بررسی سرمایه اجتماعی سازمانی در مدیریت شهری (شهرهای میانی ایران -زنجان و همدان)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
1 -
کلید واژه: سرمایه اجتماعی, سازمان, مدیریت شهری, شهرهای میانی, ایران,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: دانش سازمانی هر آن چیزی است که افراد سازمان درباره فرایندها، محصولات بر اساس تعریف، خدمات، مشتریان، بازار، و رقبای سازمان میدانند. (سیوی، 2001: 166) از این رو در جهان تجاری امروز بیشترین ارزش سازمانی مبتنی بر داراییهای غیرملموس است .توانایی برای شناخت و برآورد منبع این ارزش برای سازمانها مهم و حیاتی است. (چانگ، 2004: 147) سرمایه اجتماعی به دو صورت میان فردی یا میان سازمانی است.سرمایه اجتماعی فردی در شبکه های ارتباطی میان افراد ایجاد می شود در حالیکه سرمایه اجتماعی سازمانی، ناشی از شبکه های ارتباطی میان سازمانها است. (اشتون، 2001: 35) کلمن سرمایه اجتماعی فردی را توانایی کنشگران در منفعت رسانی به یکدیگر، ناشی از عضویت دریک شبکه اجتماعی یا سایر ساختارهای اجتماعی می داند. (کلمن، 1998: 96) بنابراین سرمایه اجتماعی ارزشی است که افراد موجود در شبکه های اجتماعی به واسطه وجود هنجارهای فرهنگی مشترک، تعاملات اثربخش، اعتماد متقابل و روابط شخصی میان خود از آن برخوردارند. هدف این پژوهش تببین منطقی سرمایه اجتماعی سازمانی شهرهای میانی ایران در جهت پی بردن به مقدار و چگونگی سرمایه اجتماعی سازمانی در مدیریت شهرهای میانی ایران با نمونه موردی شهرهای زنجان و همدان میباشد. روش پژوهش: روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تبیینی به شیوه پیمایشی- کمی است که با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل دادهها پرداخته شده است. یافتهها: بررسیها نشان میدهد سطح و میزان سرمایه اجتماعی سازمانی (درون سازمانی) در مدیریت شهری (بخش دولتی و عمومی) شهرهای میانی کشور نزدیک به حد متوسط بوده که تمایل به سمت پایین را نشان میدهد. همچنین سطح معناداری شاخصهای سرمایه اجتماعی با یکدیگر در ضریب اطمینان 99 درصد بسیار مناسب بوده و شاخصها با همدیگر عملکرد یافته اند. نتیجهگیری: نتایج مطالعات نشان میدهد که میزان سرمایه اجتماعی در سازمانهای شهری شهرهای میانی ایران متوسط بوده و گرایش به کاهش دارد که در صورت عدم تقویت آن سازمانهای شهری در انجام وظایف دچار مشکل خواهند شد.دوم اینکه شاخصهای سرمایه اجتماعی سازمانی با همدیگر رابطه معنا دار با جهت مستقیم و مثبت داشته و شاخصها توام با هم عملکرد یافته اند.
Introduction and Objective: Organizational knowledge is whatever an organization's members know about processes, products, according to the definition, services, customers, markets, and competitors. (civi, 2001: 166) Thus, in today commercial world, most organizational value is based on intangible assets. Ability to identify and estimate the value of supply is vital for organizations. (Chang, 2004: 147) Social capital is among individual and organizational. Individual social capital is communication networks among individuals, while organizational social capital, due to communication networks between organizations. (Stone, 2001: 35) Coleman knows Individual social capital from ability actors for give benefit to each other that is resulting from membership in a social network, or other social structures. (Coleman, 1998: 96) Therefore social capital is the value that people achieve in social networks because of shared cultural norms, interaction effective, mutual trust and personal relationships among themselves. The aim this study is a logical explanation of organizational social capital in Iran moderate cities in order to realize the value and how organizational social capital in Iran moderate cities management with case study of Zanjan and Hamadan. Methods: The research method is descriptive - explanatory and survey method that has been paid descriptive and inferential statistics to analyze the data. Finding: The findings indicate the level of organizational social capital (within the organization) in urban management (public and governmental sectors) is in the near to intermediate that has tendency to decrease. Also the significance level of social capital indicators in 99% level is very appropriate and indicators have been together. Result: The results show that social capital in the city's central cities, which tend to reduce the average, and if it does not boost the civilian agencies will have difficulty in performing tasks. Second, organizational social capital indicators together with the direct and meaningful relationship with both performance indicators have been positive.
