اثر بخشی آموزش ذهنآگاهی بر بهزیستی روانی و راهبردهای مقابله با استرس مادران کودکان معلول جسمی- حرکتی
محورهای موضوعی : علوم اجتماعیمهشید جاه طلب ضیابری 1 , حسن احدی 2 , حمیدرضا حاتمی 3
1 - دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، دانشگاه عدالت، تهران، ایران
2 - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد کرج، کرج، ایران( نویسنده مسئول) drhahadi5@gmail.com
3 - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه جامع امام حسین، تهران، ایران
کلید واژه: ذهنآگاهی, بهزیستی روانی, راهبردهای مقابله با استرس, معلول جسمی –حرکتی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش، بررسی اثر بخشی آموزش ذهنآگاهی بر بهزیستی روانی و راهبردهای مقابله با استرس مادران کودکان معلول جسمی- حرکتی است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران دارای کودک با معلولیت جسمی- حرکتی بود و به صورت در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس فرم کوتاه بهزیستی روانی ریف (1998) و راهبردهای مقابله ای فولکمن و لازاروس (1988) بود. گروه آموزش تحت آموزش ذهنآگاهی قرار گرفتند اما گروه کنترل، آموزشی را دریافت نکردند. سپس مجدداً متغیرهای فوق در دو گروه اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد بهزیستی روانی و راهبردهای مقابله با استرس در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بطور معنادار بهبود یافت(0.05 ≤ p). نتایج پزوهش حاضر حاکی از آن بود که آموزش در حوزۀ ذهنآگاهی بر بهزیستیروانی و راهبردهای مقابله بر استرس مادران کودکان معلول جسمی حرکتی موثر بودهاست. آموزش ذهن آگاهی منجر به تغییر الگوهای معیوب تفکر و آموزش مهارتهای کنترل توجه می شود که این مسئله توانایی مقابله با موقعیتهای چالش برانگیز را افزایش میدهد.
The aim of this study was to investigate the effectiveness of mindfulness training on psychological well-being and strategies to deal with the stress of mothers of physically and physically disabled children. The quasi-experimental research method was pretest-posttest with control group. The statistical population included mothers with children with physical and motor disabilities and, as available, 30 people were selected and replaced in two experimental and control groups. The research tools were the Riff Psychological Short Scale Form (1998) and Volkman and Lazarus' (1988) coping strategies. The training group was trained in mindfulness, but the control group did not receive training. Then, the above variables were measured again in two groups. Data were analyzed using covariance analysis. The findings showed that psychological well-being and stress coping strategies improved significantly in the experimental group compared with the control group (p 0.0 0.05). The results of the present study showed that education was effective in the field of mindfulness, psychosocial well-being and coping strategies for mothers of physically disabled children. Mindfulness training leads to changing patterns of thinking thinking and attention control skills training, which increases the ability to cope with challenging situations.
_||_