شناسایی و واکاوی ابعاد و مولفه های توانمندسازی زنان هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشی
سعیده کوهی
1
,
کامران محمدخانی
2
,
نادرقلی قورچیان
3
,
امیرحسین محمد داوودی
4
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی دانشگاه علوم و تحقیقات
2 - استادتمام ، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
3 - استاد تمام، گروه مدیریت آموزش عالی، دانشگده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - دانشیار گروه مدیریت اموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه ،ساوه،ایران
کلید واژه: توانمندسازی, توانمندسازی زنان, اعضای هیأت علمی, دانشگاه آزاد اسلامی,
چکیده مقاله :
هدف اصلی این مقاله شناسایی و واکاوی ابعاد و مولفه های توانمندسازی زنان هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی است. روش انجام پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) است. برای انجام این پژوهش علاوه بر مطالعۀ اسنادی، از تکنیک تحلیل مضمون با نرم افزار MAXQDA12 استفاده شده است. جامعه آماری تمام اعضای هیأت علمی دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران بودند که بعد از انجام 20 مصاحبه اشباع نظری صورت گرفت و در بخش کمی جامعه آماری کلیه اعضای هیأت علمی زن دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران بودند. تعداد نمونه 327 نفر بودند که توسط نمونه گیری طبقه ای از 6 حوزه ی دانشگاهی انتخاب شدند. در بخش کمی برای برازش نمونه از معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد که برای توانمندسازی زنان عضو هیأت علمی 6 بُعد و 21 مولفه و 73 شاخص طراحی شد و در نهایت در مدل معادلات ساختاری مشخص گردید که بُعد رهبری مثبت با ضریب 960/0 بالاترین تاثیر و بُعد فرهنگ سازمانی 721/0 کمترین تاثیر را دارد.
The main purpose of this article is to identify and analyze the dimensions and components of women's empowerment in Islamic Azad University. The research method is mixed (qualitative-quantitative). To conduct this research, in addition to document study, thematic analysis technique with MAXQDA12 software was used. The statistical population was all the faculty members of the Islamic Azad Universities in Tehran, after conducting 20 theoretical saturation interviews, and in the quantitative part, the statistical population was all the female faculty members of the Islamic Azad Universities in Tehran. The number of samples was 327 who were selected by stratified sampling from 6 academic fields. In the quantitative part, structural equations were used to fit the sample. The results showed that 6 dimensions, 21 components and 73 indicators were designed for the empowerment of women faculty members, and finally, in the structural equation model, it was determined that the dimension of positive leadership with a coefficient of 0.960 has the highest impact and the dimension of organizational culture has the lowest impact with a coefficient of 0.721.
