ارائه الگویی ساختاری برای رابطه خودکارآمدی و شایستگیهای اعضای هیأت علمی با کیفیت تدریس آنان در دانشگاه آزاد اسلامی
محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسینیما شهیدی 1 , پریوش جعفری 2 , نادرقلی قورچیان 3 , جواد بهبودیان 4
1 - دانشگاه آازد اسلامی
2 - دانشگاه آازد اسلامی
3 - دانشگاه آازد اسلامی
4 - دانشگاه آازد اسلامی
کلید واژه: کیفیت, تدریس, شایستگیها, اعضای هیأت علمی, خودکارآمدی,
چکیده مقاله :
هدف عمده این پژوهش، مطالعه رابطه میان خودکارآمدی و شایستگیهای استادان دانشگاه آزاد اسلامی با کیفیت تدریس آنان است. جامعه آماری پژوهش شامل 2181 نفر اعضای هیأت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک میشود که از میان آنها با روش نمونهگیری تصادفی از نوع خوشهای طبقهای، تعداد 436 نفر انتخاب شدند. ابزارهای اندازهگیری پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته سنجش کیفیت تدریس با 27 عبارت در مقیاس لیکرت و آلفای کرونباخ 861/0، پرسشنامه خودکارآمدی معلمان شوارتزر و همکاران و پرسشنامه محقق ساخته سنجش شایستگیهای استادان با 13 عبارت و ضریب آلفای کرونباخ 866/0 و روش انجام تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی علّی است. در این پژوهش برای مشخص کردن سهم عوامل خودکارآمدی و شایستگیهای استادان بر کیفیت تدریس از رگرسیون چندگانه و مدلسازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان میدهد که خودکارآمدی با ضریب 31/0 و شایستگیهای استادان با ضریب 33/0 به صورت مستقیم مثبت و معناداری باکیفیت تدریس رابطه دارند. همچنین ارتباط متقابل مثبت و معنادار بین خودکارآمدی و شایستگیها 36/0 است. جنسیت استادان در سطح 007/0 بر شایستگیهای آنان مؤثر بوده است.
This is a descriptive and casual correlation study.The main purpose of this research was to study the relationship between faculty members’ self-efficacy and competencies with their teaching quality in branches of zone 1 of Islamic Azad University. The population of this research was 2181 faculty members. 436 faculty members were selected through random stratified cluster sampling. Data collection tools were a researcher-made 27-items questionnaire for assessing teaching quality (chronbach alpha= 0.861), A researcher made 13-items questionnaire for assessing their competencies (chronbach alpha=0.866), and Schwartzer et al. questionnaire for assessing faculty members’ self-efficacy. Multiple regression and Structural equation modeling were used to specify the portion of mentioned factors in teaching quality. Results showed that faculty members’ self-efficacy (0.31) and their competencies (0.33) had a significant positive relationship with teaching quality. In addition, there was a significant positive relationship (0.36) between self-efficacy and competencies. The gender of faculty members had a significant effect on their competencies
_||_