Comparison of antibacterial activity of some of the medical plants extracts of Golestan province against Staphylococcus aureus

محورهای موضوعی : مجله گیاهان دارویی

علیرضا صفاهانی ¹ (دانشگاه پیام نور واحد گرگان، گرگان، ایران)
مهرداد عطائی ² (دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران؛)
محمد ربیعی ³ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران؛)
تینا دادگر ⁴ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران؛)
عزت الله قائمی ⁵ (گروه میکروب شناسی ، دانشگاه علوم پزشکی گرگان، گرگان، ایران؛)

تاریخ دریافت : 1389/09/10 تاریخ پذیرش : 1390/03/02 تاریخ انتشار : 1389/12/10

کلید واژه: Medicinal Plants, Staphylococcus aureus, Extract, Antibacterial,

چکیده مقاله :

Background & Aim: During human history, most of infectious diseases have been cured with herbal drugs traditionally so that, nowadays, in most developing countries, herbal drugs play an important role in primal remedy. This study has been done according to the appropriate climate and biodiversity of plants in Golestan province in order to investigate the antimicrobial activity of alcoholics, aqueous and boiling extracts of 23 medical plants species of Golestan province on clinical and standard stains of Staphylococcus aureus (MRSA and MSSA) and do comparison among them and determine the appropriate plant for next studies. Experimental: 23 medicinal plants were collected from their natural habitat in Golestan province in north of Iran. Their ethanolic and aqueous extracts were obtained by percolation methods. Antibacterial effects were assessed by disc diffusion method against 14 clinical and standard strains of methicillin resistant and sensitive strains of S. aureus. Results & Discussion: The result of antibacterial activity of these plants revealed that, ethanolic, aqueous and boiling extracts of 8, 3and 5 plants showed best effect. The ethanolic extract of Artemisia herbaalba, Nigella sativa, Punica granatum posed the most outstanding in vitro antibacterial activity which the maximum inhibition zone was between 18-25 mm. Also, the results showed that ethanolic extract had better antibacterial effect than aqueous and boiling extracts and boiling extracts had better antibacterial effects than aqueous extract. Anti-staphylococcal activity of ethanolic extract of plants against MRSA was better than MSSA strains. Industrial and practical recommendations: The ethanolic, aqueous and boiling extract of Punica granatum had the best antibacterial activity against microorganism. The result obtained from these plants might be considered sufficient for further studies.

چکیده انگلیسی:

 مقدمه و هدف: در طول تاریخ بشری، بسیاری از بیماری های عفونی به طور سنتی با داروهای گیاهی درمان شده اند، به طوری که امروزه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه داروهای گیاهی نقش اصلی را در درمان اولیه ایفا می­کنند. این مطالعه نیز با توجه به تنوع زیستی گیاهان در استان گلستان به منظور بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره الکلی، آبی و جوشانده تعدادی گونه از گیاهان دارویی استان علیه سویه‌های بالینی و استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس حساس و مقاوم به متی سیلین و مقایسه بین آن ها و نیز تعیین گیاه مناسب جهت مطالعات بعدی انجام شده است. روش تحقیق: در این تحقیق عصاره الکلی به روش پرکولاسیون و عصاره آبی با استفاده از دستگاه بن‌ماری و جوشانده نیز به روش جوشاندن تهیه شد. بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره گیاهان علیه سویه‌های MRSA و MSSA به روش انتشار در آگار و به کمک دیسک صورت گرفت و هر آزمون سه بار تکرار گردید. خاصیت ضدباکتریایی عصاره‌ها با هم مقایسه گردید. سپس با استفاده از روش حداقل غلظت بازدارنده از رشد (MIC) تعیین شد. نتایج و بحث: از بین 23 گونه گیاهی مورد بررسی عصاره اتانولی سیاه‌دانه Nigella sativa ، اکالیپتوس Eucalyptus globulus ، گل راعی Hypericum perforatum ، انار Punica granatum ، گز  Tamarix aphylla، زرشکBerberis vulgaris ، درمنه Atremisia dracunculus و اسپند  Peganum harmala در روش انتشار دیسک بهترین اثر را نشان دادند و در بررسی عصاره آبی گیاهان بهترین اثر مربوط به عصاره آبی گیاهان انار، درمنه و اکالیپتوس و در مورد جوشانده گیاهان بهترین اثر ضدباکتریایی مربوط به جوشانده گیاهان انار، اکالیپتوس، درمنه، زرشک و گز می‌باشد. به طور کلی عصاره­ی الکلی گیاهان اثر ضدباکتریایی بهتری را نسبت به سایر عصاره‌ها نشان دادند و در همه موارد اثر ضدباکتریایی عصاره‌ها با آنتی‌بیوتیک و وانکومایسین که به عنوان شاهد در نظر گرفته شده بود، مقایسه گردید که در مورد گیاهان مؤثر در اکثر موارد تأثیر ضدباکتریایی آن ها بیش از وانکومایسین 30 میکروگرمی بوده و در اغلب گیاهان فعالیت ضدباکتریایی آن­ها علیه سویه‌های MRSA بیش از MSSA بود و در ارزیابی MIC ، پوست میوه انار و پائین‌تر از سایر انواع عصاره‌ها بود(MIC=0.01 mg/ml). توصیه کاربردی/ صنعتی: با توجه به اثر ضد باکتریایی بسیار خوب تعیین اثرات بالینی آن ها در طرح‌های تجربی ضروری است. در نهایت عصاره ی پوست انار در دو روش بررسی، دارای خاصیت ضد باکتریایی مناسبی استافیلوکوکوس اورئوس بود.

