اعتبارسنجی الگوی خود توسعه ای معلمان مدرسه تلویزیونی ایران

محورهای موضوعی : آموزش عالی

عباس محمدی ¹ ( استادیار ، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران )
مائده ارشد راد ² ( کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران )

تاریخ دریافت : 1402/05/27 تاریخ پذیرش : 1402/07/29 تاریخ انتشار : 1402/09/01

کلید واژه: خود توسعه‌ای, اعتبارسنجی, مدرسه تلویزیونی ایران,

چکیده مقاله :

هدف: معلمان نقش اصلی در انتقال محتوای آموزشی به دانش‌آموزان دارند و از این رو توسعه ابعاد حرفه‌ای آنان برای پیشرفت شغلی اجتناب ناپذیر است. هدف این پژوهش، اعتبارسنجی الگوی خود توسعه‌ای معلمان مدرسه تلویزیونی ایران بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی ازنوع پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل معلمان مدرسه تلویزیونی ایران دوره ابتدایی که در دوران اپیدمی کرونا در شبکه آموزش و قرآن تدریس داشتند(161 نفر) که بر اساس فرمول کوکران تعداد 113 نفر به عنوان با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مصاحبه‌های کیفی و ادبیات نظری طراحی شد. برای روایی از روایی صوری و برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 83/0 بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی تأییدی با کمک نرم‌افزار PLS استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ضریب مسیر بین خود توسعه‌ای ارزشی-نگرشی در آموزش و تدریس و خود توسعه‌ای معلمان 704/0؛ بین خود راهبری یادگیری معلمان مدرسه تلویزیونی و خود توسعه‌ای معلمان 712/0؛ بین خود توسعه‌ای شناختی در آموزش و تدریس و خود توسعه‌ای معلمان 745/0، بین محرک‌های خود توسعه‌ای معلمان مدرسه تلویزیونی و خود توسعه‌ای معلمان 573/0 و بین خود توسعه‌ای مهارتی در آموزش و تدریس و خود توسعه‌ای معلمان 640/0 بود(05/0>P). نتیجه‌گیری: مدل خود توسعه‌ای معلمان مدرسه تلویزیونی ایران دارای اعتبار است و برنامه ریزان نظام آموزش‌وپرورش می‌توانند برای ارتقای کیفی خود توسعه‌ای معلمان به این نتایج توجه نمایند.

چکیده انگلیسی:

Purpose:Teachers have the main role in conveying educational content to students, and therefore, the development of their professional dimensions is inevitable for career advancement. The purpose of this research was to design and validate the self-development model of Iranian television school teachers. Method: The present research method was quantitative-survey and practical in terms of purpose. The statistical population included the teachers of Iran's elementary television school who taught on the Quran and Education Network during the Corona epidemic (161 people), and based on Cochran's formula, 113 people were selected as available sampling methods. The research tool was a researcher-made questionnaire based on qualitative interviews and theoretical literature. Face validity was used for validity and Cronbach's alpha test was used for reliability, and its value was 0.83. For data analysis, confirmatory factor analysis was used with the help of PLS ​​Smart software. Findings: Findings: The findings showed that the path coefficient between value-attitude self-development in education and teaching and teachers' self-development is 0.704; between the self-directed learning of television school teachers and the self-development of teachers 0.712; The correlation between cognitive self-development in education and teaching and teachers' self-development was 0.745, between TV school teachers' self-development stimuli and teachers' self-development was 0.573, and between skill self-development in education and teaching and teachers' self-development was 0.640 (P<0.05). Conclusion: It can be concluded that the self-development model of Iranian television school teachers is valid and the planners of the education system can pay attention to these results to improve the quality of teachers' self-development.

منابع و مأخذ:

ابیلی، خدایار. پورکریمی، جواد. مزاری، ابراهیم. (1399). ارائه الگوی خودتوسعه‌ای رهبران دانشگاهی،  فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، 9(2): 1-28.

اسماعیلی، الهام. سامری، مریم. حسنی، محمد. (1398). تأثیر شرایط سازمانی مدرسه، ادراک رهبری و انگیزش معلمان بر بهبود فعالیت تدریس با میانجی‌گری توسعة حرفه‌ای معلمان ابتدائی، رویکردهای نوین آموزشی، 14(2): 108-128.

