بررسی کارآیی دو علف‌کش گلایفوسیت و هالوکسی فوپ آر متیل و شعله‌دهی در کنترل گیاه وتیور Roberty(L.) Chrysopogon zizanioides

الموضوعات : بوم شناسی علف‌های هرز

فاطمه حلاج‌نیا ¹ , محمد بازوبندی ² , شهرام نوروز زاده ³ , اکرم حلاج نیا ⁴

1 - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف‌های هرز دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
2 - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
3 - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
4 - دانشجوی دکتری علوم خاک دانشگاه تبریز

تاريخ الإرسال : 04 الخميس , صفر, 1433 تاريخ التأكيد : 17 الثلاثاء , ذو الحجة, 1434 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , ربيع الثاني, 1435

الکلمات المفتاحية: علف هرز, مرحله رشدی, رانداپ, سوپر گالانت, Round-up, Super Gallant, Weed growth stages,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی تاثیر روش‌های مدیریت شیمیایی و فیزیکی در کنترل گیاه وتیور، دو آزمایش هریک در 4 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1389 در محل گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی به اجرا در آمدند. در آزمایش اول 4 تیمار متشکل از دو علف‌کش گلایفوسیت (رانداپ 41% SL) با دزهای 6 و 10 لیتر در هکتار به همراه سولفات آمونیوم 2 درصد و هالوکسی فوپ آر متیل (گالانت سوپر 8/10%EC ) با دز معمول 1 لیتر در هکتار و تیمار بدون مصرف علف‌کش در دو مرحله رشدی: نورستی (سه برگی) و تثبیت رشد نسبی گیاه (شروع تشکیل گل آذین یا توقف افزایش ارتفاع) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایش دوم گیاه وتیور در مرحله تثبیت رشد نسبی در معرض شعله آتش به مدت 0، 10، 30 و60 ثانیه قرار گرفت. کارایی سموم و عملیات شعله دهی بعد از 14 روز مورد ارزیابی چشمی قرار گرفت. به منظور بررسی بیشتر کارایی کنترل شیمیایی 30 روز بعد و در کنترل مکانیکی بعد از 60 روز صفاتی مانند وزن‌تر و خشک اندام‌های هوایی و وزن‌تر و خشک ریشه و تعداد پنجه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در روش کنترل شیمیایی با توجه به عدم اختلاف معنی دار بین دو دز گلایفوسیت، مناسب‌ترین تیمار برای کنترل گیاه وتیور علف‌کش گلایفوسیت با دز 6 لیتر در هکتار به همراه سولفات آمونیم 2% بود و در روش فیزیکی هیچ‌کدام از زمان‌های شعله دهی قادر به کنترل گیاه وتیور نبودند. بر اساس نتایج این مطالعه مناسب‌ترین روش کنترل مصرف علف‌کش رانداپ با دز 6 لیتر در هکتار بود.

المصادر:

- بی نام. 1387. سیستم ویتور برای پیشگیری و درمان آلودگی‌های شیمیایی آب و خاک. انجمن ایرانی ترویج و توسعه گیاه ویتور.

2- پشمچی زاده، پ.1390. برای کاهش آلودگی هوای تهران کاشت گیاه" ویتور" در بوستان‌ها و فضای سبز منطقه 3 آغاز شد .خبرگزاری پانا. http://www.pana.ir/NSite/FullStory/News 

3- غیاثی، م. 1390. ساحل سه رودخانه خوزستان با گیاه "ویتور" تثبیت شد. خبرگزاری مهر. 26/2/1390. http://kwpa.info/vglfijdcaw6dy.,yww.gip.html

4- موسوی، م.ر. 1387. کنترل علف‌های هرز، اصول و روش‌ها. انتشارات مرز دانش.

5- موسوی، س.ک.، ا. زند؛ و ح. صارمی. 1384 . کارکرد فیزیولوژیک و کاربرد علف کش‌ها. انتشارات دانشگاه زنجان.

