تبیین گفتمان روایی رمان «پساز تو» براساس آراء تودوروف و ژنت باتأکیدبر دلالتهای فرهنگی
محورهای موضوعی : فرهنگزهره نصررمزی 1 , معصومه نظریچروده 2 , بهرام خوشنودیچروده 3
1 - گروه زبان و ادبیاتفارسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاداسلامی، آستارا، ایران.
2 - گروه زبان و ادبیاتفارسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاداسلامی، آستارا، ایران.
3 - گروه زبان و ادبیاتفارسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاداسلامی، آستارا، ایران.
کلید واژه: پساز تو, روایت, شخصیت, فرهنگی.,
چکیده مقاله :
رمان «پساز تو» اثر جوجو مویز با پیچیدگیهای روایت و بازنمایی تجربههای درونی شخصیتها، بستری غنی برای بررسی سازوکارهای گفتمان روایی و دلالتهای فرهنگی فراهم میآورد. این پژوهش با رویکرد روایتشناسی ساختارگرا مبتنیبر نظریههای تزوتان تودوروف و ژرار ژنت و با روشتحلیل کیفی-توصیفی، به بررسی تحول شخصیت لوئیزا کلارک و تعاملات او با شخصیتهای مکمل میپردازد. تودوروف با مدل سهمرحلهای شامل وضعیت اولیه، دگرگونی و تعادل جدید، مسیر احساسی و بازسازی هویت لوئیزا پساز مرگ ویل ترینر را تبیین میکند. نظریۀ ژنت با مفاهیمی همچون زمان، دیدگاه و صدای روایی، تحلیل سازماندهی روایت و استفاده از فلشبکها و روایت غیرخطی را ممکن میسازد و بازنمایی تجربههای ذهنی شخصیت اصلی را تقویت میکند. یافتهها نشان میدهد که این ترکیب رویکردها نقش مؤثری در بازنمایی دلالتهای فرهنگی مرتبطبا سوگ، هویتیابی، مناسبات عاطفی و تعادل میان استقلال و وابستگی دارد. نتایج حاکی از آن استکه تلفیق تحلیل ساختاری و روایتشناسانه، درک عمیقتری از قدرت روایت و تولید معناهای چندلایه فرهنگی در رمان فراهم میآورد.
Jojo Moyes’ novel After You, with its complex narrative structure and representation of characters’ inner experiences, provides a rich framework for examining narrative discourse mechanisms and cultural implications. This study, adopting a structuralist narratology approach grounded in the theories of Tzvetan Todorov and Gérard Genette and employing a qualitative-descriptive methodology, investigates the development of Louisa Clark’s character and her interactions with supporting characters. Todorov’s three-stage model—comprising the initial situation, disruption, and new equilibrium—illuminates Louisa’s emotional journey and identity reconstruction following Will Traynor’s death. Genette’s theory, with concepts such as time, focalization, and narrative voice, facilitates the analysis of narrative organization, the use of flashbacks, and non-linear storytelling, thereby enhancing the depiction of the protagonist’s mental experiences. Findings indicate that the integration of these approaches plays a crucial role in representing cultural implications related to grief, identity formation, emotional relationships, and the balance between independence and dependency. The results suggest that combining structural and narratological analysis offers a deeper understanding of the power of narrative and the production of multilayered cultural meanings in the novel.
پرینس، جرالد. بارت، رولان. تودوروف، تزوتان. (1400). درآمدی به روایتشناسی. ترجمۀ: هوشنگ رهنما، چاپسوم، تهران: انتشارات هرمس.
تودوروف، تزوتان. (1385). نظریۀ ادبیات: متنهایی از فرمالیستهای روس. ترجمۀ: عاطفه طاهایی، چاپاول، تهران: انتشارات اختران.
تودوروف، تزوتان. (1387). مفهوم ادبیات و چند جستار دیگر. ترجمۀ: کتایون شهپرراد، چاپاول، تهران: انتشارات قطره.
تودوروف، تزوتان. (1399). بوطیقای ساختارگرا. ترجمۀ: محمد نبوی، چاپسوم، تهران: انتشارات آگه.
توکلیمقدم، صفیه. کوپا، فاطمه. گرجی، مصطفی. (1399). بررسی و تحلیل زمان روایی در رمان «مدار صفر درجه» براساس نظریة ژنت. فصلنامۀ علمیپژوهشی-متن پژوهی ادبی، دورۀ 24، شمارۀ 86، 101-81.
ژنت، ژرار. (1399). گفتمان روایی: رسالهای در روش تحلیل. ترجمۀ: مریم طیورپرواز. ویراستار: مهدی سجودیمقدم، چاپاول، تهران: انتشارات مهر اندیش.
صفایینیا، نعیمهسادات. آذر. امیراسماعیل. (1400). کاربست داستانی امیرارسلان در نظریۀ روایتی تزوتان تودوروف (باتأکیدبر وجوه روایتی داستان). فصلنامۀ علمیپژوهشی-تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیاتفارسی (دهخدا)، دورۀ 13، شمارۀ 50، 120-139.
فرزاد، عبدالحسین. (1392). دربارۀ نقد ادبی. چاپششم، تهران: انتشارات قطره.
مویز، جوجو. (1400). پساز تو. ترجمۀ: مریم مفتاحی. چاپپنجاهوششم، تهران: انتشارات آموت.
یعقوبی، رؤیا. (1391). روایتشناسی و تفاوت میان داستان و گفتمان براساس نظریات ژرار ژنت. فصلنامۀ علمیپژوهشی-پژوهشنامۀ فرهنگ و ادب، دورۀ 8، شمارۀ 13، 311-289.
Genette, Gérard. (1972). Discours Du Récit. Editions Du Seuil.
Genette, Gérard. (1997). Paratexts: Thresholds Of Interpretation. Translated By: Jane E. Lewin. Cambridge: Richard Macksey, Cambridge University Press
Jahn, Manfred. 2025. Narratology 3.0: A Guide To The Theory Of Narrative. English Department, U Of Cologne.
Khawar Aziz, Sardar. (2023). Cross-Cultural Narratology: A Comparative Study Of Storytelling Techniques In Eastern And Western Literature. Journal Of Asian Development Studies, 12(4), 742-753.
Lanser, Susan S. (2013). Gender and Narrative. The living Handbook Of Narratology.
Todorov, Tzvetan. (1977). The Poetics Of Prose. Blackwell.
Todorov, Tzvetan. Weinstein, Arnold A. (2022). Anlatının Yapısal Analizi. Novel: A Forum on Fiction, 3(1), 70-76.
Tomascikova, Slavka. (2009). Narrative Theories And Narrative Discourse. Bulletin Of The Transilvania University Of Brasov Series IV: Philology And Computer Science, 2(51), 281-289.