منابع و مأخذ:

میرحیدر، ح. 1372. فرهنگ گیاهی، جهاد دانشگاهی تهران. جلد 5، صفحات 280-286.

Akinyemi, K., Oladapoo, O., Okware, C.E., Ibe, C.C. and Fasure, K.A. 2005. Screening of crude extracts of six medical plants used in south-west Nigerian unorthodox medicine for anti-methicillin resistant Staphylococcus aureus activity. BMC Complementary and Alternative Medicine, 5: 1- 7.

Androw, J.M. 2001. BSAC Standardized disc susceptibility testing method. Journal of Antimicrobial Chemotherapy, 7(5): 48-57.

Askarian, M., Zeinalzadeh, A. and Japoni, A. 2009. Prevalence of nasal carriage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus and its antibiotic susceptibility pattern in healthcare workers at Namazi Hospital, Shiraz, Iran. International Journal of Infectious Diseases, 13: 241-247.

Blok, H., Troelstra, A. and Kamp-Hopmans, T. 2003. Role of healthcare workers in outbreaks of methicillin-resistant Staphylococcus aureus: a 10-year evaluation from a Dutch university hospital. Infection Control and Hospital Epidemiology, 24(9): 679-85.

Dulger, B. & Gonuz, A. 2004. Antibacterial activity of certain plants used in Turkish Traditional Medicine. Asian Journal of Plant Sciences, 3(1): 104-107.

Farzana, K., Rashid, Z. and Akhtar, N. 2008. Nasal Carriage of Staphylococci in Health Care Workers: Antimicrobial Susceptibility Profile. Pakistan Journal of Pharmacology Science, 21(3): 290-294.

Ferreira da Silva1, E., Antas1, M. B. Neto1, A. 2008. Prevalence and Risk Factors for Staphylococcus aureus in Health Care Workers at a University Hospital of Recife-PE. Brazilian Journal of Infectious Diseases, 12(6): 504-508.

Henry, F.C. 2001. Antimicrobial agents, in: Goodman gilman A, eds. The pharmacological Basis of therapeutics. Newyork, Mcaraew –Hill., pp:1142-1265. 10th ed.

Hughes, B.A. and Lawson, L. 1991. Antimicrobial effects of Allium sativum L. garlic compounds andcommercial garlic supplement products. Phytotherapy Research, 5: 154-158.

Jorge de Carvalho, M., Pimenta, F., Hayashida, M. 2009. Prevalence of methicillin-resistant and methicillin-susceptible S. aureus In the Saliva of health professionals. Clinics, 64(4): 295-302.

Karaman, S., Digrak, M., Ravid, U. and Ilcim, A. 2001. Aantimicrobial and antiungal activity of essential oils of Thymus revolutus Celak. from Turkey. Journal of Ethnopharmacology, 76, 183-186.

Khosravi, A. and Malecan, M.  2004. Effects of Lavandula stoechas extracts on Staphylococcus aureus and other gram negative bacteria. Journal of Qazvin University Medical Science, 4(29): 3-9.

Leitner, M.G., Russo, J.M. and Byrne, M.E. 1989. Wound healing oral and topical activity of Aloe vera. Journal of the Amirican Podiatric Medical Association, 79, 559-562.

Mashhadian, N. and Rakhshandeh, H. 2005. Antimicrobial and Antifungal effects of Nigella sativa extracts against Staphylococcus aureus , Pseudomonas aeroginosa and Candida albicans. Pakistan Journal of Medical Science, 21(1): 47-52.

MurRphy Cowan, M. 1999. Plant products as Anticocrobial Agents. Clinical Microbialgy, 12(4): 504 –582.

 Srinivasan, M., Vinodhkumaradithyaa, A. and Uma, A. 2009. Nasal carriage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus among Surgical Unit Staff. Japanese Journal of Infectious Diseases, 62:228-229.

Treakle, A., Thom, K.A. and Furuno, P. 2009. Bacterial contamination of health care workers’ white coats. American Journal of Infection Control, 37:101-105.

Tvivedi, N.A. and Hotchandani, S.C. 2004. Study of the antimicrobial activity of oil Eucalyptus. Indian Journal of Farmacology, 36(2): 93-94.

Wright, GD. 2000. Resisting resistance; new chemical strategies for battling superbugs.  Chemistry Biology, 7: 127-132.