مقایسه قابلیت ماشینکاری چدن نشکن آستمپر شده (ADI) و فولاد کم آلیاژی 42CrMo4 در فرآیند تراشکاری
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوین
محمدرضا شبگرد
1
(دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تبریز)
حسین عباسی ایروانلو
2
(کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، باشگاه پژوهشگران جوان)
هادی عیوضی باقری
3
(کارشناس ارشد مهندسی مکانیک، عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز)
اسماعیل جعفری
4
(استادیار دانشکده فنی مهندسی ، دانشگاه آزاد شیراز)
کلید واژه: چدن ADI, فولاد آلیاژی 42CrMo4, انرژی ویژه تراش, زبری سطح,
چکیده مقاله :
در این مقاله تأثیر پارامترهای ورودی (سرعت برشی و سرعت پیشروی) بر پارامترهای خروجی (انرژی ویژه تراش و زبری سطح) در فرآیند ماشینکاری چدن ADI و فولاد آلیاژی پایه کرم 42CrMo4مورد مطالعه قرار گرفته و قابلیت ماشینکاری آن‌ها با یک‌دیگر مقایسه شده است. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که انرژی ویژه تراش در ماشینکاری چدن ADI بیش‌تر از فولاد 42CrMo4 می باشد و با افزایش سرعت برشی در هر دو نمونه، انرژی ویژه تراش کاهش می یابد. نتایج نشان می‌دهند که زبری سطح قطعات ماشینکاری شده چدنی بسیار کم‌تر از زبری سطح قطعات فولادی می‌باشد. هم‌چنین، به صورت مقایسه ای مشخص گردید با افزایش سرعت پیشروی، مقدار انرژی ویژه تراش برای هر دو ماده کاهش یافته و زبری سطح قطعات ماشینکاری شده افزایش می یابد.
This paper studies, the effect of input parameters (cutting speed and feed rate) on the output parameters (cutting special energy and surface roughness) in machining of ADI cost iron and 42CrMo4 steel and the machinability of these materials compared. Based on the results it was found that ADI cutting special energy is greater than 42CrMo4 steel and with increasing cutting speed in both types of materials, cutting special energy decreases. Also, the results show that ADI surface roughness is much less than the surface roughness of 42CrMo4 steel parts. The comparison was determined with increasing feed rate cutting special energy for both materials decreased and surface roughness of machined components increase.
