طراحی مدل بازاریابی اینفلوئنسر سبز در خرید خدمات گردشگری
محورهای موضوعی : مدیریت
فهیمه رمضانی
1
,
مهدی محمودزاده واشان
2
,
حمید رضایی فر
3
,
حسین حکیم پور
4
1 - مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی
2 - دانشیار گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند، بیرجند، ایران.
3 - گروه مدیریت، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
4 - گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند، ایران.
کلید واژه: بازاریابی , اینفلوئنسر سبز , گردشگری, خدمات گردشگری,
چکیده مقاله :
بازاریابی اینفلوئنسر سبز در خرید خدمات گردشگری یکی از رویکردهای نوین در دنیای امروز به شمار می‌آید. اینفلوئنسرها، افرادی با تعداد زیادی دنبال‌کننده در شبکه‌های اجتماعی ، به واسطه تأثیرگذاری بر نگرش‌ها و رفتارهای مشتریان، نقش بسیار مهمی در تبلیغ محصولات و خدمات ایفا می‌کنند. صنعت گردشگری نیز از این پتانسیل استفاده کرده است . هدف این تحقیق طراحی مدل بازاریابی اینفلوئنسر سبز در خرید خدمات گردشگری می باشد. روش تحقیق از نوع کیفی و استراتژی تحقیق از نوع نظریه پردازی داده بنیاد می باشد. مشارکت کنندگان شامل اساتید دانشگاه، پژوهشگران و خبرگان فعال در زمینه گردشگری و بازاریابی می باشند که با روش نمونه گيري قضاوتي از نوع گلوله برفي با توجه به اشباع نظری، 12 نفر انتخاب شده اند.براي جمع آوري داده ها از روش مصاحبه های عمیق و از نوع مصاحبه نيمه ساختاريافته استفاده شده است. براي محاسبه ي پایایی مدل از روش ضريب توافق درصدي يا ضريب كاپاي كوهن استفاده شده است که مقدار آن 0.85 محاسبه شده است. یافته های تحقیق شامل 6 مقوله بوده است. شرایط علی شامل تحولات رسانه های اجتماعی و تحولات فناورانه می باشد. مقوله محوری مقوله محوری(بازاریابی اینفلوئنسر سبز) شامل اشتراک تجربه از مقصد گردشگری و بازنمایی‌ذهنی برند مقصد می باشد.استراتژی ها شامل استراتژی ایجاد نقشه راه ذهنی، استراتژی تولید محتوای متقاوت، استراتژی خدمات گردشگری آنلاین می باشد. پیامدها شامل بهبود عملکرد گردشگر، بهبود عملکرد صنعت گردشگری می باشد.مداخله گرها شامل ویژگی های فردی اینفلوئنسرها، عوامل محیطی کلان می باشد.زمینه ها شامل برندسازی شخصی و زیرساختها می باشد.
Green influencer marketing is considered one of the new approaches in today's world in purchasing tourism services. Influencers, people with a large number of followers in social networks, play an important role in promoting products and services by influencing the attitudes and behaviors of customers. The tourism industry has also used this potential. The purpose of this research is to design a green influencer marketing model in purchasing tourism services. The research method is qualitative and the research strategy is based on foundational data theorizing. The participants include university professors, researchers and experts active in the field of tourism and marketing, 12 people have been selected by the judgmental sampling method of the snowball type according to theoretical saturation. To collect data, in-depth interviews and A semi-structured interview was used. To calculate the reliability of the model, the method of percentage agreement coefficient or Cohen's kappa coefficient was used, the value of which was calculated to be 0.85. The research findings included 6 categories. Causal conditions include social media developments and technological developments. The core category of the core category (green influencer marketing) includes the sharing of experience from the tourist destination and the mental representation of the destination brand. The strategies include the strategy of creating a mental road map, the strategy of creating unique content, and the strategy of online tourism services. Consequences include improving tourist performance, improving tourism industry performance. Intervenors include individual characteristics of influencers, macro environmental factors. Areas include personal branding and infrastructure.
الماسی، فاطمه، محمدی فر، یوسف و جمشیدی، محمد جواد. (1403). مفهوم‌پردازی شاخص‌های توسعه قابلیت‌های بازاریابی دیجیتال صنعت بیمه در ایران. پژوهش های مدیریت عمومی، 17(63)، 241-272.
بهرام زاده، محمدرضا، ممدوحی, مجید وگلچین، فرحناز. (1402). نقش افراد تاثیرگذار در شبکه های اجتماعی بر قصد خرید مشتریان. جستارهایی در مدیریت، 2(1)، 88-111
جبارزاده، قدیر، نیکنام، منوچهر. (1402). بررسی تاثیر بازاریابی اینفلوئنسرهای رسانه های اجتماعی به رشد و ارتباط موثر مخاطبان کسب و کارها با بکارگیری نظریه تبادل اجتماعی و اصل متقابل آن. پژوهش های علوم مدیریت، 16(5)،160-176.
