ارائه الگوی بومی شده شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان شهر تهران

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

زهرا تردست ¹ (دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
آزیتا رجبی ² (دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
ابوالفضل مشکینی ³ (دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 24 الإثنين , محرم, 1441 تاريخ التأكيد : 22 الأحد , جمادى الثانية, 1441 تاريخ الإصدار : 13 الجمعة , ذو الحجة, 1442

الکلمات المفتاحية: شهر بیوفیلیک, نرم‌افزار pls, مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران,

ملخص المقالة :

با ظهور انقلاب صنعتی و تغییر نگرش­ها و بهره­کشی از طبیعت، گسیختگی بین فضاهای شهری و نظام های طبیعی به وجود آمده است. این امر موجب شکل­گیری فضاهای بی­روح شهری شده که با روحیات و نیازها و وابستگی­های ذاتی انسانی به طبیعت هیچ انطباقی ندارند. مسائل و مشکلات بی شمار ناشی از این گسستگی به یکی از دغدغه های مهم برنامه ریزان شهری تبدیل شده است. در این راستا رویکرد بیوفیلیک به‌عنوان یک رویکرد نوین و جامع­نگر مبتنی بر طبیعت‌محوری در فضاهای شهری، با تطبیق شاخص­های محیطی، شهروندمداری و مدیریتی به دنبال پایداری اکولوژیکی شهری است. پژوهش حاضر باهدف بومی­سازی شاخص­های جهانی شهر بیوفیلیک در مناطق 9 و 10 کلان‌شهر تهران، سعی دارد ضمن تجزیه‌وتحلیل روابط درونی میان این شاخص‌ها، الگوی از شهر بیوفیلیک را ارائه دهد. جامعه آماری پژوهش گروه خبرگان و کارشناسان و اساتید رشته‌های جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، محیط‌زیست، شهرسازی تشکیل می‌دهد. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی می‌باشد. با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار pls، توضیح و تبیین ارتباطات میان شاخص­های بومی‌شده شهر بیوفیلیک و چگونگی پیوند میان متغیرهای مدل به ارائه الگو پرداخته می­شود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شاخص نهادها و سازمان‌های بیوفیلیک با ضریب مسیر (330/5)، زیرساخت‌ها و شرایط بیوفیلیک با ضریب مسیر (314/4)، نگرش­ها و آگاهی­های بیوفیلیکی با ضریب مسیر (423/3) و درنهایت فعالیت‌های بیوفیلیکی با ضریب مسیر (109/2) به ترتیب بیشترین تأثیر در طراحی الگو شهر بیوفیلیک دارند. با توجه به این نتایج می­توان اصول حرکت به سوی دستیابی به شهر بیوفیلک را فراهم کردن شرایط و زیرساختی از سوی نهادها و سازمان­ها، سیاست­گذاری­های مدیران در راستای حفظ طبیعت، تدوین و پایش قوانین اجرایی مرتبط با الگوی بیوفیلیک، مشارکت­های فعال مردمی، تغییر نگرش و همسویی شهروندان با مسائل محیط زیست، آموزش­های زیست محیطی و ... را اشاره کرد.

المصادر:

Ballantyne. R, Fien, J, & Packer. J, (2001), Program effectiveness in facilitating intergenerational influence in environmental education: Lessons from the field, The Journal of Environmental Education,VOL. 32, NO. 4,PP:  8–15.

2- Ballantyne.R,(1998),Interpreting visions: Addressing environmental education goals through interpretation.InD.Uzzell,R.Ballantyne (Eds.),Contemporary issues in heritage and environmental interpretation: Problems and prospects (pp.77–97) Norwich:The Stationary Office.

-3 BeatlEy. T,(2000), Green Urbanism: Learning from European Cities, Island Press, Washington.

4- Beatley. T, (2011), Biophilic Cities Integrating Nature into Urban Design an Planning. Washington-Covelo-London: Oisland Press.

5- Beatley. T, ( 2016), Handbook of  Biophilic City Planning and Design, Washington-Covelo-London: Oisland Press.

6- Beatley. T,(2017), Biophilic Cities and Healthy Societies,urban planning,VOL 2,NO 4,PP: 1- 4.

7- Benedict. M. E, McMahon. E. T, (2006), Green Infrastructure: Linking Landscapes and Communities, VOL.22, NO. 5, PP: 797-798.

8- Browning. W, Ryan. C, Clancy. J, (2014), 14 Patterns of Biophilic Design. Improving Health & Well-Being in the Built Environment, Terrapin Bright Green llc,, New York.