6- Aalbersberg, B. 2011. Vetiver the proven soil conservation technique integrated coastal management Nash. Gramineae and sources of potential new germplasm. MOL ECOL 7: 813-818.

7- Adams, R.P., M. Habte, S. Park and R.M. Dafforn. 2004. Preliminary comparison of Vetiver root essential oils from cleansed (bacteria- and fungus)Biochem 66: 762–769.

8- Anon 1976. Vetiver. In: Wealth of India, publication and information directorate. Council of Scientific and Industrial Research. 451-457. New Delhi.

9- Anonymous .2008. Vetiver system for environmental protection and natural disaster management. 2008. National workshop on Vetiver System. 21-23 February 2008 at cochin, Kerala. INDIA.

10- Carey, B.  2006. Monto vetiver grass for soil and water conservation. Natural Resource Science, Queensland, Australia, Council of Scientific and Industrial Research (CSIR).

11- Carlin, G.D., P. Truong, E. Thomas, L. Mischke and K. Mischke. 2003. Vetiver grass hedges for Control of runoff and drain stabilization. Pimpama Queensland. CSIRO land and water. Brisbane, Australia Report No. 46103.

12- Greenfield, G.C. 2008 .The vetiver system for soil and water conservation. Vetiver Network International www.vetiver.org.

13- Hammer, D.A. and R.K. Bastian. 1989. Wetlands ecosystems: Natural water purifiers. 5-20 pp. In Constructed wetlands for wastewater treatment. D.A. Hammer, ed. Lewis publishers, Chelsea, Michigan.

14- Islam, M.N. 2000. Embankment erosion control: Towards cheap and practical solutions for Bangladesh. 2nd Int. Conf. on Vetiver ICV-2. Phetchaburi. Thailand. 18-22 January 2000. pp. 307-322.

15- Liyu Xu.  2002. Vetiver research and development: A decade experience from China. Proceedings of the Second International Conference on Vetiver. Office of the royal development projects board, Bangkok. 311-322.

16- Liyu, Xu. 2003. Vetiver system: Its origin and development In: Liyux, Xu., C.J. Fang, M. Wong and J.H. Qing (eds.). Vetiver system and its research and applications. Hong Kong. Ya Tai International Publishing Co. Ltd. Pp. 41-43.

17- Loch, R.J., P. Truong, D. Smirk and I. Fulton. 2006. Vetiver grass for land management and Reclamation. In Proceedings of the Third AMEEF Innovation Conference On the Threshold: Research Into Practice. Brisbane. Qld. 15-17 August 2000. pp. 166-122.

18- Mucciarelli, M., C.M. Bertea, M. Cozzo, S. Scannerin and M. Gallino. 1998. Vetiveria zizaniodes as a tool for environmental engineering. Acta Hortic. 487: 261-270.

19- National Research Council. 1993. Vetiver grass: a thin green line against erosion. Washington. D.C.: NationalAcademy Press. 171pp.

20- Rahman, M.M., M.A. Islam, S.H. Rashid, M.M.K. Mia and M.H. Rahman. 1996. Study on the distribution and potential of Vetiver grass in Bangladesh. Bangl. J. Plant. Taxon. 3(2): 1-16.

21- Roongtanakiat, N., P. Sudsawad and N. Ngernvijit. 2010. Uranium absorption ability of sunflower, vetiver and purple guinea grass. Kasetsart J. (Nat. Sci.) 44:9-182.

22- Truong, P., T.T. Van and E. Pinners. 2008a . The vetiver system for improving water quality. Vetiver Network International. prvn.rdpb.go.th/icv3_b.html.

23- Truong, P., T.T. Van and E. Pinners. 2008b. The vetiver system for agriculture. Vetiver Network International. http://vetiver.org/g/agriculture.htm.

24- Wilde, E.W., R.L. Brigmon, D.L. Dunn, M.A. Heitkamp, D.C. Dagnan. 2005. Phytoextraction of lead from firing range soil by Vetiver grass. Chemosphere 61: 1451-1457.