بررسی اثرات کمبود مکمل متیونین و لیزین بر عملکرد رشد، شاخصهای خونی و بیوشیمیایی فیل ماهی جوان پرورشی
محورهای موضوعی : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستی
محمود محسنی
1
(موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر. رشت. ایران)
حمیدرضا پورعلی
2
(موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر. رشت. ایران)
رضوان ا... کاظمی
3
(موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر. رشت. ایران)
میر حامد سید حسنی
4
(موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر. رشت. ایران)
کلید واژه: متیونین, شاخص خونی و بیوشیمیایی, فیل ماهی, لیزین, پروتئین سویا,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: دانش و داشتن اطلاعات در مورد اسیدهای آمینه ضروری EAA)) مورد نیاز ماهیان اهمیت زیادی در ارزیابی کیفیت مواد غذایی به دست آمده از منابع مختلف پروتئین، فرمولبندی آنها در جیره غذایی، کاهش هزینههای غذا و بهینه سازی مصرف پروتئین در ماهی دارد. آزمایش رشدی به منظور بررسی اثرات مکمل های لیزین و متیونین بر عملکرد رشد و شاخصهای خونی فیل ماهی جوان Huso husoپرورشی تغذیه شده با جیره محتوی پروتئین سویا، طراحی و اجرا گردید. روش کار:تعداد 240 عدد بچه فیل ماهی با وزن متوسط 64/4 6/144 گرم در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی متعادل با یکی از 4 جیره غذایی هم نیتروژن (42 درصد پروتئین خام) و هم کالری(8/19 مگاژول انرژی خام در هر کیلوگرم جیره) به ترتیب شامل جیره شاهد(بر پایه پروتئین سویا، بدون لیزین و متیونین)، جیره 2(فقط مکمل لیزین)، جیره 3(فقط مکمل متیونین) و جیره 4(حاوی مکمل های لیزین و متیونین) با 3 تکرار برای هر تیمار در حوضچههای فایبرگلاس 500 لیتری در شرایط یکسان پرورشی به مدت 12 هفته تغذیه شدند. مکمل لیزین و متیونین به جیره پایه محتوی 344 گرم بر کیلوگرم کنجاله سویا به مقدار 02/12 و 94/12 گرم بر کیلوگرم ماده خشک جیره اضافه شد. یافته ها:شاخصهای رشد، غلظت هموگلوبین، مقدار گلبول سفید و توتال پروتئین خون ماهیانی که از محتوی مکمل لیزین+متیونین تغذیه کرده بودند، بهطور معنی داری از ماهیان تغذیه شده از سایر تیمارها مناسبتر بود. هیچگونه اختلاف معنی داری در شاخصهای فوق الذکر در ماهیانی که از جیره های 3 و 4 تغذیه کرده بودند، مشاهده نشد. شاخصهای رشد، شاخص خونی و بیوشیمیایی در ماهیانی که از جیره شاهد تغذیه کرده بودند، بهطور معنی داری پائینتر از ماهیانی بود که از جیره های محتوی لیزین، متیونین یا ترکیب لیزین، متیونین تغذیه کرده بودند.نتیجه گیری:نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن بود که جیره پایه محتوی 344 گرم بر کیلوگرم کنجاله سویا همراه با اسیدهای آمینه لیزین و متیونین می تواند به میزان40% بدون تاثیر منفی بر عملکرد رشد، شاخصهای خونی و بیوشیمیایی جایگزین آرد ماهی در جیره غذایی فیلماهی جوان پرورشی گردد.
Inroduction and Objective: A feeding trial was conducted to examine the effects of dietary supplementation of lysine and methionine on growthperformance and haemato-biochemical status in beluga, Huso husoMaterials and Methods: 240 fish with average weight of 144.6 ± 4.64 g were fed one of four the experimental soy protein based diets D0 (without lysine or methionine supplementation), D1 (lysine supplementation alone), D2 (methionine supplementation alone) and D3 (both lysine and methionine supplementation) were fed to triplicate groups for 12wk. L-Lysine and DL-methionine were added to the diets containing 344 g kg-1 soybean meals at 12.02 and 12.94 g kg-1 of dry diet respectively.Results: Significant higher weight gain, specific growth rate, protein efficiency ratio, condition factor, feed efficiency ratio, haemoglobin concentration, white blood cell and total blood protein were observed in fish fed soya protein-based diet supplemented with both lysine and methionine than that of fish of other dietary groups. There were no significant differences among fish fed diet supplemented with either methionine or lysine. Growth performances, feed utilization and haemato-biochemical status of fish fed control diet was significantly lower than those of fish fed diet supplemented both lysine and methionine and supplemented with either methionine or lysine.Conclusion: The present study showed that soybeen meal could be included in the beluga diet up to 344 g kg1, to replace 40% of fishmeal supplemented both lysine and methionine without any adverce effect on the growth performances and feed utilization.
