سنجش میزان بهره‌مندی شهروندان از حق بر شهر(نمونه موردی: شهر قزوین)
محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری
فهیمه شکوه فر
1
(گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران)
زهره داودپور
2
(گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران)
وحید بیگدلی راد
3
(استادیار گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.)
کلید واژه: حق بر شهر, حق آسودگی فیزیکی, حق تولید و تکوین فضا, شهر قزوین,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف پژوهش: حق بر شهر، مفهوم و چشم‌اندازی اصولی به منظور تدوین مبانی حق و عدالت در شهرهای معاصر، فراخوانی چالش برانگیز برای به چالش کشیدن مفاهیم بنیادین حقوق و مزایای شهروندان شهری، به عنوان نماد و آرمان حقوق بشر، در میان جوامع شهری تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد حق برشهر به میزان بهره‌مندی شهروندان از آن، به تفکیک نواحی می‌پردازد. روش پژوهش: حجم نمونه 390 نفر از شهروندان در شهر قزوین و انتخاب نمونه با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای توام با طبقه بندی صورت گرفته است. برای این منظور از روش آماری رگرسیون ترتیبی و با در نظر گرفتن مؤلفه‌های تأثیر گذار بر حق بر شهر و آزمون کروسکال والیس به منظور مقایسه نواحی در نرم افزارR استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد حق آسودگی فیزیکی بیشترین تاثیر و حق تولید و تکوین فضا کمترین تاثیر در میزان رضایتمندی را داراست. نتیجه گیری: میتوان اینگونه تحلیل کرد که ساکنان شهر قزوین از کیفیت فضاهای شهری رضایت ندارند و سنجش این میزان از نارضایتی و توزیع میزان رضایت به منظور اولویت بندی‌ها در اصلاح فضاها در شهر از اهمیت بالایی در راستای افزایش میزان رضایت از حق بر شهر دارد، کمترین تاثیر نیز از بعد حق تولید و تکوین فضا بدست آمده که مشخصا به دلیل عدم آگاهی شهروندان از حقوق خود و نحوه مطالبه آن نشات می‌گیرد. همین طور میتوان نتیجه گرفت که بین رضایتمندی از حق بر شهر در نواحی مختلف، اختلاف معنی‌داری وجود دارد.
Introduction and Aim: Right to the city is a concept for formulating the principles of right and justice in contemporary cities to challenge the core concepts of citizens' rights, The present study aims to examines the dimensions of right of the city and the extent to which citizens benefit from it, by regions. Methodology: The sample selection was performed by combining disproportionate cluster sampling and appropriate classification. The desirability of urban spaces is determined using R 3.3.0 software and Kruskal-Wallis test statistical technique in the four statistical areas of Qazvin and the statistical method of sequential regression and taking into account the components affecting the right to the city. Findings: The results show that the right to habitat comfort has the most impact and right of appropriation has the least impact on satisfaction. Results: Therefore, it can be analyzed as follows: Residents of Qazvin are not satisfied with the quality of urban spaces Measuring this level of dissatisfaction and distributing the level of satisfaction in order to prioritize the improvement of spaces in the city is of great importance in order to increase the level of satisfaction with the right to the city. The least impact has been achieved in terms of the right to produce and develop space, which is clearly due to the lack of awareness of citizens about their rights and how to demand it. It can also be concluded that there is a significant difference between satisfaction with the right to the city in different areas.
امیرآبادی، جعفر، حسومی، طاهره. (1400). بررسی رابطه ارایه خدمات فرهنگی شهرداری منطقه 8 تهران با ارتقاء سطح آگاهی از حقوق شهروندی. مطالعات مدیریت شهری. 13(48), 29-39. doi: 10.30495/ums.2022.19614
پورمحمدی، م.، و روستایی، ش.، و خضرنژاد، پ. (1398). تحلیل حق به شهر در فضاهای عمومی شهری با تأکید بر رویکرد عدالت جنسیتی. نمونه ی موردی: شهر ارومیه. زن و جامعه (جامعه شناسی زنان), 10(4 (مسلسل 40) ), 195-221. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=499295
حبیبی، سید محسن.، امیری، مریم.، (1394). حق به شهر؛ شهر موجود و شهر مطلوب آنچه هست و آنچه بایدباشد.پژوهش‌های انسان شناسی ایران:30-9.
دولتشاه، صدیقه.، سرور، رحیم.، توکلان، علی. (1400). تحلیلی بر شاخص‌های زیست‌پذیری با رویکرد حق به شهر، مطالعه موردی: بندر ماهشهر. فصلنامه علمی و پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی, 13(3), 110-131.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی قزوین، (1401). https://ghazvin.mporg.ir/Portal/View/Page.aspx?PageId=986d650d-963c-4dca-8406-45145a699617
شارع پور، محمود.، رفعت جاه، مریم.، رهبری، لادن. (1394). جایگاه شهروندان تهرانی در نردبان آرنستاین: بررسی جنسیتی بعد مشارکتی حق به شهر.، رفاه اجتماعی 11، 4 (1394): 50-78.
کاظمی، امیر، مظفری، شاهین. (1398). بررسی رابطه تبلیغات شهری و آگاهی از حقوق شهروندی. مطالعات مدیریت شهری, 11(39), 18-33.
معروفی، حسین.، وحیدیبرجی، گلدیس.، (1394)، فضا و تحقق پذیری حق شهری: شناسایی مولفه‌های فضایی برآمده از حق شهری به منظور تحلیل و ارزیابی پروژه نواب در تهران و لادفانس در پاریس، نشریه مطالعات شهری، شماره شانزدهم، پاییز1394.
