ضرورت نظام منعطف آموزش معماری در راستای پاسخگویی به چالشهای جهانی و بومی پایداری
محورهای موضوعی : معماری
شادی عزیزی
1
(
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی - واحد مرکزی
)
کلید واژه: architecture, Sustainability, پایداری, معماری, نظام منعطف آموزش, Educational Systems,
چکیده مقاله :
امروزه واژه پایداری در بسیاری از محافل علمی و حتی غیر علمی مطرح گردیده و مدارس معماری برایپاسخگویی به نگرانیهای روزافزون محیطی به دنبال راهحلهای مناسب میگردند. واین در حالیست که نوباوگیبحث پایداری، آموزش معماری پایدار را با مشکلات عدیدهای از جمله هویت مبهم، مهارتهای محدود، کمبودالگوواره های مناسب روبرو ساخته است.مقاله حاضر پس از بررسی بحرانهای زیستمحیطی، مفهوم و سابقه معماری پایدار، دو مدل آموزش پایداریو در نهایت بررسی چالشهای آموزش معماری در جهان به بررسی آموزش معماری در ایران پرداخته است. هدفاز این مطالعه ارزیابی دانشکدههای معماری ایران در راستای آموزش معماری پایدار میباشد. در نهایت این نتیجهحاصل گردید که برنامه مصوب ایستای آموزش حال حاضر معماری در ایران ظرف مناسبی برای آموزش پایدارینبوده و برنامهای منعطف و نظاممند با عنایت به هدفهای دقیق و مفید، برنامهریزی و ارزیابی که سه رکن اصلییک نظامند مورد نیاز میباشد
Today, the term “sustainability” is used in many academic and nonacademic communities and the themes of many conferences and seminars are dedicated to this topic. But in an era of escalating consumerism and endless growth, it seems that sustainability will face more difficulties in pursuit of its goals. Although architecture schools care about sustainability and seek appropriate solutions for environmental concerns, the recentness of the topic has caused architecture to face various obstacles such as "limited expertise", "lack of inspiring prototypes to counterbalance prevalent non-sustainable lifestyles", "fringe reputation", "number crunching", "the old guard", "holistic vs. fragmented", "the Braux art tradition", " unawareness of environment crisis" and "lack of technical courses that support design studios" inside the classroom and "ambiguous identity", "confusing implications", "the magic flute", "the question of aesthetic" and high cost of sustainability outside the classroom. Following an investigation into environmental crises, the principles and history of sustainable architecture, two sustainable education models (one theoretical and the other practical) and the obstacles facing the teaching of sustainable architecture, this paper attempts to analyze architectural education in Iran in order to assess the performance of Iranian architecture schools in teaching sustainable design. For this reason, courses taught in Iran's architectural schools are divided into 5 categories including: "Architectural Design", "Building Technology", "Architectural History and Theory", "Urban and Rural Development" and "Historical Building and Renovation”. Then the challenges mentioned are examined in each category with secondary data reviews. While courses related to sustainability and environmental crisis are not taught in Iran's universities, some obstacles like "fringe reputation:, "number crunching”, “limited expertise" and "the old guard" are not studied and only 4 obstacle including "holistic vs. fragment", "the Braux art tradition", "unawareness of environment crisis" and " lack of technical courses support of design " are investigated in architecture universities. This paper will conclude that architectural education in Iran follows one rigid strategy, which is not suitable for a multidisciplinary field like architecture, particularly sustainable architecture: therefore Iranian architecture schools are not capable of teaching sustainability, whether as an attitude or as a technique. Therefore, a systematic policy is essential, one that concentrates on all three important parts of an educational system: well-defined goals, planning in accordance with these goals and the assessment of programs to refine goals. This paper also proposes two level programs consisting of: Level 1 (architecture education system): In this level, one flexible system will be defined consisting of several subsystems in accordance to global and local challenges. Each of these subsystems includes various theoretical and practical courses with focus on its subsystem goals. Students can choose some of these subsystems _which are controlled by one management system_ according to their interests. . This model of education system, not only lets students learn what they are interested in, but also produces graduates with different types of skills who can cover the different needs of society. Level 2 (sustainability subsystem): This level consists of theoretical and practical courses (especially interdisciplinary courses) relating to sustainability education in architecture.
بحرینی، سیدحسین (1385(؛ تجـدد، فراتجـدد و پـس از آن در
شهرسازی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران
٢ -رمیزفسکی، ایجی (1379" :(طراحـی نظـامهـای آموزشـی"،
ترجمه دکتر هاشم فرددانش، انتشارات سمت، چاپ اول، تهران.
٣ -عزیزی، شـادی (1386 :(طراحی مدل آموزشی رشته معماری در
ایران (بهره گیری از تفکر سیستمی جهت افزایش میـزان
اثر بخشی)، رساله دکتری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد علوم
و تحقیقات؛ تهران
۴ -فیضی، محسن و مهدی خاکزند، (1386" ،(معماری منظر پایـدار
در عمل"، مجله هفت شهر، شماره 21 و 22.
۵ -گلابچی، محمود (1382” :(از آموزش سازه در رشته معماری چه
انتظاری دارید؟”، مجموعه مقالات دومین همایش آمـوزش معمـاری
(بررسی چالشها، جستجوی راهکارها)، انتظارات دانشگاه تهران، تهران
۶ -گلابچی، محمـود و محـسن وفـامهر و عباسـعلی شـاهرودی، (1382 :(
“بررسی و ارزیابی آموزش دروس فن سـاختمان در رشـته
معماری”، مجموعه مقالات دومین همایش آموزش معمـاری (بررسـی
چالش)، جستجوی راهکارها، انتشارات دانشگاه تهران، تهران
٧ -گلکار، کـوروش(1379 " : (طراحی شهری پایدار در شـهرهای
حاشیه کویر" ، مجله هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، شماره 8
٨ -مشخصات کلی برنامه و سرفصل دروس کارشـناس مهنـدس معمـاری،
1377/8/24 مصوب
9- Asquith, Linday & Vellinga, Marcel (2006):
Vernacular Architecture in the Twenty- First
Century (Theory Education and practice), Tylor &
Francis Group- London & New York.
10- Kim, Jung-Jin & Rigdon, Brenda (1998):
Sustainable Architecture Module: Introduction to
Sustainable Design, college of Architecture and
Urban Planning, The University of Michigan,
Published by National Pollution Prevention Center
for High Education.
Kim, Jung-Jin & Rigdon, Brenda& Graves, Janathan
(1998): Pollution Prevention in Architecture and
Urban Planning, University of Michigan
12- Posada, David (2004): Designing Way Out of The
Box: Teaching Sustainable Design with
Technology, Department of Architecture, and
University of Oregon.
13- Stasinopoulos, Thanes N (November 2005):
Sustainable Architecture Teaching in NonSustainable, 22the conference on Passive and Low
Energy Architecture, Beirut, lob anon.
14- Williamson, T. & Radford, A. & Benneths, H.(2003)
Understanding Sustainable Architecture, London,
Spon Press.
15- WECD (1990) “Our Common Future” (the
Brundtland report), Online Available Http at :< http//
www.Brundtlandnet.com/ Brundtlandreport. htm>,
<http; //www.Brundtlandnet.com / Brundtland report.
htm>(October 2004)
16- Willis, Michael, (2006), Sustainability:” the Issue of
our Age, and a Concern for local Government”,
Public Management, NO88