جهانشاهی, پیمان، رحیم پور، امیر و شهرابی، بهزاد. (1402). تاثیر عوامل شخصیتی اینفلوئنسرمارکتینگ بر مخاطبان رسانه های اجتماعی (مطالعه موردی: صنعت نشر دیجیتال). فصلنامه علمی مطالعات میان فرهنگی، 18(56).
رحیمی کلور، حسین، اکبری آرباطان، گلثوم. (1402). ارائه الگویی برای نقش زنان اینفلوئنسر رسانه‌های اجتماعی در توسعه کارآفرینی. فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی، 16(4)، 143-164.
زارعی، قاسم،اکبری آرباطان، گلثوم. (1402). ارائه الگویی برای بازاریابی پایدار مبتنی بر اینفلوئنسرها در رسانه‌های اجتماعی. مطالعات رسانه‌های نوین.
موقر، مرتضی، امامقلی زاده، سعید، صاحب الداری، مینو. (1402). بازاریابی تأثیرگذار: شناسایی و تبیین تأثیر‌های روانشناختی اینفلوئنسرهای شبکه های اجتماعی بر مصرف کنندگان(مورد مطالعه: دانشجویان دختر دانشگاه مازندران). تحقیقات بازاریابی نوین, 13(3)، 23-48.
نورائی آباده، مریم. (1403). چارچوبی برای تحقق تعالی بازاریابی دیجیتال با استفاده از قدرت فناوری پردازش زبان طبیعی: از اصول تا ارزیابی کارایی. مدیریت بازاریابی هوشمند.
Boerman, S. C., Meijers, M. H., & Zwart, W. (2022). The ımportance of ınfluencer-message congruence when em-ploying greenfluencers to promote pro-environmental behavior. Environmental Communication, 16(7), 920–941.https://doi.org/10.1080/17524032.2022.2115525
ox, C., Burgess, S., Sellitto, C., & Buultjens, J. (2009). The role of user-generated content in tourists' travel planning behavior. Journal of Hospitality Marketing & Management, 18(8), 743-764.
De Veirman, Marijke, Veroline Cauberghe, and Liselot Hudders. 2017. “Marketing through Instagram Influencers: The Impact of Number of Followers and Product Divergence on Brand Attitude.” International Journal of Advertising 36 (5):798–828
Ding, J., Syed, M. A. M., & Shamshudeen, R. I. (2023). From Serendipity to Sustainability: Exploring the Content Creation and Sharing Experiences of Local Travel Influencers in China. Studies in Media and Communication, 11(6), 34-49.
Gretzel, U. (2018). Influencer marketing in travel and tourism. In M. Sigala & U. Gretzel (Eds.), Advances in social media for travel, tourism and hospitality: New perspectives, practice and cases (pp. 147–156). Routledge.
Gürlek, M., & Koseoglu, M. A. (2021). Green innovation research in the field of hospitality and tourism: The con-struct, antecedents, consequences, and future outlook. The Service Industries Journal, 41(11–12), 734–766. https://doi.org/10.1080/02642069.2021.1929930.
Gürlek, M., & Tuna, M. (2018). Reinforcing competitive advantage through green organizational culture and greeninnovation. The Service Industries Journal, 38(7–8), 467–491. https://doi.org/10.1080/02642069.2017.1402889.
IZEA Worldwide Inc. (2020). 67% of Social Media Consumers Aspire to be Paid Social Media Influencers. Retrieved from https://apnews.com/Globe%2520Newswire/3931 2e45ee2a748049cbd1ec4862b6e3. Jenkin, HAMISH. (2010) The Impact of Social Networking Mediums on the Decision making Process of Tourists: A Case Study of Stray Ltd. & Spaceship New Zealand Ltd. Industry Report, Waikato Management School, University of Waikato, New Zealand.Journal of Travel & Tourism Marketing, 35(7), 958-972.
Kapoor, P. S., Balaji, M. S., & Jiang, Y. (2023). Greenfluencers as agents of social change: The effectiveness ofsponsored messages in driving sustainable consumption. European Journal of Marketing, 57(2), 533–561. https://doi.org/10.1108/EJM-10-2021-0776.