یغفوری، حسین، کاشفی دوست، دیمن. (1397). ارزیابی و سنجش مؤلفه‌های برآمده از حق به شهر (نمونه موردی: شهر پیرانشهر). پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 9 (35)، 57-68.
_||_
AllenMassingue, Suzanna, Oviedo. Daniel., (2021). Walkability and the Right to the city: A snapshot critique of pedestrian space in Maputo, Mozambique، Research in Transportation Economics. 86.
Attoh، Kafui.A., (2011)، What Kind of Right is the Right to the City? Progress in Human Geography 35: 669-685.
Bhan, Gautam. (2009)., This is no longer the city I once knew. Evictions, the urban poor and the right to the city in millennial Delhi, Environment and urbanization.
Brenner, Neil., Marcuse, Peter., & Mayer, Margit. (Eds.). (2012). Cities for people, not for profit: Critical urban theory and the right to the city. London: Routledge.
Castro Seixas Eunice, (2021) Urban (Digital) Play and Right to the City: A Critical Perspective. Front. Psychol. 12:636111. doi: 10.3389/fpsyg.2021.636111.
Coleman, Nathaniel., (2019). The Routledge Handbook of Henri Lefebvre, The City and Urban Society, 1st Edition, City and Urban Planning, Routledge, ISBN 9781315266589.
Cochran, William. G. (1963). Sampling Techniques. New York: John Wiley and Sons, Inc.
Dikeç، Mustafa., Gilbert, Liette., (2002), Right to the City: Homage or a New Societal Ethics? Capitalism Nature Socialism,13(2), pp58- 74.
Domaradzka, Anna., (2019), The un-equal playground: Developers and urban activists struggling for the right to the city, Geoforum, https://doi.org/10.1016/j.geoforum.2019.01.013
Edwards Mary M., (2008), Understanding the Complexities of Annexation. Journal of Planning Literature. 2008;23(2):119-135.
Harvey, David. (2008) The Right to the City, New Left Review, V. 53: pp. 23–40.
Harvey, David., Potter, Cuz., (2009)., The right to the just city. In P. Marcus, J. Connolly, J. Novy, I. Olivo, C. Potter
Hancock, Claire. (2017), claiming a right to the City of Light: Gendered violence and spatial politics in Paris, Cities, http://dx.doi.org/10.1016/j.cities.2017.03.007.
Hérick de Sáa، Thiago., Edwardsb, Phil., Henrique Moraes Pereira, Rafael., Augusto Monteiroa, Carlos, (2019), Right to the city and human mobility transition: The case of São Paulo, Cities, https://doi.org/ 10.1016/j.cities. 2018. 12.024.
Innocent, Troy. (2020). “Citizens of play: revisiting the relationship between playable and smart cities,” in Making Smart Cities More Playable, ed A. Nijholt (Singapore: Springer), 25–49.
Kipfer, Stefan., Saberi, Parastou., Wieditz, Thorben. (2013) Henri Lefebvre: Debates
and controversies1, Progress in Human Geography, Vol.37, No.1, pp.115-134.
Klodawsky, Fran., Blomley, Nicholas., (2009) Introduction—Rights, Space, and Homelessness, Urban Geography, 30:6, 573-576, DOI: 10.2747/0272-3638.30.6.573
Kumar Vaddiraju, Anil., (2016), Urban Governance and Right to the City, Economic & Political Weekly EPW AUGUST 6, 2016 vol lI no 32.
Lamb, Michael. E., (2002). Vernacular Practice and the Emergence of Policy: An Analysis of Trespassing on a Brooklyn Golf Course. Paper presented at a conference on Rights to the city, Rome، May.
Lefebvre. Henri., (1996). Right to the City, w: E. Kofman, E. Lebas (red.): Writings on Cities. Henri Lefebvre. In: Blackwell, Oxford–Cambridge، MA.
Madden, David, Marcuse, Peter (2016). In Defense of Housing, The Politics of Crisis, Verso, London, newYork
Mitchell, Don. (2003), The right to the city. New York: Guildford Press.
Marcuse, Peter., (2010), Rights in Cities and the Right to the City? in Sugranyes.A & Mathivet.CH، Cities for All: Proposals and Experiences towards the Right to the City book, Habitat International Coalitio, HIC.
Newman, Isadore, Lim, Janine Monica, Pineda Fernanda., (2013), Content Validity Using a Mixed Methods Approach: Its Application and Development Through the Use of a Table of Specifications Methodology. J Mixed Methods Research.
Pierce, Joseph., Williams, Olivia, R., Martin, Deborah, G., (2016). Rights in places: An analytical extension of the right to the city, Geoforum, http://dx.doi.org/10.1016/j.geoforum.2016.02.006
Pieterse, Edgar., Parnell, Susan., Haysom, Gareth., (2018) African dreams: locating urban infrastructure in the 2030 sustainable developmental agenda, Area Development and Policy, 3:2, 149-169, DOI: 10.1080/23792949.2018.1428111.
Pindell, Ngai, (2006), Finding a right to the city: exploring property and community in Brazil and in the United States, Vanderbilt Journal of Transnational Law, United States, Vol. 39 Nbr. 2, March - March 2006.
Purcell, Mark., (2002). Excavating Lefebvre: The right to the city and its urban politics of the inhabitant. GeoJournal، 58(2-3), 99-108.
Purcell, Mark., (2003). Citizenship and the right to the global city: reimagining the capitalist world order. International journal of urban and regional research, 27(3), 564-590.
Varna, Georgiana M., (2011). Assessing the Publicness of Public Places: Towards a New Model, PhD thesis, University of Glasgow, Department of Urban Studies.
Varsanyi, Monica., (2008), Immigration policing through the backdoor: city ordinances, the ‘‘Right to the City,” and the exclusion of undocumented day laborers. Urban Geogr. 29 (1), 29–52.
