وجوب آموزش وتعالی فرزندان بر حکومت و والدین در پرتوآموزه‌های فقه شیعه
حیدر علی جهان بخشی
1
(
گروه معارف اسلامی، واحد اسلامشهر
)
کلید واژه: وجوب آموزش, فقه تربیتی, فرزندان, حکومت, والدین,
چکیده مقاله :
هدف تحقیق، بررسی حکم وجوب تربیت از نظرگاه فقهی است و روش آن اسنادی-تحلیلی بر اساس ادلّه کتاب، سنّت، اجماع و عقل است. تربیت فرآیندی است مستمر و پویا در جهت رشد همه‌جانبه ( جسمانی، شناختی، روانی، عاطفی، اجتماعی و... ) کودک در جهت دستیابی او به کمالات وجودی. تربیت در اسلام ماهیتّی ارزشی و هنجاری دارد و باید در راستای تقرّب به خداوند صورت پذیرد و در میان همه مکاتب مبادرت به آن امری است اجتناب ناپذیر. مسأله تحقیق واکنش فقه در مواجهه با حکم به وجوب تربیت است. یافته ها مبیّن آن است که فقها بر اساس ادلّه اجتهادی در ساحت های مختلف تربیت؛ خصوصا تربیت دینی و اخلاقی حکم بر وجوب تربیت داده اند. این مهم یا مستقلا واجب شمرده شده و یا از باب مقدمه واجب، واجب شده است و فقها دست کم آن را از نوع واجب کفایی دانسته اند. تربیت فرزندان بر اساس ادلّه خاصّ بردو گروه خانواده و حکومت واجب شمرده شده است. بر خانواده واجب است علاوه بر امر حضانت، در همه ساحت های تربیت؛ خصوصا به تربیت دینی و اخلاقی فرزندان خویش مبادرت ورزند وبرحاکم نیزواجب است بستر تربیت را در جامعه فراهم نماید و با به کار گیری نهادهای تربیتی مردم را به قدر متیقن در تربیت دینی و اخلاقی آگاه سازد. از سوی دیگر، فقها همان گونه که اقدام به تربیت را واجب دانسته اند، ترک این مهم را از سوی والدین، سرپرست قانونی، مربّیان و متولیان نهاد تربیتی حرام دانسته اند که بی شک تحقق این امر نیازمند جرم انگاری و ضمانت اجرایی از سوی قانون گذار است.
چکیده انگلیسی :
The purpose of the research is to examine the ruling on the obligation of education from a jurisprudential point of view, and its method is documentary-analytical based on the evidence of the book, Sunnah, consensus and reason. Education is a continuous and dynamic process in the direction of all-round development (physical, cognitive, psychological, emotional, social, etc.) of the child in order to achieve his existential perfection. Education in Islam has a value and normative nature and must be done in the direction of getting closer to God, and it is inevitable to do so in all schools. it is inevitable to do so. The question of research is the reaction of jurisprudence in the face of the ruling on the obligation of education. The findings show that jurists based on evidence of ijtihad in different areas of education; Especially religious and moral education have ruled on the necessity of education. This important thing is considered to be obligatory either independently or because of its preamble, and the jurists have at least considered it to be a sufficient type of obligation. The education of children is considered obligatory based on the specific evidence of the family group and the government. It is obligatory on the family, in addition to custody, in all fields of education; Especially, they should undertake the religious and moral education of their children, and it is also obligatory to provide the basis of education in the society and by using educational institutions, to make people aware of the importance of religious and moral education. On the other hand, just as the jurists have considered the action of education as obligatory, they have considered it haram for parents, legal guardians, educators and guardians of educational institutions to abandon this important task Undoubtedly, the realization of this requires criminalization and executive guarantee from the legislator
