ارائه الگوی بومی شده شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان شهر تهران

محورهای موضوعی : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

زهرا تردست ¹ (دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
آزیتا رجبی ² (دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
ابوالفضل مشکینی ³ (دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1398/07/01 تاریخ پذیرش : 1398/11/27 تاریخ انتشار : 1400/05/01

کلید واژه: شهر بیوفیلیک, نرم‌افزار pls, مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران,

چکیده مقاله :

با ظهور انقلاب صنعتی و تغییر نگرش­ها و بهره­کشی از طبیعت، گسیختگی بین فضاهای شهری و نظام های طبیعی به وجود آمده است. این امر موجب شکل­گیری فضاهای بی­روح شهری شده که با روحیات و نیازها و وابستگی­های ذاتی انسانی به طبیعت هیچ انطباقی ندارند. مسائل و مشکلات بی شمار ناشی از این گسستگی به یکی از دغدغه های مهم برنامه ریزان شهری تبدیل شده است. در این راستا رویکرد بیوفیلیک به‌عنوان یک رویکرد نوین و جامع­نگر مبتنی بر طبیعت‌محوری در فضاهای شهری، با تطبیق شاخص­های محیطی، شهروندمداری و مدیریتی به دنبال پایداری اکولوژیکی شهری است. پژوهش حاضر باهدف بومی­سازی شاخص­های جهانی شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران، سعی دارد ضمن تجزیه‌وتحلیل روابط درونی میان این شاخص‌ها، الگوی از شهر بیوفیلیک را ارائه دهد. جامعه آماری پژوهش گروه خبرگان و کارشناسان و اساتید رشته‌های جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، محیط‌زیست، شهرسازی تشکیل می‌دهد. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی می‌باشد. با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار pls، توضیح و تبیین ارتباطات میان شاخص­های بومی‌شده شهر بیوفیلیک و چگونگی پیوند میان متغیرهای مدل به ارائه الگو پرداخته می­شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شاخص نهادها و سازمان‌های بیوفیلیک با ضریب مسیر (330/5)، زیرساخت‌ها و شرایط بیوفیلیک با ضریب مسیر (314/4)، نگرش­ها و آگاهی­های بیوفیلیکی با ضریب مسیر (423/3) و درنهایت فعالیت‌های بیوفیلیکی با ضریب مسیر (109/2) به ترتیب بیشترین تأثیر در طراحی الگو شهر بیوفیلیک دارند. با توجه به این نتایج می­توان اصول حرکت به سوی دستیابی به شهر بیوفیلک را فراهم کردن شرایط و زیرساختی از سوی نهادها و سازمان­ها، سیاست­گذاری­های مدیران در راستای حفظ طبیعت، تدوین و پایش قوانین اجرایی مرتبط با الگوی بیوفیلیک، مشارکت­های فعال مردمی، تغییر نگرش و همسویی شهروندان با مسائل محیط زیست، آموزش­های زیست محیطی و ... را اشاره کرد.

چکیده انگلیسی:

With the advent of the industrial revolution and the changing attitudes and exploits of nature, there has been a rift between urban spaces and natural systems. This has led to the formation of ghostly urban spaces that have nothing to do with the morals, needs, and inherent dependencies of nature on nature. The myriad problems caused by this disruption have become one of the major concerns of urban planners. In this regard, biophilic approach as a new and holistic approach based on nature-based approach in urban spaces, by applying environmental indicators, citizenship and management, seeks urban ecological sustainability. The purpose of this study is to localize the global biophilic indices in the 9th and 10th districts of Tehran metropolitan, while trying to analyze the internal relationships between these indices, to present a model of biophilic city. The research population consists of a group of experts and experts in the fields of geography and urban planning, environment and urban planning. The research method is descriptive-analytical. Using structural equation modeling and pls software, a model is presented to explain and explain the relationships between the biophilic indigenous indices of the city and how the model variables are linked. The results show that biophilic entities and organizations index with path coefficient (5.330), biophilic infrastructure and conditions with path coefficient (4.314), biophilic attitudes and knowledge with path coefficient (3.423) and finally Biophilic activities with path coefficient (2.109) have the most influence on biophilic pattern design, respectively. Based on these results, the principles of moving towards biophilic can be provided by institutions and organizations, managers' policies for nature conservation, formulation and monitoring of biophilic model laws, partnerships, and partnerships. The grassroots activist pointed out the changing attitudes of citizens towards environmental issues, environmental education and more.

منابع و مأخذ:

Ballantyne. R, Fien, J, & Packer. J, (2001), Program effectiveness in facilitating intergenerational influence in environmental education: Lessons from the field, The Journal of Environmental Education,VOL. 32, NO. 4,PP:  8–15.

2- Ballantyne.R,(1998),Interpreting visions: Addressing environmental education goals through interpretation.InD.Uzzell,R.Ballantyne (Eds.),Contemporary issues in heritage and environmental interpretation: Problems and prospects (pp.77–97) Norwich:The Stationary Office.

-3 BeatlEy. T,(2000), Green Urbanism: Learning from European Cities, Island Press, Washington.

4- Beatley. T, (2011), Biophilic Cities Integrating Nature into Urban Design an Planning. Washington-Covelo-London: Oisland Press.

