Impact of Using the STAD Model of Cooperative Learning on Autonomy and Attitude of Iranian Secondary School EFL Learners
محورهای موضوعی : نشریه تخصصی زبان، فرهنگ، و ترجمه (دوفصلنامه)
ابوالحسن نطری
1
(
دکترای آموزش زبان انگلیسی، وزارت آموزش و پرورش، ایران
)
کلید واژه: Attitude, Autonomy, Cooperative learning, Iranian EFL learners, STAD,
چکیده مقاله :
This quasi-experimental study investigated the impact of cooperative learning on Iranian secondary school EFL learners’ Autonomy and attitude. To achieve the purpose of the study, 142 EFL students were selected based on their performance on the Oxford Quick Placement Test (OQPT). The students were divided into an experimental group receiving treatment through the STAD model of cooperative learning and a control group devoid of the stated treatment. To recognize the entry behaviors of the participants, pretests were run. The same educational content was taught to both EG and CG during an educational term. Furthermore, to disclose the effect of treatment, an autonomy posttest similar to the pretest but in rearranged order in options and items, and also an attitude posttest with the same characteristics were administered to the students in both groups at the end of the instruction. Moreover, the mean scores of autonomy and attitude questionnaires were compared via a one-way ANCOVA, and chi-square respectively. The outcomes showed the rejection of both null hypotheses consequently concluding that cooperative learning had a significant effect on the autonomy and attitude of Iranian EFL learners.
این مطالعه شبه تجربی به بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی بر خودمختاری و نگرش زبان آموزان دبیرستانی زبان انگلیسی پرداخته است. برای دستیابی به هدف مطالعه، 142 دانش آموز یادگیرنده زبان انگلیسی بر اساس عملکرد آنها در آزمون آکسفورد (OQPT) انتخاب شدند. دانش‌آموزان به دو گروه آزمایشی دریافت‌کننده مداخله از طریق الگوی یادگیری مشارکتی STAD و گروه کنترل تقسیم شدند. برای تشخیص رفتارهای ورودی شرکت کنندگان، پیش آزمون اجرا شد. در طول یک ترم آموزشی، محتوای آموزشی مشابهی به EG و CG آموزش داده شد. همچنین برای افشای تأثیر مداخله، پس آزمون خودمختاری مشابه پیش آزمون اما به ترتیب بازآرایی در گزینه ها و گویه ها و همچنین پس آزمون نگرش با ویژگی های یکسان در پایان آموزش برای دانش آموزان هر دو گروه اجرا شد. همچنین، میانگین نمرات پرسشنامه استقلال و نگرش به ترتیب با استفاده از تحلیل کوواریانس یک طرفه و کای اسکوئر مقایسه شد. نتایج نشان داد که هر دو فرضیه صفر رد می شود و در نتیجه نتیجه گیری می شود که یادگیری مشارکتی تأثیر معنی داری بر استقلال و نگرش زبان آموزان ایرانی دارد.