Ktisti, E., Hatzithomas, L., & Boutsouki, C. (2022). Green advertising onsocial media: A systematic literature review. Sustainability, 14(21), 14424. https://doi.org/10.3390/su142114424
Lee, J. S., Hsu, L. T., Han, H., & Kim, Y. (2010). Understanding how consumers view green hotels: How a hotel’sgreen image can influence behavioural intentions. Journal of Sustainable Tourism, 18(7), 901–914. https://doi.org/10.1080/09669581003777747
Lee, K.T. and Koo, D.M. (2012), “Effects of attribute and valence of e-WOM on message adoption: moderating roles of subjective knowledge and regulatory focus”, Computers in Human Behavior, Pergamon, Vol. 28 No. 5, pp. 1974-1984.
Lee, P. Y., Koseoglu, M. A., Qi, L., Liu, E. C., & King, B. (2021). The sway of influencer marketing: Evidence from arestaurant group. International Journal of Hospitality Management, 98, 103022. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2021.103022
Long, Mary C. 2016. How Social Media is Changing Advertising—for Better and Worse. Adweek. Accessed April 4, 2018. Lorgeoux, C., & Divakaran, P. K. (2023). How Foreign Social Media Influencers Help Shape Destination Country's Tourism Image: The Case of South Korea's Tourism Image in France. Tourism Analysis, 28(2), 337-347.
Nadalipour, Z., Hassan, A., Bhartiya, S., & Shah, F. (2023). The Role of Influencers in Destination Marketing through Instagram Social Platform. Technology and Social Transformations in Hospitality, Tourism and Gastronomy: South Asia Perspectives, 20.
Nelson, M. R. De Veirman, M., Hudders, L., (2019). What is influencer marketing and how does it target children? A review and direction for future research. Frontiers in psychology, 10, 498106.
Park, J., Lee, J. M., Xiong, V. Y., Septianto, F., & Seo, Y. (2021). David and Goliath: When and why micro-influencers are more persuasive than mega-influencers. Journal of Advertising, 50(5), 584–602. https://doi.org/10.1080/0093367.2021.1980470.
Pittman, M., & Abell, A. (2021). More trust in fewer followers: Diverging effects of popularity metrics and greenorientation social media influencers. Journal of Interactive Marketing, 56(1), 70–82. https://doi.org/10.1016/j.int-mar.2021.05.002
Pradhan, B., Kishore, K., & Gokhale, N. (2023). Social media influencers and consumer engagement: A review andfuture research agenda. International Journal of Consumer Studies, 47(6), 2106–2130. https://doi.org/10.1111/ijcs.12901
Rossi, R. J. (2018). Mathematical statistics: an introduction to likelihood based inference. John Wiley & Sons.
Saito, T., & Rehmsmeier, M. (2015). The precision-recall plot is more informative than the ROC plot when evaluating binary classifiers on imbalanced datasets. PloS one, 10(3), e0118432.
Schouten, A. P., Croes, E. A., Antheunis, M. L., Schouten, A. P., & Krahmer, E. J. (2019). Social attraction in video-mediated communication: The role of nonverbal affiliative behavior. Journal of social and personal relationships, 36(4), 1210-1232.
Shuqair, S., & Cragg, P. (2017). The immediate impact of Instagram posts on changing the viewers’ perceptions towards travel destinations. Asia Pacific Journal of Advanced Business and Social Studies, 3(2), 1-12.
Smith, M. K. (2009). Issues in Cultural Tourism Studies. Routledge.
Stepchenkova, S., & Zhan, F. (2013). Visual destination images of Peru: Comparative content analysis of DMO and user-generated photography. Tourism management, 36, 590-601.
Tenkanen, H., Di Minin, E., Heikinheimo, V., Hausmann, A., Herbst, M., Kajala, L., & Toivonen, T. (2017). Instagram, Flickr, or Twitter: Assessing the usability of social media data for visitor monitoring in protected areas. Scientific reports, 7(1), 17615.
Taylor, C. R. (2020). The urgent need for more research on influencer marketing. International Journal of Advertising,39(7), 889–891. https://doi.org/10.1080/02650487.2020.1822104.
Vrontis, D., Makrides, A., Christof, M., Thrassou, A., 2021. Social media influencer marketing: a systematic review, integrative framework and future research agenda. Int. J. Consum. Stud. 45 (4), 617–644
Ye, G., Hudders, L., De Jans, S., & De Veirman, M. (2021). The value of influencer marketing for business: A bib-liometric analysis and managerial implications. Journal of Advertising, 50(2), 160–178. https://doi.org/10.1080/00913367.2020.1857.
Yeşiltaş, M., Gürlek, M., & Kenar, G. (2022). Organizational green culture and green employee behavior: Differencesbetween green and non-green hotels. Journal of Cleaner Production, 343, 131051. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2022.13105.
Yıldırım, S. (2021). Do green women influencers spur sustainable consumption patterns? Descriptive evidencefrom social media influencers. Ecofeminism and Climate Change, 2(4), 198–210. https://doi.org/10.1108/EFCC-02-2021-00.
