پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی براساس باورهای انگیزشی، راهبردهای خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر كرمانشاه
محورهای موضوعی :
1 - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
2 - گروه مشاوره مدرسه
کلید واژه: خودکارآمدی تحصیلی, باورهای انگیزشی, راهبردهای خودتنظیمی, عملکرد تحصیلی, دانش‌آموزان دختر, شهر كرمانشاه.,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی براساس باورهای انگیزشی، راهبردهای خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر كرمانشاه است. روش پژوهش توصیفی – همبستگی است. جامعه آماري (3373 نفر) شامل دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرکرمانشاه بوده که در سال تحصیلی 1398-1399 تحصیل می‌کردند. با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي 330 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت اندازه‌گيري متغيرها از پرسشنامه‌هاي خودکارآمدی تحصیلی مورگان-جینکز (1999)، انگیزشی هرمنس (1998)، راهبردهای خودتنظیمی زيمرمن و مارتينزپونز (1986) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها نیز از ضريب همبستگي و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بين باورهای انگیزشی با خودکارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان، رابطه مثبت معني‌داري وجود دارد (0001/0p= و 56/0= r). بين راهبردهای خودتنظیمی با خودکارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان، رابطه مثبت معني‌داري وجود دارد (0001/0p= و 49/0= r). بين عملکرد تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان، رابطه مثبت معني‌داري وجود دارد (0001/0p= و 52/0= r). رگرسيون پيش‌بينی خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان از روی متغيرهاي باورهای انگیزشی، راهبردهای خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی معنی‌دار است (0001/0>p و 51/14=F). بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که باورهای انگیزشی و مهارت‌های خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان قادر به پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش‌آموزان است.
The purpose of the present study is to predict academic self-efficacy in female students at the first secondary level in Kermanshah City. This prediction will be based on their motivational beliefs, self-regulation strategies, and academic performance. The research method is descriptive-correlational. The statistical population consisted of 3373 female students at the first secondary level in Kermanshah who were studying during the academic year 2018-2019. Using the multi-stage cluster sampling method, a sample of 330 people was selected. In order to measure the variables, the researchers utilized several instruments. Morgan-Jinks' (1999) academic self-efficacy, Hermans's motivation (1998), Zimmerman and Martinspon's (1986) self-regulation strategies, and Pham and Taylor (1999) academic performance were all assessed. Correlation coefficient and multiple regression were also used for data analysis. The findings showed a significant positive relationship between motivational beliefs and academic self-efficacy in students (p=0.0001, r=0.56). There is a significant positive relationship between self-regulation strategies and academic self-efficacy in students (p = 0.0001, r = 0.49). There is a significant positive relationship between academic performance and academic self-efficacy in students (p = 0.0001, r = 0.52). The regression analysis for predicting students' academic self-efficacy based on the variables of motivational beliefs, self-regulation strategies, and academic performance yielded significant results (p < 0.0001, F = 14.51). Therefore, it can be concluded that students' motivational beliefs, self-regulation skills, and academic performance can predict their academic self-efficacy.
توحیدی، محسن (1398). مطالعه سبک‌های اسنادی، اضطراب و انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی در میان دانش‌آموزان پسر سال اول دبیرستان دولتی شهر تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، روانشناسی تربیتی. دانشگاه تربیت معلم.
غیبی، معصومه (1398). رابطه بین سبک‌های یادگیری و خودکارآمدی در دانشجویان دوره کارشناسی گروه‌های تحصیلی (علوم انسانی، فنی-مهندسی و علوم پایه) دانشگاه شهید بهشتی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، مدیریت و برنامه‌ریزی آموزش عالی. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
محمدپور، حسین (1395). بررسی رابطه بین انگیزه پیشرفت و سلامت روان با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان سوم متوسطه شهرستان لامرد. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.
Asen, G. (2015). Mindfulness, and perceived threat as predictors of posttraumatic stress Disorder After Exposure to a Terrorist Attack: A prospective study. Psychosomatic Medicine, 68, p. 904-999.
Coetzee, L.J, Clarke, L. & Ukgerer. J.A. (2011). Children,s drawing provid a new prespective on teacher – child relation guality and school adjustment. Australia Macguarie University. Early childhood Research Quarterly, p. 55-71.
