نقش خشم، تیپ شخصیتیD ، و ناگویی هیجانی در پاتوژنز و سیر پسوریازیس: یک مرور روایتی
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
نازنین زینب جابرزاده
1
,
محمد حسین بیاضی
2
,
وحید مشایخی قویونلو
3
,
مجید انوشیروانی
4
,
منور افضل آقایی
5
1 - گروه روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران
2 - Iran, mashhad,faramarz 25 ,number 11
3 - مرکز تحقیقات سالک جلدی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4 - گروه طب ایرانی، دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5 - گروه آمار زیستی و مرکز تحقیقات عوامل موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
کلید واژه: خشم, ناگویی هیجانی, پسوریازیس, شخصیت دی, سایکودرماتولوژی,
چکیده مقاله :
سیر بالینی طیف گسترده‌ای از بیماری‌های پوستی ناشی از تعامل متقابل و پیچیده میان عوامل زیستی، روان‌شناختی و اجتماعی است که می‌توانند مستعد کننده، تسریع‌کننده و یا تداوم‌بخش آنها باشند. ﭘﺴﻮرﻳﺎزﻳﺲ ﻳﻜﻲ از ﺷـﺎﻳﻊﺗـﺮﻳﻦ ﺑﻴﻤـﺎری‌های خودایمنی پوست با منشأ و پیامدهای روان‌تنی است که ﺑﺎ آﺳﻴﺐﭘﺬﻳﺮی ﺑـﻪ اﺳـﺘرس، اﺧﺘﻼﻻت ﻋﺎﻃﻔﻲ، و ﻣﺸکل در ﺑﻴﺎن اﺣﺴﺎﺳﺎت منفی ﻫﻤﺮاه است. بسیاری از مبتلایان پسوریازیس دچار اشکالاتی در میزان تجربه خشم و چگونگی بیان و کنترل خشم هستند. دو مولفه‌ی شخصیت D یعنی عاطفه‌مندی منفی و بازداری اجتماعی ، و ناگویی هیجانی در بیماری پسوریازیس مهم به نظر می رسند. با توجه به غفلت پژوهش‌های بالینی و اهتمام کافی و سازمان‌یافته نسبت به بررسی و بهبود عوامل روان‌شناختی این بیماری، ضروری است که متخصصان رشته های مرتبط با تعامل هدفمندتر و تلفیق دیدگاه‌های طبی و روان‌شناختی، به تبیین جامع‌تری از رخداد این بیماری برسند. همگرایی نظری و عملی متخصصان پوست، روان‌شناسان و روانپزشکان در حیطه‌ی میان‌رشته‌ای سایکودرماتولوژی می تواند منجر به حفظ خدمات بهداشتی بالاتر برای بیماران پسوریازیس و همچنین دستیابی به نتایج علمی شود.
Clinical route of many dermatologic diseases is due to the mutual and complex interactions between biological, psychological, and social causes that can affect them as predisposing, accelerating, or enduring factors. Psoriasis is one of the most common autoimmune skin diseases with psychosomatic origins and consequences, which is accompanied by vulnerability to stress, emotional disorders, and difficulty in expressing negative feelings. Many psoriasis sufferers have problems in how much they experience anger and how to express and control anger. Two components of D personality including, negative emotionality, social inhibition, and emotional ataxia seem to be important in psoriasis. Due to the neglect of clinical researches and organized attention to the investigation and improvement of the psychological factors of this disease, a more comprehensive explanation of the occurrence of this disease with a more targeted interaction and integration of medical and psychological perspectives is nessesary. Theorethical and practical conjunction between dermatologists, psychologists and psychiatrics in the interdisciplinary field of psychodermatology can lead to maintain higher health services for psoriatic patients as well as achieving scientific outcomes.
_||_