قنبری، سیروس. اسکندری، اصغر. (1396). تاثیر رهبری فضیلت گرا بر خودتوسعه‌ای معلمان با میانجی گری یادگیری سازمانی، مدیریت بر آموزش سازمان‌ها، 6(1): 73-102.

کاظمی، مریم. منصوری، وحید. ذوالقدری، پروین. دهقان زاده، حجت. (1396). بررسی سطح دانش و مهارت ICDL معلمان در فرایند تدریس، پژوهش‌های تربیتی، 4(1): 34-41.

پورکریمی، جواد. (1395). رابطه صفات برتر خـودتوسعـه‌ای، دانش و اطلاعات بنیـادی مدیـران و عملکـرد آنان (مطالعه موردی: مدیران مدارس شهر ری)، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(25): 63-86.

مزاری، ابراهیم. زمانی، ‌مهسا. (1395). تأثیرپذیری سرمایه انسانی از سازوکارهای روانشناختی-رفتاری خودتوسعه‌ای: خودنظم‌دهی، خودمدیریتی، خودرهبری و خودراهبری یادگیری، پژوهش های کاربردی روان شناختی، 25(7): 39-51-4.

شرفی، محمود. بهار، محبوبه. (1395). بررسی تطبیقی تاثیر آموزش ضمن خدمت در رفع نیازهای آموزشی و رضایت شغلی معلمان ایران و آلمان، رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 7(25): 21-45.

عسکری نژاد، منیره. احمدی، سید علی اکبر. آذر، عادل. فروتنی، زهرا. (1392). طراحی و تبیین مدل خودتوسعه‌ای منابع انسانی، مدیریت سازمانهای دولتی، 4(1): 62-78.

کلباسی، آقاحسینی. فردین، مژگان. (1399). شناسایی و اولویت‌بندی نیازهای آموزشی معلمان ابتدایی مجری برنامه شهاب، مطالعات برنامه درسی، 15(1): 167-192.

Abdulakimovna, S. S. (2021). Teachers self-development as a criterion for increasing professional competence, World Bulletin of Social Sciences, 3(10): 58-60.

Astashova, N.A., Bondyreva, S.K., Smantser, A.P. (2018).Development of the axiosphere of the future teacher in the dialogue space of modern education, The Education and Science Journal, 20(7): 32–67.

Bakken, A.S. (2019). Questions of autonomy in English teachers’ discursive practices, Educational Research, 61(1):105-122.

Cendon, E. (2018). Lifelong learning at universities: Future perspectives for teaching and learning, Journal of New Approaches in Educational Research, 7(2): 81-87.

Hirsh, Å. (2014). The Individual Development Plan: supportive tool or mission impossible? Swedish teachers’ experiences of dilemmas in IDP practice, Education Inquiry, 5(3):24613.‏

Kim, S., Raza, M., Seidman, E. (2019). Improving 21-st century teaching skills: The key to effective 21-century learners, Research in Comparative and International Education, 14(1):99-117.

Limone, P., Pace, R. (2018). Teacher training and digital paths: Revolution in the school – A project for lifelong learning. In I. Management Association (Ed.), Teacher Training and Professional Development: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 657-675). Hershey, PA: IGI Global.

McElearney, A., Murphy, C., Radcliffe, D. (2019). Identifying teacher needs and preferences in accessing professional learning and support, Professional Development in Education, 45(3): 433-455.

Malm, B. (2009). Towards a new professionalism: Enhancing personal and professional development in teacher education, Journal of Education for Teaching, 35(1):77-91.

Migliarini, V., & Stinson, C. (2021). Inclusive education in the (new) era of anti-immigration policy: enacting equity for disabled English language learners, International Journal of Qualitative Studies in Education, 34(1); 72-88

Stone, M. (1974). Cross‐validatory choice and assessment of statistical predictions. Journal of the royal statistical society, Series B (Methodological), 36(2): 111-133.

Shrouf, H., Al-Qudah, S., Khawaldeh, K., Obeidat, A., & Rawashdeh, A. J. M. S. L. (2020). A study on relationship between human resources and strategic performance: The mediating role of productivity, Management Science Letters, 10(13): 3189-3196.

Yarmakeev, I., Kaplan, A., Valiakhmetova, N., Akhmadullina, R., & Sharafieva, A. (2019). Intra-School Support for Professional Self-Development of Teachers, Int J Edu Sci, 27(1-3): 39-44.