5- Beatley. T, ( 2016), Handbook of  Biophilic City Planning and Design, Washington-Covelo-London: Oisland Press.

6- Beatley. T,(2017), Biophilic Cities and Healthy Societies,urban planning,VOL 2,NO 4,PP: 1- 4.

7- Benedict. M. E, McMahon. E. T, (2006), Green Infrastructure: Linking Landscapes and Communities, VOL.22, NO. 5, PP: 797-798.

8- Browning. W, Ryan. C, Clancy. J, (2014), 14 Patterns of Biophilic Design. Improving Health & Well-Being in the Built Environment, Terrapin Bright Green llc,, New York.

9- Cook. E. A,( 2016), Biophilic Urbanism: Making Cities Sustainble through Ecoligical Design, international conference on Civil, Architecture and Sustainable Development (CASD - 2016) Dec. 1-2, London (UK) PP: 61-64.

10- Donovan. G. H, (2017), Including public-health benefits of trees in urban-forestry decision making, Urban Forestry & Urban Greening,  VOL.22, PP:120-123.

11-Ebrahimpour. M, Majedi. H, Zabihi. H, (2017), Biophilic Planning, a new approachin achieving liveable cities in iranian new towns – Hashtgerd case study, journal Town and Regional Planning, vol 70, pp: 1-13.

12- Gardi. C, Panagos. P, Van  Liedekerke. M, Basco. C, De Brogniez .D, (2015), Land take and food security: Assessment of land take on the agricultural production in Erope, Journal of  Environmental planning and Management, VOL.58, NO.5, PP: 898 - 912.

13- Gill. S. E, Handley. J. F, Ennos. A. R, Pauleit. S, (2007), Adapting Cities for Climate Change: The Role of the Green Infrastructure, Built Environment, VOL. 33, NO.1,PP: 115-133.

14- Gullone. E, (2000), The Biophilia Hypothesis and life in the 21st Century: Increasing Mental health or Increasing Pathology?, Journal of Happiness Studies,VOL. 1, PP: 293-321.

15- Helene. L ,( 2016), Becoming biophilic: Challenges and opportunities for biophilic urbanism in urban planning policy, jurnal smart and Sustainable Built Environment,VOL.5,NO.1,PP:15-24.

16- Kellert, S, (2005),  Building for life: Understand­ing and designing the human-nature connection. Washington, DC: Island Press.

17- Kellert, S. R., Heerwagen, J. H. and Mador, M. L, (2008),  Biophilic Design: The Theory, Science and Practice of Bringing Buildings to Life, Wiley; 1 edition

 18- Kellert, S, (2012), Birthright: People and Nature in Modern World. New Haven: Yale University Press.

19- Lehmann, S, (2014), Low carbon cities: Transforming urban systems, Routledge.

20- Martin. G  & Marshall. A, ( 2007), State of world population.: Unleashing the potential of urban growth: UNFPA: United Nations Population Fund, Thoraya Ahmed Obaid, Executive.

21-Newman, P & Matan, A, (2012), Human Health and Human Mobility Current Opinion in Environmental Sustainability, VOL. 4, NO. 4, PP: 420 – 426.

22- Rastandeh, A., Pedersen Zari, M., K. Brown, D. and Vale, R, (2017) Utilising exotic flora in support of urban indigenous biodiversity: lessons for landscape architecture, Landscape Research, 1-13.

23-Pedersen Zari. M, (2017), What makes a city biophilic? Observations and experiences from the wellingtn Nature Map project, M. Aurel (eds.), Back to the future: The next 50 years, 51st International Conference of the Architectural Science Association, The Architectural Science Association and Victoria University of Wellington. pp. 1–10.

24- Ryan, C. O., Browning, W. D., Clancy, J. O., Andrews, S. L. and Kallianpurkar, N. B, (2014) Biophilic design patterns: emerging nature-based parameters for health and well-being in the built environment, International Journal of Architectural Research: ArchNet-IJAR, VOL.8, NO.2, PP: 62-76.

25- Russo. A, Cirella. G, (2017), Biophilic Cities: Planning for Sustainable and Smart Urban Environments, In book: Smart Cities Movement in BRICS, Chapter: 17, Publisher: Observer Research Foundation and Global Policy Journal, Editors: Rumi Aijaz, pp.153-159.

26- Samson. R, Grote. R, Calfapietra. C, Cariñanos. P, Fares. S, Paoletti. E, Tiwary, A. (2017) Urban Trees and Their Relation to Air Pollution, in, The Urban Forest, Springer,PP: 21-30.

27- Terrapin. B. G, LLC, ( 2012), The Economics of Biophilia: Why Designing with Nature in Mind Makes Financial Sense, WWW.terrapinbrightgreen.com.

28- Wilson. E, ( 2012), Takes a very long view of cities, Partnership with New York City: Cities of Opportunity, Price, Waterhouse, Cooper, New York, NY, PP: 24-29.

29- Wilson. E. O, (1984),  Biophilic: Harvard University Press, Cambridge, MA, USA.

30- Ziari. K, Pourahmad. A, Fotouhi Mehrabani.B, Hosseini. A, (2018), Environmental sustainability in cities by biophilic city approach : a case study of tehran, international journal of urban sciences, VOL.22, NO.4, PP:1-31