معنای توسعه شهری در میان مدیران و سیاستگذاران شهر (مطالعه موردی: کلان شهر رشت)
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه اجتماعی ایرانمیلاد پوررجبی 1 , علی اکبر مجدی 2 , غلام رضا حسنی 3 , احمدرضا اصغرپور 4
1 - پژوهشگر مرکز تحقیقات و سیاست علمی کشور، دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2 - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد ، مشهد، ایران (نویسنده مسئول مقاله).
3 - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4 - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
کلید واژه: توسعه, پدیدارشناسی, مدیران و سیاستگذاران, حاشیهی شهر, رشت,
چکیده مقاله :
شهر به مثابه یک تشکیلات بسیار پیچیده و متغیر، دارای فضایی مبهم و بیثبات است. این وضعیت از طریق مدیریت شهری به شکل مستمر کنترل و پایش میشود تا پیرامون شهرها را در یک وضعیت متعادل و پایداری قرار دهد، در این میان برداشتهای شخصی مدیران و سیاستگذاران شهری در سیاستها، برنامهها و اقدامات کلان شهری نقش مؤثری را ایفا میکند این پژوهش درصدد است تا با روش پدیدارشناختی از تجارب زیسته مسئولین شهری در جهت فهم معنای توسعه شهر به عنوان شاخصی برای ارزیابی و نظارت بر عملکرد وضعیت شهری ارائه دهد، بدین منظور فرایند مصاحبه عمیق تا اشباع نظری به 26 نفر از مدیران و سیاستگذاران رسید که از طریق نرمافزار MAXQDA 2020 تحلیل شد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که مدیران و سیاستگذاران شهری فهم معنای توسعه در فضاهای پیرامونی شهر را به مؤلفههای دولتمحوری، پایدار محوری، جمع محوری و تعهد محوری گره میزنند؛ از دیدگاه مدیران و سیاستگذاران توجه به مناطق حاشیه شهر از طریق مؤلفههای اشارهشده منجر به از بین رفتن حاشیهسازی در مناطق پیرامونی شهر خواهد شد. همچنین چرخش مؤلفههای میانی از طریق یک بسط تئوریک ساختار فهم تک ساحتی از پیرامون بر پایه این پژوهش شناسایی و تنظیم شد. با توجه به یافتههای پژوهش پیشنهاد میشود مدیریت مشارکت گرا برای محیطهای سازمانی و طرحهای شهری نوسازی محله محور مبتنی بر نقش شهروندمداری در دستور کار قرار گیرد.
The outskirts of the city, as a very complex and changing organization, have an ambiguous and unstable atmosphere. This situation is continuously monitored and monitored through urban management to put the surrounding cities in a balanced and stable situation. The research seeks to provide a phenomenological method from the lived experiences of city officials in order to understand the meaning of suburban development as an indicator to evaluate and monitor the performance of the urban situation. This was analyzed through MAXQDA 2020 software.Findings show that urban managers and policymakers tie the understanding of the meaning of development in the peripheral spaces of the city to the components of government-centered, sustainable-centered, collective-centered and commitment-centered; from the point of view of managers and policy makers, paying attention to the suburbs will lead to the elimination of marginalization in the suburbs through the mentioned components. Also, the rotation of intermediate components was identified and adjusted based on this research through a theoretical expansion of the structure of one-dimensional understanding of the environment. According to the research findings, it is suggested that participatory management for organizational environments and neighborhood-based urban renewal urban plans based on the role of the citizen be on the agenda.
_||_