ارجمند نیا اصغر، (1368) نقش شهرهای میانی در نظام اسکان جمعیت، اطلاعات سیاسی واقتصادی ، سال سوم شماره 7
اصفهانی، علی نصر و همکاران (1390) بررسی سرمایه اجتماعی سازمانی در سازمانهای خدماتی شهر اصفهان، فصلنامه جامعه شناسی کاربردی، شماره 41
امکچی حمیده (1364) نقش شهرهای میانی در چارچوب توسعه ملی، مرکز مطالعات وتحقیقات شهرسازی ایران.تهران
جکوبز، جین (1392) مرگ و زندگی در شهرهای بزرگ آمریکاییف ترجمه حمید رضا پارسی و آرزو افلاطونی ، انتشارت دانشگاه تهران
چستر ، بارنارد (1378) وظیفههای مدیران، ترجمه محمدعلی طوسی، تهران، مرکزآموزش مدیریت
حامد مقدم احمد (1373) نگرشی بر نظریههای نوین در توسعه روستایی، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال ششم
خوش فر، غلامرضا وهمکاران (1392) سرمایه اجتماعی و پایداری شهری، فصلنامه مطالعات شهری، شماره31
زبردست اسفندیار (1383) اندازه شهر، وزارت مسکن و شهرسازی.تهران
عباس زاده محمد و همکاران (1394) تاثیر سرمایه اجتماعی سازمانی بر ظرفیت انطباق پذیری سازمانی، فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، شماره14
فرید یداله (1373) جغرافیا وشهرشناسی، انتشارات دانشگاه تبریز
فوکویاما فرانسیس، (1379) پایان نظم سرمایه اجتماعی وحفظ آن، ترجمعه غلام عباس توسلی، انتشارات جهان امروز.
محمد زاده تیتکانلو، حمید (1381) تبیین نقش شهرهای نتوسط در توسعه فضایی منطقه ای (شهر بجنورد) رساله دکتری رشته شهرسازی، دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا.
موسوی میر طاهر، (1385) مشارکت اجتماعی یکی از مولفههای سرمایه اجتماعی، فصلنامه رفاه اجتماعی شماره 23، دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی.
Adler&crown (2000) social capital : prospects for a new concept. Academy of management Review.
Adler, P., & S. krwon. (2002) . Social Capital: Prospects for a new Concept, Academy of management Review, Vol. 27, No.1
Bourdieu, P. (1972) . Outline of a theory of practice. Cambridge, Cambridge University Press.
Civi,E . (2000) .Knowledge management as a competitive asset: a review, Marketing Intelligence & Planning, Vol.18, No.4, pp.166-74.
Coleman, J. (1988) . Social capital in the creation of human capital, American Journal of Sociology, No. 94, pp. 95-120.
Congdon Peter (1989) Modeling population changes in small English urban planning, V.18
Filho,O,B,A (1986) Middle size cities& Brazils territorial planning in Zadar.
Hanifan,lida (1916) The rural school community center. Annals of the American Academy of Political and social science. N.67
Lock Lee,L. (2005) . Knowledge Management Tool and Techniques, Elsevier Butterworth Heinemann,
Nahapiet,Janine (1998) Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review, n.23.
Oh, H. S., Chung, M. H., & Lbianca, G. (2004) . "group social capital and group effectiveness". The academy of management journal, 147 (6) , 860
Rondinelli,Dennis (1993) Secondary cities in developing countries, Sag press.V.145
Salisbury ,Robert (1969) “An Exchange Theory of Interest Groups,” Midwest Journal of Political Science 13, no. 1
Sankaran, K. (2008) . "Social Capital and Outcomes". International Journal of Management and Decision Making, 9 (5) .
Stone, W. (2001) . Measuring social capital, toward a theoretically informed measuring framework for researching social capital in family and community life, Australian Institute of Family Studies, Research Paper No. 24.
Villanova, Eva (2003) social capital as a managerial phenomenon. Department of industrial engineering and management, Tampere University of technology.