تحلیل گفتمان انتقادی در سروده‌های حماسی طاهره صفّارزاده با تکیه بر نظریه نورمن فرکلاف
محورهای موضوعی : تفسیری (با ویژگی ادبی و هنری)
1 - رئیس دانشگاه و استادیار گروه زبان و ادبیّات عربی
کلید واژه: گفتمان, تحلیل گفتمان, تحلیل گفتمان انتقادی, طاهره صفّارزاده, نورمن فرکلاف.,
چکیده مقاله :
تحلیل گفتمان انتقادی، رویکردی نو و شاخهای مهم از تحلیل گفتمان است. یکی از کاربردهای این رویکرد در حوزۀ ادبیّات و بررسی آثار ادبی است. طاهره صفّارزاده از شاعران برجستۀ معاصر و سرایندۀ اشعار مقاومت و حماسههای پایداری است؛ با توجّه به اینکه پژوهش حاضر بر آن است، اشعار حماسی طاهره صفّارزاده را بر اساس گفتمان انتقادی فرکلاف مورد بررسی قرار دهد تا به تأثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بر اشعار وی پی بَرَد. برای رسیدن به این منظور اشعار این بانوی شاعر در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین، بررسی شده است. این نوشتار به روش تحلیل محتوا با رویکرد توصیفی– تحلیلی انجام شده است. نتایج حاصل نشان میدهد طاهره صفّارزاده با ترکیب‌بندی ابعاد گفتمانهای مسلّط زمان پهلوی و انقلاب اسلامی، ساختار گفتمانی مسلّط دو دورۀ سیاسی و به تبع آن اجتماعی متفاوت آن روزگاران را بازتولید کرده است؛ بنابراین اشعار او با انتقاد از عملکردهای سیاسیّونِ دورۀ پهلوی، انزجار از استعمار و زورگویی، نظم گفتمانی ویژهای را بازتولید کرده‌است.
Critical discourse analysis is a new approach and an important branch of discourse analysis. One of the applications of this approach is in the field of literature and the review of literary works. Tahereh Saffarzadeh is one of the prominent contemporary poets and singer of poems of resistance and enduring epics. Taking into account that the present research focuses on Tahera Saffarzadeh's epic poems based on Farklaf's critical discourse, in order to find out the influence of social, cultural and political factors on her poems. In order to achieve this purpose, the poems of this lady poet have been examined at three levels: description, interpretation and explanation. This article is done by content analysis method with descriptive-analytical approach. The results show that Tahereh Saffarzadeh, by combining the dimensions of the dominant discourses of the Pahlavi era and the Islamic revolution, has reproduced the dominant discourse structure of two different political and, consequently, social periods of those times; Therefore, his poems have reproduced a special discourse order by criticizing the actions of Pahlavi period politicians, abhorring colonialism and coercion.
