بررسی نقش تمایزیافتگی خود در پیش‌بینی الگوهای ارتباطی: نقش واسطه‌ای سرمایه‌های روانشناختی

محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی

محمد شریفی ¹ , محمدجواد اصغری ابراهیم آباد ² , فائزه صلایانی ³

1 - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 - گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
3 - دپارتمان روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

تاریخ دریافت : 1399/09/23 تاریخ پذیرش : 1399/09/23 تاریخ انتشار : 1399/04/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

ارتباط موثر بین زوجین به طور گسترده‌ای به عنوان جز موثری از رابطه‌ی زناشویی موفق شناخته می‌شود و نارضایتی از رابطه یکی از رایج‌ترین دلیل زوجین برای مراجعه به زوج‎درمانی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تمایزیافتگی خود با واسطه‌گری سرمایه‌های روان‌شناختی در پیش‌بینی الگوهای ارتباطی زنان بود. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی 250 نفر زن متاهل ساکن مشهد به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از نظر الگوهای ارتباطی زوجین، سرمایه‌های روان‌شناختی و تمایزیافتگی خود مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد بین سرمایه‌های روان‌شناختی و الگوی ارتباط سازنده، الگوی کناره‌گیری-توقع، و الگوی اجتناب متقابل، تمایزیافتگی و الگوی ارتباط سازنده، الگوی کناره‌گیری-توقع و الگوی اجتناب متقابل، همبستگی معناداری به دست آمد. همچنین، آزمون بوت استراپ، نقش میانجی سرمایه‌های روان‌شناختی را در رابطه بین تمایزیافتگی و الگوهای ارتباطی تایید کرد. در مجموع، نتایج پژوهش حاضر نشان داد الگوهای ارتباطی زناشویی از طریق تمایزیافتگی و سرمایه‌های روان‌شناختی قابل پیش‌بینی است و تمایزیافتگی با میانجی‌گری سرمایه‌های روان‌شناختی با الگوهای ارتباطی مرتبط است. سرمایه‌های روان‌شناختی یکی از متغیرهای اثرگذار بر کیفیت رابطه زناشویی و نحوه تعاملات زناشویی است.

چکیده انگلیسی:

Effective communication between couples is widely recognized as an effective component of a successful marital relationship, and marital dissatisfaction is the most common reason for couples to seek couple therapy. The aim of this study was to investigate the role of self-differentiation through the mediating of psychological capitals in predicting communication patterns. This was a descriptive- correlational study. The sample consisted of 250 married women residing in Mashhad selected by convenience sampling method and they completed the Communication Patterns Questionnaire, Psychological Capitals Scale, and Differentiation of Self Inventory. The results of the Pearson correlation showed that psychological capitals were significantly correlated with constructive communication, demand/withdrawal communication, and mutual avoidance communication and also self-differentiation was related to constructive communication, demand/withdrawal communication, and mutual avoidance communication. The Bootstrap test also confirmed the mediating role of psychological capitals in the relationship between self-differentiation and communication patterns. Overall, the results of the present study showed that couples ‘communication patterns can be predicted through self-differentiation and psychological capitals and also self-differentiation is related to the couples ‘communication patterns with mediating psychological capitals. Psychological capitals are one of the variables affecting the quality of marital relationship and marital interactions.