9- Cook. E. A,( 2016), Biophilic Urbanism: Making Cities Sustainble through Ecoligical Design, international conference on Civil, Architecture and Sustainable Development (CASD - 2016) Dec. 1-2, London (UK) PP: 61-64.

10- Donovan. G. H, (2017), Including public-health benefits of trees in urban-forestry decision making, Urban Forestry & Urban Greening,  VOL.22, PP:120-123.

11-Ebrahimpour. M, Majedi. H, Zabihi. H, (2017), Biophilic Planning, a new approachin achieving liveable cities in iranian new towns – Hashtgerd case study, journal Town and Regional Planning, vol 70, pp: 1-13.

12- Gardi. C, Panagos. P, Van  Liedekerke. M, Basco. C, De Brogniez .D, (2015), Land take and food security: Assessment of land take on the agricultural production in Erope, Journal of  Environmental planning and Management, VOL.58, NO.5, PP: 898 - 912.

13- Gill. S. E, Handley. J. F, Ennos. A. R, Pauleit. S, (2007), Adapting Cities for Climate Change: The Role of the Green Infrastructure, Built Environment, VOL. 33, NO.1,PP: 115-133.

14- Gullone. E, (2000), The Biophilia Hypothesis and life in the 21st Century: Increasing Mental health or Increasing Pathology?, Journal of Happiness Studies,VOL. 1, PP: 293-321.

15- Helene. L ,( 2016), Becoming biophilic: Challenges and opportunities for biophilic urbanism in urban planning policy, jurnal smart and Sustainable Built Environment,VOL.5,NO.1,PP:15-24.

16- Kellert, S, (2005),  Building for life: Understand­ing and designing the human-nature connection. Washington, DC: Island Press.

17- Kellert, S. R., Heerwagen, J. H. and Mador, M. L, (2008),  Biophilic Design: The Theory, Science and Practice of Bringing Buildings to Life, Wiley; 1 edition

 18- Kellert, S, (2012), Birthright: People and Nature in Modern World. New Haven: Yale University Press.

19- Lehmann, S, (2014), Low carbon cities: Transforming urban systems, Routledge.

20- Martin. G  & Marshall. A, ( 2007), State of world population.: Unleashing the potential of urban growth: UNFPA: United Nations Population Fund, Thoraya Ahmed Obaid, Executive.

21-Newman, P & Matan, A, (2012), Human Health and Human Mobility Current Opinion in Environmental Sustainability, VOL. 4, NO. 4, PP: 420 – 426.

22- Rastandeh, A., Pedersen Zari, M., K. Brown, D. and Vale, R, (2017) Utilising exotic flora in support of urban indigenous biodiversity: lessons for landscape architecture, Landscape Research, 1-13.

23-Pedersen Zari. M, (2017), What makes a city biophilic? Observations and experiences from the wellingtn Nature Map project, M. Aurel (eds.), Back to the future: The next 50 years, 51st International Conference of the Architectural Science Association, The Architectural Science Association and Victoria University of Wellington. pp. 1–10.

24- Ryan, C. O., Browning, W. D., Clancy, J. O., Andrews, S. L. and Kallianpurkar, N. B, (2014) Biophilic design patterns: emerging nature-based parameters for health and well-being in the built environment, International Journal of Architectural Research: ArchNet-IJAR, VOL.8, NO.2, PP: 62-76.

25- Russo. A, Cirella. G, (2017), Biophilic Cities: Planning for Sustainable and Smart Urban Environments, In book: Smart Cities Movement in BRICS, Chapter: 17, Publisher: Observer Research Foundation and Global Policy Journal, Editors: Rumi Aijaz, pp.153-159.

26- Samson. R, Grote. R, Calfapietra. C, Cariñanos. P, Fares. S, Paoletti. E, Tiwary, A. (2017) Urban Trees and Their Relation to Air Pollution, in, The Urban Forest, Springer,PP: 21-30.

27- Terrapin. B. G, LLC, ( 2012), The Economics of Biophilia: Why Designing with Nature in Mind Makes Financial Sense, WWW.terrapinbrightgreen.com.

28- Wilson. E, ( 2012), Takes a very long view of cities, Partnership with New York City: Cities of Opportunity, Price, Waterhouse, Cooper, New York, NY, PP: 24-29.

29- Wilson. E. O, (1984),  Biophilic: Harvard University Press, Cambridge, MA, USA.

30- Ziari. K, Pourahmad. A, Fotouhi Mehrabani.B, Hosseini. A, (2018), Environmental sustainability in cities by biophilic city approach : a case study of tehran, international journal of urban sciences, VOL.22, NO.4, PP:1-31