گزارشی از گونه‌های تریکودرمای اندوفیت از استان کردستان

محورهای موضوعی : گیاه پزشکی

مژگان روغنیان ¹ ( )
جهانشیر امینی ² ( )
دوستمراد ظفری ³ ( )
جعفر عبداله زاده ⁴ ( )

تاریخ دریافت : 1392/12/08 تاریخ پذیرش : 1392/12/26 تاریخ انتشار : 1392/06/01

کلید واژه: Iran, Taxonomy, ایران, Trichoderma, تاکسونومی, اندوفیت, تریکودرما, Endophytic,

چکیده مقاله :

گونه‌های Trichoderma دارای پراکنش جهانی، خاک‌زی و قادر به رشد روی بقایای گیاهی و حتی به صورت اندوفیت روی گیاهان مختلف هستند. در این بررسی 20 جدایه تریکودرما از روی میزبان های مختلف بدست آمد که متعلق به سه گونه Trichoderma asperellum، T. atroviride وT. arundinaceum بودند. این گونه ها با استفاده از روش های ضدعفونی از ریشه و از ساقه میزبان های مختلف جداسازی و شناسایی شدند و به عنوان گونه های تریکودرمای اندوفیت از استان کردستان معرفی و برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.

چکیده انگلیسی:

Trichoderma species are cosmopolitan, typically soil-born, able to growth on plant debris and frequently dominant member of soil microflora. In this study, 20 fungal isolates include Trichoderma asperellum, T. atroviride and T. arundinaceum were isolated base on antiseptic methods from root and stem of different hosts. These species could be endophytic Trichoderma of Kurdistan Province that are reported for first time from Iran.

منابع و مأخذ:

Druzhinina, I. S., Seidl-Seiboth, V., Herrera-Estrella, A., Horwitz, B. A., Kenerley, C. M., Monte, E., Mukherjee, P. K., Zeilinger, S., Grigoriev, I. V. & Kubicek, C. P. 2011. Trichoderma: the genomics of opportunistic success. Nature reviews, Microbiology, 9: 749-759

Ershad, J. 2010. Iran Fungi. Research of Agricultural Extension and Education.

Gams, W. & Bissett, J. 1998. Morphological and identification of Trichoderma. In Kubicek, C. P. & Harman, G. E. (Eds.), Trichoderma and Gliocladium. Taylor and Francis, London, UK.

Karimi, S. 2005. Identification of Trichoderma and Endomycorrhizae spp. as Walnut root Beneficial fungi in Hamedan province. M.Sc. Thesis, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.

Klein, D. & Eveleigh, D. E. 1998. “Ecology of Trichoderma”. In: Kubicek, C. P. & Harman, G. E. (Eds.). Trichoderma and Gliocladium Basic biology, taxonomy and genetics. London, UK.

Muthumeenakshi, S., Mills, P. R., Brown, A. F. & Seaby, D. A. 1996. Intraspecific Molecular variation among Trichoderma harzianum isolates colonizing mushroom compost in the British Isles. Microbiology, 140: 769-777

Nazmi, R. 2006. A Taxonomic Study of Trichoderma Species in Caspian Sea. Ph.D. Thesis, Agriculture of Bu-Ali Sina University, Hamadan, Iran.

Papavizas, G. C. 1985. Trichoderma and Gliocladium biology, ecology and potentional forbiocontrol. Phytopathology,23: 23-54

Rossman, A.Y. 1996. Morphological and Molecular perspectives on systematics ofHypocreales. Mycologia, 88: 1-19

Samuels, G. J., Dodd, S., Gams, W., Castlebury, L. & Petrini, O. 2002. Trichoderma species associated with the green mould epidemic of commercially grown Agaricus bisporus. Mycologia, 94: 146-170

Samuels, G. J. 1999. Trichoderma a review of biology and systematic of the genus. Mycological Research, 100: 923-935.

Vahabi, K. 2005. Diversity of Trichoderma spp. Related to Button Mushroom (Agaricus bisporus) Using Microscopical, Molecular and Morphological Approaches. M.Sc. Thesis, Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.

Zafari, D. 2003. A Taxonomic Study of Trichoderma Species in Iran. Ph.D. Thesis, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

Zafari, D., Zare, R., Ershad, J. & Alizadeh, A. 2004. Three new species of Trichoderma for the mycoflora of Iran. Rostaniha, 5: 159-169.