پوشش بهینه ریسک چندکی مبتنی بر تغییر رژیم مارکوف در قرارداد آتی سکه
محورهای موضوعی : مدیریت ریسک
سیدمحمدرضا داودی
1
(گروه مدیریت، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.)
مرضیه کرمی چمگردانی
2
(گروه مالی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.)
سید امیر رضا هاشمی
3
(گروه مدیریت، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.)
کلید واژه: قرارداد آتی, رگرسیون چندکی, نسبت بهینه پوشش ریسک, تغییر رژیم مارکوف,
چکیده مقاله :
هدف: یکی از مهم‌ترین نقش‌های بازار آتی‌ها، فراهم‌کردن ابزاری برای پوشش ریسک است. استراتژی بهینه برای پوشش ریسک از طریق تخمین نسبت پوشش ریسک، مشخص می‌شود. محاسبه نسبت پوشش ریسک و همچنین میزان اثربخشی پوشش به‌تصریح درست رابطه بین قیمت آتی‌ها و قیمت نقطه‌ای بستگی دارد. ازاین‌رو، هدف پژوهش حاضر، برآورد نسبت بهینه پوشش ریسک در چندک‌‌های مختلف در دو حالت کم نوسان و پر نوسان با استفاده از مدل رگرسیون چندکی مبتنی بر تغییر رژیم مارکوف می‌باشد..روش‌شناسی پژوهش: شیب حاصل از رگرسیون چندکی باوجود تغییر رژیم مارکوف، به‌عنوان نسبت بهینه پوشش ریسک انتخاب می‌شود که البته به چندک انتخابی وابسته است و دو حالت برای مدل رگرسیون چندکی اتخاذ می‌شود که متناسب با نوسان کم‌وزیاد در نظر گرفته‌شده است.یافته‌ها: نتایج پژوهش بر روی 5 قرارداد آتی سکه در بازه 1393 تا 1397 نشان می‌دهد که در سه بازار معمولی (ترکیبی)، کم نوسان و پرنوسان، پوشش ریسک توانسته است ریسک را به میزان حداقل 20 درصد کاهش دهد. در بازار پر نوسان نسبت بهینه پوشش ریسک در تمام چندک‌ها حداقل به میزان 23 درصد کاهش نوسان (با معیار میانگین مربعات خطا) داشته است و چندک 0/95 بهترین عملکرد را از لحاظ بیشترین کاهش نوسان و کمترین نسبت پوشش ریسک دارد. در بازار کم نوسان نسبت بهینه پوشش ریسک در تمام چندک‌ها حداقل به میزان 58 درصد کاهش نوسان داشته است و چندک 0/05 بهترین عملکرد را از لحاظ بیشترین کاهش نوسان و کمترین نسبت پوشش ریسک دارد. در بازار ترکیبی نیز نسبت بهینه پوشش ریسک به میزان 21 درصد کاهش نوسان داشته است.اصالت / ارزش‌افزوده علمی: نتایج این پژوهش علاوه بر توسعه ادبیات مربوط پوشش ریسک به تمام ذی‌نفعان و استفاده‌کنندگان کمک می‌کند تا میزان توجه به موضوع پوشش ریسک را مورد ارزیابی قرار دهند.
Objective: One of the key roles of futures markets is to provide risk hedging tools. The optimal strategy for risk hedging is determined by estimating the risk hedging ratio. Calculating the risk hedging ratio and the effectiveness of hedging explicitly depend on the relationship between futures prices and spot prices. Therefore, the aim of this study is to estimate the optimal risk hedging ratio in various timeframes under low and high volatility conditions using a Markov regime-switching multivariate regression model.Methodology: The slope obtained from the Markov regime-switching multivariate regression, representing the optimal risk hedging ratio, is chosen, which is dependent on the choice of timeframes and two cases for the multivariate regression model are adopted according to the level of volatility considered.Findings: The research results on 5 futures contracts in the period from 2014 to 2018 indicate that in three markets, normal (composite), low volatility, and high volatility, risk hedging has been able to reduce risk by at least 20%. In the high volatility market, the optimal risk hedging ratio has reduced volatility by at least 23% in all timeframes (with the mean square error criterion), and the 0/95 timeframe performs the best in terms of the highest reduction in volatility and the lowest risk hedging ratio. In the low volatility market, the optimal risk hedging ratio has reduced volatility by at least 58% in all timeframes, and the 0/05 timeframe performs the best in terms of the highest reduction in volatility and the lowest risk hedging ratio. In the composite market, the optimal risk hedging ratio has also reduced volatility by 21%.Originality / Value: The results of this study not only contribute to the literature on risk hedging but also assist all stakeholders and users in evaluating the level of attention to the risk hedging topic.
_||_
