The Concept of Identity and Subaltern in Atwood’s The Handmaid’s Tale

محورهای موضوعی : Applied Linguistics

Fatemeh Pourjafari ¹ ( Department of English Language and Literature, Kerman Branch, Islamic Azad University, Kerman, Iran )

تاریخ دریافت : 1400/05/31 تاریخ پذیرش : 1400/08/21 تاریخ انتشار : 1401/01/12

کلید واژه: Oppression, مطالعات پسااستعماری, Female othering, Postcolonial studies, عاملیت زنان, ستم و فشار,

چکیده مقاله :

Identity is a contested concept in the presently diverse and multicultural world, and is reflected in the works of literature as well. Great numbers of theoretical works have been applied to literary works concerning the issue of identity, the most recent of which is postcolonial criticism. Spivak, the prominent figure in postcolonial feminist criticism, mainly concerns her theory with the struggle of the minority (the colonized or the females) against the oppression and injustice of the dominant system of power, which denies them an identity through which, they would assert themselves as dynamic agents who can act in history, rather than being acted upon. The aim of this study is to analyze the ways by which the female characters of Margaret Atwood’s The Handmaid’s Tale, are objectified as groups rather than individuals, and in Spivak’s words, subalterns who have no voice and their identity is affected by the ideological system of power. The researcher eventually indicates that the subaltern, though being silenced, would find her own way to assert her subjectivity.

چکیده انگلیسی:

مفهوم هویت و عاملیت زنان در رمان ندیمه اثر مارگارت اتوود یکی از مفاهیم مورد بحث در جهان متکثر و چندفرهنگی کنونی، مقوله هویت می باشد که در آثار ادبی نیز به آن پرداخته شده است. نظریه های ادبی و فلسفی متفاوتی تمرکز خود را بر بررسی مفهوم هویت در ادبیات قرار داده اند که اخیرترین آن ها نقد پسااستعماری می باشد. گایاتری چاکراورتی اسپیواک از منتقدین پسااستعمارگری با رویکرد فمینیسم، به مساله اقلیت ها در هر جامعه ای می پردازد و نشان می دهد که چگونه زن ها و رنگین پوستان توسط سیستم قدرت به حاشیه رانده شده و مورد ظلم قرار می گیرند. از این منظر، سیستم های سیاسی و ایدیولوژیک، هویت را از افراد گرفته تا آنها قادر نباشند خود را به عنوان سوژه هایی انسانی و دارای تاثیرگذاری تاریخی مطرح کنند. هدف از این مطالعه بررسی روش هاییست که عاملیت زنان در رمان ندیمه اثر مارگارت اتوود چنان توسط قدرت محو شده که آنها به شی وارگی و فرودستی دچار شده اند. این تحقیق در پایان نشان می دهد که چگونه زنان فرودست و سرکوب شده راه هایی برای اعتراض و بیان خویش می یابند.                                                                                                   

منابع و مأخذ:

Althusser, L. (2010). Ideology and ideological state apparatuses (notes towards an investigation)(1970). Cultural theory: an Anthology, 204-222.

Atwood, M. (2012). Haunted by the Handmaid’s Tale. The Guardian, 20.

Bennett, A., & Royle, N. (2016). An introduction to literature, criticism and theory: Routledge.

De Beauvoir, S. (1949). The second sex. Understanding Inequality: the intersection of race/ethnicity, class, and gender, 75-82.

De Kock, L. (1992). An Interview with Gayatri Chakravorty Spivak. Ariel: A review of international English literature, 23(3).

Gramsci, A. (2020). Selections from the prison notebooks. In The applied theatre reader (pp. 141-142): Routledge.

Robinson, S. (1895). Marked men: White masculinity in crisis: Columbia University Press.

Robinson, S. (1991). Engendering the Subject: Gender and Self-Representation in Contemporary Women's Fiction: SUNY Press.

Selden, R., Widdowson, P., & Brooker, P. (2013). A reader's guide to contemporary literary theory: Routledge.

Spivak, G. C. (1988). Can the Subaltern Speak? In Colonial discourse and post-colonial theory (pp. 66-111): Routledge.