. Mischke and K. Mischke. 2003. Vetiver grass hedges for Control of runoff and drain stabilization. Pimpama Queensland. CSIRO land and water. Brisbane, Australia Report No. 46103.

12- Greenfield, G.C. 2008 .The vetiver system for soil and water conservation. Vetiver Network International www.vetiver.org.

13- Hammer, D.A. and R.K. Bastian. 1989. Wetlands ecosystems: Natural water purifiers. 5-20 pp. In Constructed wetlands for wastewater treatment. D.A. Hammer, ed. Lewis publishers, Chelsea, Michigan.

14- Islam, M.N. 2000. Embankment erosion control: Towards cheap and practical solutions for Bangladesh. 2nd Int. Conf. on Vetiver ICV-2. Phetchaburi. Thailand. 18-22 January 2000. pp. 307-322.

15- Liyu Xu.  2002. Vetiver research and development: A decade experience from China. Proceedings of the Second International Conference on Vetiver. Office of the royal development projects board, Bangkok. 311-322.

16- Liyu, Xu. 2003. Vetiver system: Its origin and development In: Liyux, Xu., C.J. Fang, M. Wong and J.H. Qing (eds.). Vetiver system and its research and applications. Hong Kong. Ya Tai International Publishing Co. Ltd. Pp. 41-43.

17- Loch, R.J., P. Truong, D. Smirk and I. Fulton. 2006. Vetiver grass for land management and Reclamation. In Proceedings of the Third AMEEF Innovation Conference On the Threshold: Research Into Practice. Brisbane. Qld. 15-17 August 2000. pp. 166-122.

18- Mucciarelli, M., C.M. Bertea, M. Cozzo, S. Scannerin and M. Gallino. 1998. Vetiveria zizaniodes as a tool for environmental engineering. Acta Hortic. 487: 261-270.

19- National Research Council. 1993. Vetiver grass: a thin green line against erosion. Washington. D.C.: NationalAcademy Press. 171pp.

20- Rahman, M.M., M.A. Islam, S.H. Rashid, M.M.K. Mia and M.H. Rahman. 1996. Study on the distribution and potential of Vetiver grass in Bangladesh. Bangl. J. Plant. Taxon. 3(2): 1-16.

21- Roongtanakiat, N., P. Sudsawad and N. Ngernvijit. 2010. Uranium absorption ability of sunflower, vetiver and purple guinea grass. Kasetsart J. (Nat. Sci.) 44:9-182.

22- Truong, P., T.T. Van and E. Pinners. 2008a . The vetiver system for improving water quality. Vetiver Network International. prvn.rdpb.go.th/icv3_b.html.

23- Truong, P., T.T. Van and E. Pinners. 2008b. The vetiver system for agriculture. Vetiver Network International. http://vetiver.org/g/agriculture.htm.

24- Wilde, E.W., R.L. Brigmon, D.L. Dunn, M.A. Heitkamp, D.C. Dagnan. 2005. Phytoextraction of lead from firing range soil by Vetiver grass. Chemosphere 61: 1451-1457.