طراحی مدل خصوصیسازی برای شرکتهای دولتی با رویکرد استنتاج فازی (موردمطالعه: راهآهن جمهوری اسلامی ایران)
محورهای موضوعی : مدیریتمهدی نصیری واحد 1 , غلامرضا معمارزاده طهران 2 , سعید صیاد شیرکش 3
1 - گروه مدیریت دولتی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
2 - گروه مدیریت دولتی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - گروه مدیریت دولتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: استنتاج فازی, خصوصیسازی, راهآهن,
چکیده مقاله :
هدف این تحقیق ارائه مدل خصوصی سازی بصورت مطالعه موردی در شرکت راهآهن ج.ا.ا. براساس رویکرد اسنتاج فازی است. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و براساس ماهیت و روش، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش گروه اساتید دانشگاهی، متخصصین، مدیران و خبرگان آشنا به صنعت ریلی بودند و حجم نمونه براساس روش گلوله برفی، 10نفر انتخاب شدند. تجزیهوتحلیل دادهها نیز با استفاده از رویکرد استنتاج فازی به کمک نرمافزار متلب انجام شد. نتایج نشان داد مطلوبترین روش برای خصوصیسازی در راهآهن روش پیمان مدیریت با مطلوبیت859/0 بود که در این روش عامل فرهنگی مؤثرترین مؤلفه و عامل اقتصادی کمتاثیرترین مؤلفه ارزیابی شدند. ازطرفی روشهای عرضه سهام به عموم(822/0) با اولویت عامل سیاسی و قانونی و روش پیمانسپاری(810/0) با اولویت عامل اطلاعاتی در رتبههای بعدی قرار داشتند. بنابراین لازم است تا مدیران صنعت ریلی در روش های خصوصیسازی با توجه به اقتضائات حاکم بر این صنعت از بهترین روش استفاده نمایند.
The aim of this study is to develop a systematic implementation method of Article 44 and to turn to the materials mentioned in the above principle, to provide a privatization model as a case study in the IRA Railway Company based on the fuzzy inference approach. The statistical population of this study was a group of university professors, specialists, managers and experts familiar with the field of railway and railway industry and the sample size was selected based on the chain method or snowball, 10 people. Data analysis was performed using fuzzy inference approach using MATLAB software. The results showed that the most desirable method for privatization in railways is the management contract method, the desirability of which was equal to 0.859, in which the cultural factor was the most effective component and the economic factor was the least effective component. On the other hand, the methods of offering shares to the public (0.822) with the priority of political and legal factor and the contracting method (0.810) with the priority of information factor were in the next ranks. Also, the lowest desirability was obtained for the method of decomposing larger units into smaller units with a value of 0.608.
_||_